تنگه هرمز طبل کوبیدن بر جنگ نشود

دیپلماسی ایرانی: نام " تنگه هرمز " این روزها بیش از هر زمان دیگری بر سر زبان ها افتاده است.تحریم های زنجیره وار ایران که از بیش از یک سال پیش تاکنون از سوی آمریکا و غرب بر ایران تحمیل شده منجر به واکنش نظامی پوش های ایران شد. ایران اعلام کرده است که ادامه این تحریم ها مصداق جنگ اقتصادی با تهران است و در شرایط جنگی هم تهران حق استفاده از هر ابزاری را برای خود قابل قبول می داند. با اینهمه تنگه هرمز شاه راهی است که تنها سخن گفتن از بستن آن نفس را در سینه شیوخ عرب منطقه و البته متحدان آمریکایی آنها تنگ می کند. اعراب حاشیه خلیج فارس از هم اکنون به دنبال راهی برای دور زدن تنگه هرمز هستند. در همین راستا اماراتی‌ها هم به فکر چاره افتادند تا اگر روزی تنگه هرمز بسته شد، تا شش ماه دیگر صادرات نفت خود را از طریق خط لوله‌ای انجام دهند که نفت تولیدی در شرق ابوظبی را از منطقه حبشان به بندر فجیره در دریای عمان منتقل می‌کند.  دیپلماسی ایرانی با اکبر ترکان، معاون سابق وزیر نفت، درباره تبعات این تهدید و تقلای اعراب همسایه برای عبور از آن گفتگویی داشت که در زیر می خوانید:

آیا با راه‌اندازی خط لوله امارات، دیگر نیازی به عبور از تنگه هرمز نیست و تا چه اندازه می‌توانند صادرات خود را از طریق این خط لوله انجام دهند؟

عربستان هم به دریای سرخ خط لوله دارد، امارات هم این خط لوله را برای میانبر زدن از تنگه هرمز راه‌اندازی می‌کند. اما این خطوط ظرفیت‌های محدود دارند و توانایی انتقال تمام نفت را ندارند. باید توجه داشت که ما نباید اصل موضوع را به این سمت ببریم. به عبارت دیگر نباید موضع‌گیری‌ها به شکلی باشد که ایران تهدید‌کننده تنگه هرمز است. آقای رحیمی این مساله را طرح کردند، اما حقیقت این است که کشور به دنبال این نیست و یا اینکه ایران آرایش تهدیدآمیز به خود بگیرد. به عبارت دیگر ما هرچه نشان دهیم که مردم متمدنی هستیم و افرادی ماجراجو در خلیج‌فارس امنیت این منطقه را تهدید می‌کنند،‌به نفع ایران است. در نتیجه نباید به طبل جنگ کوبید.

بنابراین شما بر این باور هستید که نباید بر بستن تنگه هرمز تاکید کنیم تا به مسایل این‌چنینی دامن زده شود؟

بله، نباید تاکید کنیم که راه‌اندازی این خط لوله در برابر بستن تنگه هرمز است. من با اصل این موضوع مخالف هستم. یعنی ایران نباید ژست سیاسی به خود بگیرد که ایالات متحده در افکارعمومی دنیا هرگونه جهت‌گیری را علیه ایران بگیرد. به عبارت دیگر اگر هر چه به آن سمت پیش برویم که نشان دهیم تهدید‌کننده امنیت جهان هستیم، این رویکرد به نفع دشمن خواهد بود. چراکه آنها قصد دارند به همه ثابت کنند که ایران خطرناک است تا هر مصوبه‌ای را درمجامع بین‌المللی بر علیه ایران تصویب کنند. بنابراین ایران نباید در این مسیر تشدیدکننده چنین رویکردی باشد.

اگر ما به این مسایل نپردازیم، اما بازهم به نظر می‌رسد بستن تنگه هرمز بهانه‌ای بدست برخی کشورها همچون امارات داده است تا به فکر راه‌حل مقابله باشند. در چنین مرحله‌ای ایران چه رویکردی باید داشته باشد؟

از ابتدا طرح چنین موضوعی صحیح نبوده است. چراکه ابزاری به دست امریکا می‌دهد تا کشورهای دنیا را علیه ما بسیج کند. امریکا سی سال است که ایران را تحریم کرده است، ما حتی در دوران جنگ هم تحریم بودیم. اما با کشورهای دیگر دنیا مراوده داشتیم، یعنی ایالات متحده امریکا در آن دوران نمی‌توانست از رابطه ایران با دیگر کشورها جلوگیری کند. اما امروز شرایطی فراهم شده که همه دنیا را علیه ایران بسیج کرده است. بنابراین هرچه این موضوع تشدید شود در نهایت به ضرر ایران تمام می‌شود. ما نباید بستری فراهم کنیم که امریکا بتواند افکارعمومی دنیا را علیه ایران بکند.

تا چه اندازه راه‌اندازی این خط لوله می‌تواند بر صادرات نفت تاثیرگذار باشد؟

هر یک از این کشورها نفت خود را از این طریق لوله‌گذاری کردند . عربستان وامارات هر کدام سعی دارند تا بخشی از نفت را از این طریق صادر کنند. اما راه‌اندازی این خط لوله به این معنا نیست که امنیت تنگه هرمز کم می‌شود، به دلیل آنکه بخش عظیمی از نفت از این تنگه گذر می‌کند و این خطوط لوله سهم کمی را می‌توانند منتقل کنند.

تهیه کننده: تحریریه دیپلماسی ایرانی