یازدهمین بخش از دهمین سال سلسله یادداشت های سرکیس نعوم

چین یا روسیه، کدام یک برای قدرت امریکا خطرناکترند؟

۲۶ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۸:۰۰ کد : ۱۹۹۲۳۱۵ اخبار اصلی آمریکا آسیا و آفریقا
روسیه از چین موذی تر است با وجود این که نمی تواند پولی که لازم دارد تا طرح های منطقه ای و بین المللی اش را اجرا کند و پیش ببرد، اختصاص دهد، در نتیجه نمی تواند جاه طلبی هایش برای رهبری بزرگ جهانی را محقق کند. الآن هدفش این است که به نظام بین المللی فعلی ضربه بزند. در حالی که چین کشوری است که ابرقدرت شده است و برای آن هم کار می کند. شاید هم بخواهد بزرگترین ابرقدرت جهان به جای امریکا شود.
چین یا روسیه، کدام یک برای قدرت امریکا خطرناکترند؟

دیپلماسی ایرانی: امسال دیپلماسی ایرانی دهمین سال از یادداشت های متوالی سرکیس نعوم را متفاوت از سال های گذشته منتشر می کند، چرا که امسال آگاهی بیشتری از او و دیدگاه هایش دارد. در دیداری که در تهران با او داشتم متوجه شدم که او ایران را دوست دارد، طرفدار انقلاب اسلامی است "چرا که با ظلم مخالف است" و می گوید حکومت سابق ایران را که حکومت شاهنشاهی بوده، حکومت ظالمی می دانسته که اراده ای از خود نداشته است. با سیاست های امریکا مخالف است و آن را در جهت استثمار کشورهای دیگر و تصاحب اختیار و توانایی هایشان می داند اما واقعگراست و اعتقاد دارد نمی توان امریکا را نادیده گرفت. می گوید در طول بیست سال سفر مداومی که به امریکا داشته و با مقام های مختلف فعلی و سابق امریکایی در ارتباط بوده و گفت وگو داشته است، امریکا را خوب می شناسد. امریکا را به خاطر مردمان خوبش، دنیای پیشرفته اش و زندگی مدرنش دوست دارد، اما همواره به سیاست های سلطه جویانه امریکا انتقاد داشته است. او همچنین می گوید که ارزش قلمش را بالاتر از هر چیز می داند و هرگز حاضر نیست آن را بفروشد. نعوم همچنین گفت با وجود این که می توانسته از سال ها قبل شناسنامه امریکایی بگیرد اما این کار را برای خود خفت می داند و هرگز حاضر به انجام این کار نشده است و هر دفعه مانند هر شهروند لبنانی به سفارت امریکا می رود و برای سفر به این کشور ویزا می گیرد. 

سرکیس نعوم حدود دو ماه قبل از این که به امریکا برود و یادداشت های هر ساله اش را تهیه کند، در ایران بود. برای همین توانستیم امسال با او هماهنگ کنیم که بر خلاف دو سال اخیر، یادداشت هایش را به طور کامل در اختیار ما قرار دهد تا شامل محدودیت هایی که روزنامه النهار برای خوانندگانش ایجاد کرده است، نشویم. در این جا دیپلماسی ایرانی یازدهمین بخش از سلسله یادداشت های سرکیس نعوم را منتشر می کند:

از ناظر امریکایی که به طور دقیق اوضاع کشورش و مداخلات آن در خاورمیانه را چه از زمانی که عضوی از دولت امریکا بود چه از زمانی که از آن خارج شد، پیگیری می کند، درباره روسیه و چین در رویارویی با امریکا پرسیدم. پرسیدم کدام یک از آنها خطری برای رهبری مطلقه امریکا در جهان یا نقش آفرینی آن در جهان محسوب می شوند؟ جواب داد: «روسیه از چین موذی تر است با وجود این که نمی تواند پولی که لازم دارد تا طرح های منطقه ای و بین المللی اش را اجرا کند و پیش ببرد، اختصاص دهد، در نتیجه نمی تواند جاه طلبی هایش برای رهبری بزرگ جهانی را محقق کند. الآن هدفش این است که به نظام بین المللی فعلی ضربه بزند. در حالی که چین کشوری است که ابرقدرت شده است و برای آن هم کار می کند. شاید هم بخواهد بزرگترین ابرقدرت جهان به جای امریکا شود. اما نمی خواهد که نظام بین المللی فعلی را سرنگون و منهدم کند. برایش مهم است که این نظام به حیات خود ادامه دهد تا بتواند از درون آن کار کند.» 

پرسیدم: برنامه جو بایدن در صورتی که در پاییز آینده پیروز انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده شود، چه خواهد بود؟

جواب داد: «اولین کاری که می کند در صورتی که رئیس جمهوری امریکا شود، رویکرد آشتی جویانه نسبت به اروپا در پیش خواهد گرفت. همچنین اعتبار و ارزش اتحاد با آن و پیمان آتلانتیک شمالی را احیا خواهد کرد. تضعیف این اتحاد بعد از آن که ترامپ از اهمیت پیمان مذکور کاست و نقش آن و حتی ضرورت وجود آن را زیر سوال برد، سبب شد تا رئیس جمهوری فرانسه، امانوئل مکرون، و صدر اعظم آلمان، آنگلا مرکل، به دنبال ایجاد پیمان نظامی میان دو کشور یا به عبارت دیگر نیروی مشترک نظامی بروند.»

پرسیدم بایدن با ایران چه خواهد کرد یا به عبارت دیگر دستورالعمل یا برنامه او برای ایران چیست؟ جواب داد: «به احتمال بسیار زیاد ترجیحش بر این خواهد بود که توافق هسته ای یا GCPOA را احیا خواهد کرد، البته بعد از آن که دو موضوع موشک های بالستیک ایران و نقش ایران در خاورمیانه را به آن افزود، شاید موضوع مهلت 10 ساله ایران برای غنی سازی اورانیوم بالا را نیز مورد بحث بگذارد. اما در مورد عراق، می پذیرد که ایران در آنجا حضور داشته و همراه حکومت آن باشد، اما نمی پذیرد که ایران به تنهایی در آنجا نقش آفرینی کند. و اگر بر این تک روی اصرار کند سرنوشتش تجزیه خواهد بود.»

ادامه دارد...

کلید واژه ها: سلسله یادداشت های جدید سرکیس نعوم چین ایالات متحده امریکا جو بایدن روسیه روسیه و امریکا چین و امریکا دونالد ترامپ


( ۲۴۲ )

نظر شما :

امیر ۲۶ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۹:۱۴
مسابقه بوکس بین آمریکا و روسیه از سال ۱۹۴۵ شروع و بعد از ۴۶ سال با فروپاشی شوروی در سال ۱۹۹۱ به پایان رسید! برنده آن رقابت مشخص است و روسیه شکست خورد و دیگر در مقابل آمریکا عددی نیست. بی خودی سعی نکنید مرده را زنده کنید! الان چین وارد رینگ بوکس شده و باید ببینیم نتیجه این یکی چی میشه. اما روسیه حتی یک کشور جهان اولی هم نیست ولی چون خواستگاه فکری عده ای چپگرا میباشد همچان در ذهن برخی از هموطنان ما بزرگ جلوه میکند!
حسن عباسی ۲۶ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۹:۱۷
باز هم سرکیس نعوم؟ چطوره حسن عباسی رو هم به لیست تئوریسین هاتون اضافه کنید تا کلکسیون این سایت تکمیل بشه!
افخمی ۲۶ خرداد ۱۳۹۹ | ۲۲:۲۱
اصل سئوال مغلطه است. باید بپرسید که خطر سقوط امپراطوری مالی و نظامی آمریکا چقدر برای بقیه جهان مخاطره آمیز است.؟ امپراطوری ها به خاطر مسائلی به مرور دچار فرسایش شده وجای خود را به ناچار به دیگری واگذار خواهند کرد.کجاست امپراطوری پرتغال که روزی یک پا در جزائر ماکائو چین وپای دیگر در برزیل ودر این میان از خلیج فارس تا سرزمین های آفریقائی نعره سر می داد؟ امروز کل تولید ناخالص ملی پرتغال به اندازه یک شهر چین مثل گوانگ جو ویا شن زن نیست.امپراطوری دیگر مثل اسپانیا با متصرفاتی از فیلیپین تا آفریقا و کل آمریکای مرکزی وجنبوبی با بیش از پنجاه کشور تولید ناخالص ملی کمتر از بعضی از استان های چین دارد.انگلیس و فرانسه هم به زالوهایی تبدیل گشتند که اربابشان آمریکا بعد از شکار تکه ای برایشان پرت می کند.ولی روسیه با دارا بودن جغرافیایی استثنائی از فنلاند تا ژاپن و دارا بودن منابع عظیم انرژی و معدنی و قدرت نظامی که با حاکمیت کمونیست های ملی گرا بدست آورده همچنان در سده های آینده در معادلات جهانی تاثیر گذار خواهد بود و دنیا به سوی روسیه دست دراز خواهد کرد ،حتی اگر روسیه به فرض محال سیاست ایزوله در پیش گیرد باز هم دنیا خواهان ارتباط با آن خواهد شد.در رابطه با چین هم باید گفت که تعداد فارغ التحصیلان سالانه آن در رشته های فنی به تنهائی بیش از آمریکا و کل کشورهای اروپائی میباشد احتیاج به توضیح نیست و این علاوه بر دارا بودن نود درصد (۹۰٪) معادن کمیاب معدنی دنیا است که صنایع جدید از قبیل ماشین های الکترونیکی،رایانه ها،مونیتورها و گوشی های لمسی وصدها تولیدات اینچنینی دیگر به این عناصر کمیاب مانند لیتیوم،....وابسته ۱۰۰٪ هستند.ا مروزه خیلی ها در علوم سیاسی مواجه با یک سئوال کلیدی هستند که آیا نقل و انتقال قدرت از یک ابرقدرت به ابر قدرت دیگر همانند پنج سده گذشته که با جنگ های زیادی مانند جنگ پرتغال با اسپانیا،اسپانیا با فرانسه،انگلیس با اسپانیا وانگلیس با فرانسه و آمریکا با اسپانیا که کشته های زیادی هم روی دست خودشان ودیگر ملل بی گناه گذاشته ادامه می یابد ویا اینکه ایالات متحده حیوانات با توجه به سهمگین بودن سلاح های موجود سرزمین سوخته بر جای می گذارد.
امیر2 ۲۶ خرداد ۱۳۹۹ | ۲۳:۴۷
خود آمریکا مایل به حفظ نظم موجود نیست. چطور بقیه را سرزنش می کند!!
ارسلان ۲۷ خرداد ۱۳۹۹ | ۰۲:۳۲
سلام میخواستم بگم که اگر روسیه عددی نیست و پولی هم نداره چطور هنوز رسانه های غربی روسیه را دومین کشور قدرتمند جهان رتبه بندی می‌کنند و پنتاگون در گزارش دویست صفحه ای در سال ۲۰۱۹ که نیویورک تایمز منتشر کرد گفته نفوذ روسیه در جهان از هر حیث از امریکا پیشی گرفته؟یادمون نره که همین روسیه بود که به چین یاد داد چگونه جنگنده و پدافند هوایی و نیروگاه هسته ای بسازه و به چین تکنولوژی فضایی داد.یادمون نره که چین که به نفت و گاز برای چرخ اقتصادش نیازها داره به روسیه متکی هست یعنی به عبارت ساده: اقتصاد چین از اقتصاد روسیه پشتیبانی میشه.در ضمن اگر شما ذخایر پول و طلا و صندوق ثروت ملی روسیه باهم حساب کنید میشه حدود ۱.۲ تریلیون دلار پس روسیه به اندازه کافی درکنار درامد های هنگفت از نفت و گاز و مالیات و منابع دیگر پول داره.در ضمن اگر میخواید ببینید واقعا اقتصاد روسیه چقدر هست یک کاره ساده بکنید.تولید ناخالص داخلی روسیه رو از سال ۱۹۹۹ بر اساس رشد های اعلام شده تو جدول تناسب قرار دهید و حساب کنید فقط باید رشد های اعلام شده را ضربدر ۴ کرده به دلیل وجود چهار سه ماهه در سال و درصدی حساب کنید.اونوقت میبینید واقعا اقتصاد روسیه چقدر هست.برای تمام سخنانم هم مدرک محکم و قوی دارم.
خسرو ۲۷ خرداد ۱۳۹۹ | ۲۱:۴۱
چین بزرگترین خطر برای روسیه هست چون سرریز جمعیت چین در قسمتهای شرقی روسیه (سیبری ) بطور غیر قانونی ساکن میشوند و روسیه نمی تواند کنترلی داشته باشد و احتمالا روزی خواهد رسید که سیبری و آسیای شمال شرقی به چین ملحق شود و درضمن با قدرت اقتصادی اش می تواند روسیه را مقهور کند ، امریکا در تمام جهات اقتصادی و سیاسی و نظامی در رقابت با چین قرار دارد و به نظر میرسد روسیه و دیگر کشور ها دیر یا زود باید تصمیم بگیرند که در بلوک چین باشند یا امریکا ، روسیه شاخص های ابرقدرتی (بجز سلاح اتمی ) را از دست داده است و در آینده به عنوان یک قدرت درجه سه مطرح خواهد بود
امیر در جواب ارسلان ۲۹ خرداد ۱۳۹۹ | ۰۴:۰۶
بحث راجع به رقابت با آمریکاست و خطرناک بودن چین و روسیه برای آمریکا. شما برای اینکه رقیب آمریکا باشی باید از نظر نظامی و اقتصادی نزدیک به آمریکا باشی تا جایگاه این کشور رو به خطر بیاندازی! آمار دادن بدون اینکه زمینه و منبایی برای مقایسه ارائه کنیم گمراه کننده میباشد! روسیه با کمک نفت یازدهمین اقتصاد دنیاست یعنی وقتی قیمت نفت یا صادرات نفتش به خطر پیافته اقتصادش هم فلج میشه. با همه این حرفها تولید ناخالص ملی این کشور در سال گذشته ۱/۶ (یک و شش دهم) ‌تریلیون دلار بوده که مقایسه کن با تولید ناخالص ملی آمریکا که ۲۲/۵ (بیست دو و نیم!!!) تریلیون دلار هست!‌ این کجا و اون کجا! بودجه نظامی روسیه در سال گذشته ۴۸ میلیارد دلار بوده اما بودجه نظامی آمریکا در همین سال ۷۵۰ میلیارد دلار بوده که با در نظر گرفتن اختلاف تکنولوژیک این دو کشور این فاصله در عمل بسیار بیشتر از آنچه بودجه نشان میدهد میباشد!
ارسلان در جواب امیر و خسرو ۲۹ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۷:۳۲
آقای امیر اگر به امار هست که شما دارید همش اعداد و ارقام میدید نه من. بعدش هم بخش آخر سخن من رو بخونید و بعد به اقتصاد و حرف های من برسید.اقای خسرو شما هم یکجور حرف میزنید که انگار سیبری ناکجا آباد هست.اتفاقا قویترین و حساسترین تاسیسات امنیتی و نظامی روسیه در سیبری هست چون خیلی مورد توجه نیست(به اندازه غرب روسیه).اگر اینطور بود که شما میگید که چین همون زمان بعد از فروپاشی شوروی کلی از مردمش رو به سیبری سرازیر کرده بود.مثل اینه که بگیم چون در مرز های ایران و پاکستان جمعیت پاکستان بیشتره پس بلوچستان مال پاکستان میشه!!لطفا از خشممون از روسیه حداقل در گفتن واقعیت ها صرف نظر کنیم.ایا بنظر شما مردم روسیه هم همین نظر رو دارن؟اگر بله پس یک نگاهی به نظرسنجی های مستقل که بدست غربی ها در روسیه انجام شده بندازید.بازم میگم من میتونم تمام گفته هان رو اثبات کنم.
Mm ۲۹ خرداد ۱۳۹۹ | ۲۰:۵۸
اقتصاد روسیه از اقتصاد کانادا کوچکتره ! وقتی به روسیه میگن ابر قدرت آدم خودش میگیره! چین هم همین الان شکست خورده!
رضا ۰۱ شهریور ۱۳۹۹ | ۰۰:۰۵
گفتیداین آقای سرکیس نعوم طرفدارانقلاب اسلامیست،چون باظلم مبارزه میکند ومخالف شاه بوده چون اراده ایی ازخود نداشته است؟؟؟ این سخن واین نگاه به یک روس اگر درست باشد باید مقابل این شخص که می نشینید مطمئن باشید شمارو دراز گوش میبیند
ytr ۲۷ مهر ۱۴۰۰ | ۱۳:۰۲
این آقای سرکیس نعوم چون مخالف آمریکاست تبعیت آمریکا را نمی پذیرد وفقط سالی چند ماه در آمریکا می گذراند تا یادداشتهایش را بنویسد ودرضمن به ایران وروسیه هم رفت وآمد دارد وهیچ ربطی به هم از توبره خوردن وهم از کیسه نداد ،از این روشنفکرها وتحلیل نویس ها در این چهل ساله زیاد داشتیم نسخه ایران را همی نها پیچیدند
بی نام ۲۴ بهمن ۱۴۰۰ | ۱۲:۴۹
امریکا تو خر کیه فقط روسیه
سعید ۰۳ اسفند ۱۴۰۰ | ۰۸:۲۶
ما عاشق غرب هستیم چرا
سعید ۰۳ اسفند ۱۴۰۰ | ۰۸:۲۷
آمریکا 20سال افقانستان را اشغال کرد 140000 افقانی را کشت 7 میلیارد دلار افقانی هارا هم نداد اما وقتی میخواست از افقانستان برود مردم نه مردم عادی نخبه گان آن سرزمین از چرخهای هوابیما آویزان بودند که ما را هم با خود ببرید به ای میگویند قدرت نرم که اصلا در نوشته ها ندیدم خود ما ایرانی ها اروباییها هزار بلا سرمان آورده انند اما عاشق مثلا فرانسویها هستیم اینطور نیست