یادداشت سردبیری وال استریت ژورنال

عربستان متحد ایده آلی برای امریکا نیست، اما باید برای استیلای منطقه ای ایران هم فکری کرد

۳۰ شهریور ۱۳۹۸ | ۲۰:۰۰ کد : ۱۹۸۶۴۰۰ اخبار اصلی خاورمیانه
سعودی ها متحدان ایده آلی برای ایالات متحده نیستند، اما سناتورهای آمریکایی که خواهان پایان دادن به حمایت واشنگتن از ریاض هستند باید به دنبال جایگزینی برای استیلای منطقه ای ایران باشند.
عربستان متحد ایده آلی برای امریکا نیست، اما باید برای استیلای منطقه ای ایران هم فکری کرد

دیپلماسی ایرانی: از زمان خروج ترامپ از برجام تا کنون، ایران بارها با افزایش تنش های نظامی در سراسر خاورمیانه عزم و اراده ایالات متحده را به بوته آزمایش کشیده است. مشارکت احتمالی ایران در حمله به تاسیسات نفتی عربستان سعودی فاز جدیدی از این کارزار بی ثبات کننده است و تصادفی نیست که با تصمیم ترامپ برای اتخاذ رویکردی نرم تر در برابر تهران همزمان شده است.

ایران اتهام مشارکت در این حملات را رد کرده اما این کشور معمولا برای پرهیز از رویارویی مستقیم از نیروهای نیابتی اش استفاده می کند و هیچ متهم احتمالی دیگری برای این حملات وجود ندارد.

این تنش فراتر از یک کشمکش بومی بین دو قدرت منطقه ای است چرا که بر اثر آن تولید نفت جهانی 5 درصد کاهش یافته و اگر عربستان قادر نباشد به سرعت این کاهش تولید را جبران کند افزایش قیمت نفت می تواند به اقتصادی جهانی که در حال حاضر کاملا شکننده است، آسیب جدی بزند.

تولید نفت شیل آمریکا می تواند بخشی از این کاهش تولید را جبران کند اما این کار زمان بر است. آسیب بلند مدت به عرضه نفت می تواند فشار بر ایالات متحده برای کاهش تحریم ها علیه صادرات نفت ایران را افزایش دهد.

وسعت آسیب های این حملات تردیدها درباره توانایی عربستان برای مقابله با حملات پهپادها در آینده را افزایش داده است. به نظر می رسد سرویس اطلاعاتی و دفاع هوایی عربستان چندان کارآمد نیست. درآمدهای عربستان بر اثر کاهش تولید نفت آسیب خواهد دید و عرضه عمومی نفت از سوی شرکت ملی نفت عربستان، آرامکو، با بلاتکلیفی روبه رو خواهد شد.

حتی اگر حوثی ها مسئول انجام این حملات نباشند، ایران از جنگ آنها علیه ائتلاف عربی در یمن حمایت می کند. حمله حوثی ها به اهداف سعودی اخیرا بسیار تهاجمی شده و افزایش یافته است. اگر عربستان یمن را به حوثی ها واگذار کند، ایران در جنگ نیابتی دیگری و این بار در شبه جزیره عربستان پیروز خواهد شد.

سعودی ها متحدان ایده آلی برای ایالات متحده نیستند، اما سناتورهای آمریکایی که خواهان پایان دادن به حمایت واشنگتن از ریاض هستند باید به دنبال جایگزینی برای استیلای منطقه ای ایران باشند.

ایرانی ها به اندازه سعودی ها، ترامپ را هم مورد آزمایش قرار می دهند. آنها اراده ترامپ برای ادامه کارزار "فشار حداکثری" را آزموده و در او نشانه هایی از ضعف دیده اند. ایران در تابستان سال جاری پهپاد آمریکایی را سرنگون کرد و ترامپ از پذیرش توصیه پاسخ نظامی سر باز زد. قاسم سلیمانی، فرمانده سپاه قدس از دیرباز این خویشتنداری های آمریکا را نشانه ای برای پیروزی خود و تنش آفرینی ایمن تفسیر کرده است.

حملات اخیر علیه تاسیسات نفتی عربستان نشان می دهد که ایران دست دوستی ترامپ را که اخیرا با پذیرش پیشنهاد فرانسه و همچنین احتمال دیدار با روحانی در حاشیه مجمع عمومی سازمان ملل، در برابر تهران نرمش نشان داده بود پس زده است.

تحریم های آمریکا به صادرات نفت خام ایران آسیب زده اما تهران هنوز از سایر محصولات نفتی، ماهانه صدها میلیون دلار درآمد کسب می کند. سناتور لیندسی گراهام حمله مستقیم به تاسیسات نفتی ایران را پیشنهاد می کند و ایران باید بداند که این گزینه از میز خارج نشده است.

آمریکا باید در پیشگیری از ارسال محموله های تسلیحاتی از سوی ایران به حوثی ها به ائتلاف سعودی کمک کند. اگرچه آمریکایی ها از درگیری بیشتر در یمن به تنگ آمده اند، اما پیروزی ایران و روی کار آمدن رژیمی مشابه حزب الله در صنعا می تواند به منافع امنیتی ایالات متحده آسیب بزند. در آن صورت یک سوریه و لبنان تازه در راه خواهد بود.

ترامپ همچنین باید از جان بولتون که بارها هشدار داده بود ایران از ضعف کاخ سفید در برابر خود سوء استفاده خواهد کرد، پوزش بخواهد. حملات اخیر ثابت کرد که مشاور پیشین درست می گفت. کارزار فشار حداکثری دولت ترامپ جواب داده و رها کردن آن در شرایط کنونی تهران را به پذیرفتن ریسک های نظامی بیشتر تشویق می کند.

منبع: وال استریت ژورنال / تحریریه دیپلماسی ایرانی

کلید واژه ها: ایران و امریکا عربستان سعودی ایران و عربستان


( ۱۶ )

نظر شما :

ابراهیم قدیمی ۳۰ شهریور ۱۳۹۸ | ۲۱:۵۰
عربستان بجز موقعیت جغرافیائی خود و منابع مالی در مقابل خطر پذیری برای تاسیسات نفتی قابل احتراق وبخطر افکندن حاکمیت داخلی متزلزل خودچیزی ندارد که در اتحاد با دیگران در اختیار انها قرار دهد.حسابهای بانکی عربستان توانائی عربستان است که سریعا خشک واز مثبت به منفی تبدیل میشوند.حاکمیت داخلی و تاسیسات نفتی نیز در صورت شرکت در درگیریهای نظامی بی نتیجه شدیدا صدمه پذیر وقابل ترمیم کوتاه مدت نیست.عربستان در یک ثبات حکومتی لازم وحصار صدمه ناپذیر برای یک در گیری نظامی به تنهائی یا با مشارکت دیگران نیست . نه ملک سلمان جوان که پیر فرتوت است ونه محمد ابن سلمان مقبول متعقل . گرچه منابع مالی قابل مصرف واستخدام پیمانکار نظامی که صاحب اختیار شود را دارد.این عربستان است که درسوریه وعراق ویمن حضور موثر سلطه گری وتخربیی شکست خورده داشت و دارد.اگر کسی تصور کرده است که عربستان توانائی های لازم برای اتحادو مشارکت نظامی دارد وایران سلطه گری میکنداواشتباه کرده است.باید او را از اشتباه خارج کرد.
احسان ۳۱ شهریور ۱۳۹۸ | ۱۴:۰۱
این مقاله از همان دست مقالاتی است که بوی دلار نفتی می دهند انگار عربستان و دوستان دوباره چمدان به دست در حال گردش در اتاق های رسانه ها هستند مثل همیشه!!غافل از آنکه دهن گشاد حریف مشت محکم نمی شود و با زبان دراز نمی شود رسوایی تن برهنه را پنهان کرد!!!