اربیل در برزخ تصمیم‌گیری میان بغداد و واشنگتن

کردهای عراق بعد از ترور سردار سلیمانی چه می‌خواهند و چه در سر دارند؟

۰۴ اسفند ۱۳۹۸ | ۱۲:۰۰ کد : ۱۹۸۹۷۳۷ خاورمیانه انتخاب سردبیر
علی اسدی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: مجموعه کنش کردها در تحولات عراق بعد از ترور سردار قاسم سلیمانی و ابومهدی المهندس آمیخته‌ای از نگرانی نسبت به ایجاد تنش با حکومت مرکزی و امیدواری به حمایت آمریکا از آن‌ها به شکل چرخش بنیادی در تحولات عراق بوده است یعنی آن‌ها از یک سو، نمی‌خواهند با بغداد وارد تنش شوند و از سوی دیگر، بر خلاف قانون اساسی و مواضع دولت فدرال قصد دارند سربازان آمریکایی را حداقل در مرزهای اقلیم کردستان حفظ کنند.
کردهای عراق بعد از ترور سردار سلیمانی چه می‌خواهند و چه در سر دارند؟

نویسنده: علی اسدی، کارشناس مسائل عراق

دیپلماسی ایرانی:ترور سردار قاسم سلیمانی و ابومهدی المهندس، در سوم ژانویه 2020 (13 دی 1398) را می‌توان لحظه رخداد در مسیر تحولات سیاسی کشور عراق و حتی منطقه خاورمیانه مورد ارزیابی قرار داد. لحظه رخداد، به معنای اتفاق افتادن یک اتفاق، حادثه و رویداد است که سیر تحولات و وقایع تاریخی به بعد و قبل از آن تقسیم شوند. برای نمونه وقوع انقلاب اسلامی ایران در سال 1978 و فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال 1991 لحظاتی هستند که می‌توان روند تحولات تاریخی را به قبل و بعد از آن‌ها تقسیم کرد.

بر اساس همین قاعده شهادت سردار سلیمانی را نیز می‌توان همچون گرانیگاهی تاریخی در سیر تحولات سیاسی عراق مورد ارزیابی قرار داد که از دورن آن بازیگران مختلف صحنه سیاسی این کشور باید جایگاه و موضع خود را با این رخداد تعیین کنند. در شرایط کنونی نیز یکی از بازیگران مهم در صحنه سیاسی عراق که باید در وضعیت بعد از ترور سردار سلیمانی و ابومهدی مواضع و رویکرد خود را مشخص کنند، حکومت اقلیم کردستان است. در واقع، هدف نوشتار حاضر این است که کنش کردها و فرآیند آتی رویکرد احتمالی آن‌ها مورد تحلیل قرار بگیرد. 

بازی یک بام و دو هوای کردها در روند تحولات پس از ترور سردار سلیمانی

بعد از ترور سردار سلیمانی، یکی از مهم‌ترین تصمیمات سرنوشت‌ساز تاریخ سیاسی عراق را می‌توان مصوبه پارلمان عراق مبنی بر اخراج نظامیان خارجی از کشور دانست که در 5 ژانویه 2020 (15 دی 1398) از سوی نمایندگان مجلس ارائه شد. بعد از تصویب این طرح، اکنون دولت عراق مصمم است که در نظامیان خارجی به ویژه آمریکایی را اخراج کند و در این مسیر آن‌چنان که سرتیپ عبدالکریم خلف، سخنگوی عادل عبدالمهدی فرمانده کل نیروهای مسلح عراق می‌گوید، تصمیم اخراج نیروهای خارجی یک تصمیم حاکمیتی است و شامل تمامی خاک عراق از جمله اقلیم کردستان می‌شود چراکه بخشی از عراق است.

اما علی‌رغم تاکید دولت عراق بر ضرورت پایان حضور آمریکا در کشور عراق، در چند روز گذشته از یک سو شاهد  دیدار مسعود بارزانی، رئیس سابق اقلیم کردستان با استیو فیگن، سرکنسول آمریکا در اربیل و از سوی دیگر، اظهارات نچیروان بارزانی، رئیس اقلیم کردستان، مبنی بر مخالفت ضمنی با خروج آمریکایی‌ها از عراق به دلیل احتمال قدرت‌گیری مجدد نیروهای داعش بوده‌ایم. همچنین، برخی منابع حاکی از آن هستند که حکومت اقلیم کردستان در زمینه احداث چهار پایگاه نظامی از جمله پایگاه حریر در اقلیم کردستان چراغ سبز نشان داده است. مجموع این کنش‌های مقامت سیاسی اقلیم کردستان نشان‌گر مواضع مبتنی بر همراهی غیرمستقیم با آمریکا و دوری از اراده دولت عراق و عدم حسن نیت نسبت به ایران هستند. 

آمال و نگرانی کردها و عدم عبرت گرفتن از تاریخ

با وجود شکست کردها در کرکوک و بازگشت 51 درصد مناطق تحت کنترل حکومت اقلیم به آغوش بغداد، در شرایط بحران جدید کردها از یک سو امیدوار هستند که آمریکایی‌ها در حالت تنش با بغداد آن‌ها را در مسیر تحقق رویای استقلال یاری دهند. از سوی دیگر، کردهای عراق در دو سطح نسبت به خروج نظامیان آمریکایی از عراق نگران هستند. در سطح اول آن‌ها به شدت از این امر واهمه دارند که در صورت خروج آمریکایی‌ها، بار دیگر داعش با تجمع و سازماندهی مجدد نیروهای خود مرزهای اقلیم را مورد تهدید قرار دهد. در سطح دوم نیز کردها نگران آن هستند که در صورت خروج آمریکایی‌ها توازن قدرت را در مقابل حکومت مرکزی از دست بدهند و در موضع ضعف در برابر بغداد قرار بگیرند. با این وجود اکنون مساله این است که این نگرانی‌ها نیز به هیچ عنوان بهانه‌ای واقعی و درست برای سرپیچی کردها از قانون اساسی عراق نیست و این موضوع در میان مدت و بلند مدت به هیچ عنوان در راستای منافع اربیل نخواهد بود. 

در واقع، کردهای عراق از دیر هنگام، یعنی از همان دوران قیام ملامصطفی بارزانی علیه حکومت‌های مختلف عراق که از سال 1961 آغاز شد و تا سال 1975 ادامه داشت، همواره امیدوار بوده‌اند که آمریکایی‌ها در مسیر تحققق استقلال و تجزیه از کشور عراق آن‌ها را همراهی کنند اما تا کنون آن‌چه کردها دیده‌اند، خیانت و بدعهدی بوده و هست. در شرایط کنونی نیز همانند گذشته به نظر می‌رسد کردها نیم‌نگاهی به حمایت آمریکا دارند و رویای آن‌ها این است که دونالد ترامپ، شاید با پیچیدگی در تصمیم‌گیرهای خود، این بار تغییر در نگاه گذشته آمریکایی‌ها ایجاد کند. 

ترامپ؛ قربانی کننده کردها و نه نجات‌بخش

مجموعه کنش کردها در تحولات عراق بعد از ترور سردار قاسم سلیمانی و ابومهدی المهندس آمیخته‌ای از نگرانی نسبت به ایجاد تنش با حکومت مرکزی و امیدواری به حمایت آمریکا از آن‌ها به شکل چرخش بنیادی در تحولات عراق بوده است یعنی آن‌ها از یک سو، نمی‌خواهند با بغداد وارد تنش شوند و از سوی دیگر، بر خلاف قانون اساسی و مواضع دولت فدرال قصد دارند سربازان آمریکایی را حداقل در مرزهای اقلیم کردستان حفظ کنند. در خوانشی انتقادی از مواضع سیاست‌مداران اقلیم کردستان می‌توان به چهار انتقاد جدی اشاره کرد. 

الف) بر اساس قانون اساسی عراق، اقلیم کردستان بخشی از خاک و محدوده حاکمیت عراق است و هر گونه مصوبه پارلمان در بغداد برای حکومت اقلیم نیز الزام‌آور است. بنابراین، از نظر قانون اساسی کردها هیچ‌گونه توجیهی برای حمایت یا اقدام در مسیر باقی ماندن نظامیان آمریکایی ندارند. مخالفت آن‌ها با اخراج نظامیان آمریکایی می‌تواند به تنش‌افروزی آن‌ها با بغداد و احتمالا مجازات سنگین علیه آن‌ها در آینده منتهی شود.

ب) حمایت و احتمالا همکاری کردها در زمینه باقی ماندن نظامیان آمریکایی در شمال عراق، نتیجه‌ایی جز اختلاف‌افکنی با همسایه‌گان منطقه‌ای هم‌مرز با کشور عراق ، به ویژه جمهوری اسلامی ایران به همراه نخواهد داشت. در حقیقت، کردها باید بدانند که اعتماد به کشوری که بیش از 10 هزار کیلیومتر با آن‌ها فاصله دارد نباید قربانی همکاری با یکی از مهم‌ترین دوستان و حامیان خود در منطقه یعنی تهران شود. آمریکا دیر یا زود از منطقه خوارج خواهد شد و این تنها کردها هستند که باید تصمیم بگیرند که دشمنی و اختلاف با یکی از قدرت‌های منطقه‌ای همجوار خود می‌تواند چه تبعاتی برای آن‌ها به همراه داشته باشد.

ج) حکومت اقلیم کردستان و شخصیت‌های سیاسی کردی باید با درس گرفتن از تاریخ نسبت به این امر واقف باشند که اعتماد به آمریکا، برآیندی جز خیانت و خالی شدن پشت آن‌ها در شرایط حساس تاریخی همانند سال 1975 به همراه نخواهد داشت. در نتیجه امر اگر کردها منازعه با بغداد را به قیمت حمایت از آمریکایی‌ها به جان بخرند، باید در انتظار شکستی بزرگ باشند؛ زیرا دونالد ترامپ به تمامی متحدان خود حتی متحدان اروپایی و ناتویی‌اش نشان داده که تنها دوست و همراه روزهای خوش است.

د) در سطح چهارم کردها محکوم به زیستن در عراق واحد و یکپارچه هستند. شرایط و اوضاع و احول منطقه‌ای و بین‌المللی هر گونه حرکت کردها در مسیر حرکت به سوی استقلال و تجزیه عراق را سلب کرده است و در این میان این حکومت اقلیم است که باید منطقی تصمیم بگیرد و مطمئن باشد که تنها در همکاری با بغداد است که می‌توان دغده‌های امنیتی و اقتصادی خود را رفع کند. 

کلید واژه ها: اقلیم کردستان اقلیم کردستان عراق ایران و کردستان عراق ایران و عراق شهادت سردار سلیمانی واکنش کردها به ترور سردار سلیمانی عراق و امریکا ایران و عراق و امریکا خروج امریکا از عراق عراق و کردستان کردستان و امریکا


( ۱۳۴ )

نظر شما :

افخمی ۰۴ اسفند ۱۳۹۸ | ۱۴:۲۵
نشستن وتحلیل کردن فایده ای ندارد.هزار راه برای شکستن گردنشان وجود دارد.تا این جماعت تبدیل به خاری در چشم ودل ما نشده اند باید اقدام کرد نه مثل سایر مسائل منطقه همانند تشکیل داعش،القاعده،...مجبور به واکنش وتحمل خسارت های آنچنانی شویم بلکه باید کنش گر باشیم.در دراز مدت باید برنامه ای برای الحاق این مناطق به سرزمین اصلی که همان ایران ما می باشد داشته باشیم و برای مخالفین این طرح چنان هزینه را از هر نظر (مالی،جانی،..) بالا ببریم که خودشان دسته دسته خواهان الحاق شوند.
مسعود ۰۴ اسفند ۱۳۹۸ | ۱۷:۰۸
اینکه بعضیها و به خصوص دشمنان فکر کنند که دامنه ی اقتدار و نفوذ سیاسی و فرهنگی و نظامی جمهوری اسلامی با شهادت سردار حاج قاسم سلیمانی ضعیف و کمرنگ شده است سخت در اشتباهند فقدان سردار شهید از نظر عاطفی و روانی و درک اوج نامردی و فتنه گری و رذالت دشمن قلب ملت ما را تکان داده است و گرنه اقتدار ما قائم به شخص نیست ! ما چهره ای چون امام خمینی ره را از دست داده ایم و بجای ایشان حضرت امام خامنه ای مدظله العالی را داریم ! اگر دولت عراق نخواهد و اجازه ندهد کردها حق نگه داشتن نیروهای آمریکای در کردستان را ندارند و بارزانی ها علی رغم اینکه گفته اند نمی خواهند نیروهای امریکایی عراق را ترک کنند به عنوان یک تبصره به این نکته اشاره کرده اند که "بلاخره آنها جزئی از دولت عراق هستند " یعنی درنهایت تابع تصمیمات دولت مرکزی عراق هستند ! یادتان باشد ظاهرا عراق یک کشور دمکراسی است و اظهار نظر کناه نیست بلکه یک حق است ! حتی اگر کردها بخواهند امریکا بدون موافقت عراق نمی خواهد و نمی تواند برای مدت زیادی نیروهایش را در کردستان نگه دارد! چنانچه از طرف سیاستمداران کرد این نگرانی اظهار شده است که ممکن است دونالد ترامپ بطور غیر منتظره ای قبل از انتخابات ریاست جمهوری امریکا نیروهایش را از عراق و حتی خاورمیانه خارج نماید. برای من خیلی عجیب است که کسانی به جای سعی کردن در کم کردن تنشهای داخلی در عراق سعی دارند مسئله ی کردهای عراقی را هم به مشکلات اضافه کنند که این مسئله هیچ نه به نفع ایران است و نه عراق و در این شرایط معقول و عاقلانه ! ایران باید سعی کند مشکلات و مسایل مابین کردها و حاکمان شیعه ی عراق را با میانجیگری داهیانه و حکیمانه به حد اقل رسانده و کلیت کردهای عراق را در اردوگاه جمهوری اسلامی ایران نگه دارد. دیدگاههای کودکانه اگر نگویم ابلهانه ی "افخمی"آب به آسیاب دشمن ریختن است , خلاف توصیه های قدما!! در نهایت کردستان عراق تهدیدی جدی برای جمهوری اسلامی نیست بلکه در بسیاری موارد در گذشته و حال و آینده می تواند یک "فرصت" شاید اغراق نگویم که طلاییست!
حامد ۰۴ اسفند ۱۳۹۸ | ۱۹:۳۶
این تحلیلها هیچ تماسی با واقعیت نداره. اعتماد هم اصلا در دنیای سیاست امروز معنی نداره که بیان به ما یا به آمریکا اعتماد کنن. اینجا بحث منافع هست و فعلا آمریکا با وجود اینکه کردها مواقعی تنها گذاشته، کفه ترازوش نسبت به مایی که مرزمون رو حتی روی دارو براشون بستیم سنگینی میکنه و عجیب هم نیست. ولی باز هم حرف از اعتماد زدن خنده داره.
سالار ۰۴ اسفند ۱۳۹۸ | ۲۲:۳۸
درست است که امریکا زیاد با کردها راه نیومده ولی کشورهای منطقه دوست کردها نیستند چه ایران چه ترکیه چه عراق
کرد ۰۵ اسفند ۱۳۹۸ | ۰۳:۰۳
خدا هیچ ملتی رو زیر سلطه دیگری قرار نداره و هیچ کسی سرور و رئیس دیگری نیست . ماهم انسان های متمدنی هستین که نسل های زیادی رو در خاک و سرزمین کردستان زیسته این و آرزوی قلبی ما هم داشتن یک کشور با سلیقه خاص و فرهنگ خودمون هست بدون تنش با سایر کشور ها . زنده باد برابری
مهدوی پژوهشگر علوم سیاسی ۰۵ اسفند ۱۳۹۸ | ۰۸:۳۵
با سلام و احترام. با یکی از دوستانم که کارشناس مسائل قومی هست صحبت می کردم به یک کلیدواژه ای اشاره کردند که قابل تامل هست ایشون گفتند «تحولات کردی کلید تغییرات ژئوپلتیکی خاورمیانه» به نظرم باید ایران کنشگری فعال تری رو نسبت به اقلیم در دستور کار قرار بده و در این راستا از ترکیه هم برای همراهی و همفکری برای از بین بردن این تهدید قومیتی در مرزهای غربی کشورمون استفاده کنه .
جمشید معینی فرد ۰۵ اسفند ۱۳۹۸ | ۱۴:۲۹
تحلیلگر محترم کردهای عراق، ترکیه و سوریه ایرانیند. در عراق اگر کردها نباشند شیعیان هیچوقت نمی توانند کابینه را تشکیل دهند چرا که سنی ها از آنها حمایت نمی کنند،امری که از سال ۲۰۰۴ صورت می گیرد. شما یک جمله هم در خصوص علت رویای کردهای عراق مبنی بر استقلال می نوشتید. شاید اگر تهران قدری گوش نوری مالکی را می کشید امروز کردها به فکر چنین چاره ای نبودند. از سویی دیگر چرا تهران دولت بغداد را به کردهای ایرانی عراق نشین ترجیح می دهد. اونها عربند،در اغلب نشستهای عربی علیه ایران رای می دهند، نمونه اش بشار اسد در سوریه تا سال ۲۰۱۳ یعنی دو سال بعداز شروع بحران در کشورش در همه نشستهای اتحادیه عرب علیه ایران رای می داد. کردهایی که شما از آنها می نویسید در زمان رژیم صدام در یک روز حداقل ۵ هزار نفر قربانی بعنوان تاوان همکاری با جمهوری اسلامی ایران در حلبچه دادند. و اما یک جمله برای اینکه همیشه در ذهن شما و افرادی که مثل شما فکر می کنند: در آن روز مبادا مقامات میهن عزیزمان ایران فقط و فقط دست به دامان یک طرف دراز خواهند کرد آن هم کردها. جمشید معینی فرد، مجری شبکه سحر کردی.تهران
جواد ۰۵ اسفند ۱۳۹۸ | ۱۴:۴۶
کردها هیچ راهی جز کنار آمدن با کشوری که درآن زندگی میکنند ندارند همیشه از احساسات پاک ملی آنها حکومت های همسایه به نفع خود استفاده کردهاند دنیا بسوی اتحادیه از چند کشور. پیش میروند تشکیل کشور واحد کردی یا ترکی یا ترکمنی بی معنی است
محسن ۰۵ اسفند ۱۳۹۸ | ۱۶:۴۱
ترسوهایی که پشت آمریکا پنهان شده اند. یادشون رفته زمانی که داعش داشت به مرزهای اقلیم کردستان نزدیک میشد و از شدت ترس نمی دونستند چیکار کنند. یادشون رفته که سردار سلیمانی و همرزمانش داعش را از مرزهاشون دور کردند... و اما از همان مرزها به سردارمون خنجر زدند.
ایرانی ۰۵ اسفند ۱۳۹۸ | ۱۹:۱۴
چرا نظرات و کامنتهای خاصی رو ومتعلق به اصحاب خاص رو نشون میدید ولی بقیه کامنتها رو نه؟ پس مشخصه ازجای خاصی خط میگیرید. به امید یک جامعه دمکراسی وطرفدار انسانیت نه ضد انسانیت. گهی پشت بر زین , گهی زین .....
H. Safari ۰۵ اسفند ۱۳۹۸ | ۱۹:۱۹
می خوام با یه سوال در مورد این موضوع صحبت کنم، چه کسی به خودش اجازه میده وقتی تو خونه خودش با پدر یا مادر یا با یکی از عضو خانواده اش به مشکل بر خورده بره به همسایه دیوار به دیوارش مطرح کنه یا به اونا پناه ببره؟ هیچ وقت یادمون نره کشوری که توش زندگی می کنیم خونه مونه هواست باشه غریبه محرم هیچ خونه ای نیست
امین ۰۵ اسفند ۱۳۹۸ | ۲۲:۳۳
در قرن بیست و یک هستیم ولی افسوس برای یکسری موجودات زنده مثل کسی که اسمش هم محسن گذاشتن با چنین طرز تفکری!!! زمان انسانیت است نه وحشی گری
علی ۰۶ اسفند ۱۳۹۸ | ۰۰:۰۰
حافظ اسد وپسرش بشار به کردها نه شناسنامه دادند ونه آنها را تبعه سوریه دانستند می گفتند اینها بعد جدایی سوریه از ترکیه در جنگ جهانی اول به نوار مرز ی جمع شدند به خاطر قاچاق جاسوسی،ودزدی.وخودشان هم از کوهای عراق قندیل به آنجا آمده اند. عجایب روزگار ببین که حالا ۴۵ در صد سوریه را با کمک آمریکا تصاحب کرده اند،وچاههای نفتی وشریان حیاتی سوریه را قطع کرده اند. و. ۴۵ درصد عراق راهم جدا کرده اند وبا کمک اسراییل مستقلش میکنند در واقع اسراییل دوم منطقه هستند،،، چشمان روشن،، در روی نقشهایشان آذرباجان غربی تا خلیج فارس را که ۳۵ در صد خاک ایران است سودای جداییش را دارند،،و۵۰ در صد ترکیه را در سر می پرورانند:،در صورتیکه همه جا میگویند ترکیه ارمنی هارا قتل عام کرده،،وآسوریان و یونانی ها را هم میگند،،ولی خودشان خانه های وشهر روستاهای امنی نشین وآسوری نشین وحتی یونانی نشین را تصاحب کرده وبرای ترکیه فقط تهمت قتل عام مانده منافع اش مال اینها شده وحالا هم میگویند مال ماست در صورتیکه ۹۵ در صدشان در عرض سال های ۱۹۱۵. الا ۱۹۲۵ از جاهای دیگر به آنجا آمده اند،چطور حالا از عراق وجاهای دیگر به آذربایجان غربی می آیند و می گویند اینجا هم اسمش کردستان جدید است.وای بحال ملت های منطقه که اسراییل واقعی این اکراد هستند ،که چه نقشها برای منطفه به کمک ابابانشان کشیده اند.
ناصر ۰۶ اسفند ۱۳۹۸ | ۰۰:۵۴
خواهشا شما درمورد مشکلات کشور خودمون بنویسید کاری با کردا وامریکا نداشته باشید صلاح مملکت خویش خسروان دانند چرا برای مشکلات همه کشورهای جهان راه حل دارید ولی خودتون تو مشکلات غرقید
جعفر ۰۶ اسفند ۱۳۹۸ | ۰۷:۲۳
باسلام،،من تازه فهمیدم ، در این نظر خواهی فقط نطراتی پخش میشود که فقط کور کورانه باید امریکا را دشمن و سیاست جمهوری اسلامی را نجات بخش خواند،، اگر غیر از این است ،لطفا این نظر را منتشر کنید،، با تشکر یک ایرانی مسلمان صلح طلب و‌ مومن
Parviz ۰۶ اسفند ۱۳۹۸ | ۱۱:۲۹
به نظر من بجای نگرانی در خصوص وضعیت کشورهای همسایه باید نگران مملکت خود بود که بعلت سؤمدیریت و بی مسئولیتی سران در فقر و فلاکت و فساد دست و پا میزنه و روز به روز هم بدتر میشه و باعث دلسردی مردم از نظام شده و این نظام اونقدر که در فکر عراق و سوریه و یمن و فلسطین هستش در فکر ملت خودش نیست و این بدترین نوع مدیریت در تمام جهانه.
Parviz ۰۶ اسفند ۱۳۹۸ | ۱۱:۳۷
آقای افخمی فعلا گردنت خودت زیر بار گرانی و اختلاس و کرونا و پول بی ارزش و تورم چند رقمی شکسته در فکر شکستن گردن دیگران نباش برای بدبختی خودت چاره ای پیدا کن
رستمی ۰۶ اسفند ۱۳۹۸ | ۱۳:۵۱
بدبختی ما کوردها بعنوان اصیل ترین نژاد خاورمیانه از آنجا شروع شد که خالصانه برای دفاع از سلسله های حکومتی خویش بپا خواستیم و امروزه این حس میهن پرستی ودفاع از مال و ناموس برایمان به یادگار مانده است؛ تاجاییکه هر بی اصل و نسبی که خود را صاحب نظر و داعیه وطن دوستی دارد به خودش اجازه می دهد به این نژاد اصیل آریایی توهین کند و مثل یکی از این خوانندگان کوردها را بدتر از اسراییل بداند؛ دوست عزیز گناه اتخاذ سیاست غلط علیه کوردها را به پای اشتباه تاکتیکی کوردها نیانداز!
مهدی ۰۶ اسفند ۱۳۹۸ | ۱۵:۵۲
چطوره تهران هم اعلام استقلال کنه؟
ابواسحاق ۱۱ اسفند ۱۳۹۸ | ۲۳:۰۸
اولا لرها و آذری ها و کردها و بلوچ هاو.. ایرانی اصیلند فقط به خاطر جدایی جغرافیایی به مرور زبان و ...تغییر کرد ثانیا آذربایجان و کرد های عراق و ترکیه و سوریه اصالتی ایرانی دارند و در پی جنگ چالدران و بی لیاقتی بعضی از حاکمان از خاک ایران جدا شدند ثالثا نقشه ی ایران از حکومت هخامنشی تا الان رو بذار جلوت تو هر حکومتی دیدی کردستان یا آذربایجان جزئی از خاک ایران نبود بیاریدش پیش خودم تا سند شش دانگ به نامتون بزنم
امید ۰۳ خرداد ۱۴۰۰ | ۱۷:۵۷
ابواسحاق کردستان فعلی ترکیه قسمتی از خاک بیزانس بود که بعد فتح ملازگرد در پی عهدنامه ای به ترکان سلجوقی واگذار گردید و یواش یواش پای اکراد شمال عراق بخاطر مسلمان بودن به ان ناحیه گشوده شد که ان ناحیه حتی تا جنگ جهانی اول مسکن اشوریان و ارامنه بود (حکومت اشوری قدیم مقرش همان ناحیه فعلی کردستان ترکیه بود که مطمئنا اریایی هم نیستند ونبودند ) و با قتل عام مردم ارمنی و اشوری به دستور عثمانی و به دست اکراد حمیدیه کل اراضی انها بوسیله اکراد ضبط گردید