دخالت ترکیه در مناقشات ناگورنو-قره باغ منطقه را بی ثبات می کند

مساله مزدوران سوری در جنگ اطلاع رسانی ارمنستان و آذربایجان

۱۷ مهر ۱۳۹۹ | ۱۸:۰۰ کد : ۱۹۹۶۰۸۴ اخبار اصلی آسیا و آفریقا
آنطور که شواهد نشان می دهند، ترکیه مزدوران سوری را برای جنگ در جمهوری آذربایجان به کار گرفته و این مساله روایت از درگیری با ارمنستان را تغییر داده است. از آغاز این دور جدید درگیری های شدید بین دو کشور همسایه در منطقه مورد مناقشه ناگورنو-قره باغ، گزارش های رسانه های بین المللی، محققان مستقل، دولت های خارجی و شاهدان عینی از حضور جنگجویانی در میدان نبرد حکایت دارد که از سوریه جذب و به جمهوری آذربایجان منتقل شده اند. رسانه های خارجی که بسیاری از آنها به تازگی شروع به انعکاس درگیری ها کرده اند، بیشتر بر زاویه ترکیه/سوریه متمرکز شده اند تا اساس درگیری از دیدگاه جمهوری آذربایجان که مساله تصرف ناعادلانه سرزمین توسط ارامنه و آوارگی متعاقب بیش از ۶۰۰ هزار نفر در سه دهه پیش بوده است.
مساله مزدوران سوری در جنگ اطلاع رسانی ارمنستان و آذربایجان

نویسنده: جاشوا کوچرا

دیپلماسی ایرانی: آنطور که شواهد نشان می دهند، ترکیه مزدوران سوری را برای جنگ در جمهوری آذربایجان به کار گرفته و این مساله روایت از درگیری با ارمنستان را تغییر داده است. از آغاز این دور جدید درگیری های شدید بین دو کشور همسایه در منطقه مورد مناقشه ناگورنو-قره باغ، گزارش های رسانه های بین المللی، محققان مستقل، دولت های خارجی و شاهدان عینی از حضور جنگجویانی در میدان نبرد حکایت دارد که از سوریه جذب و به جمهوری آذربایجان منتقل شده اند. رسانه های خارجی که بسیاری از آنها به تازگی شروع به انعکاس درگیری ها کرده اند، بیشتر بر زاویه ترکیه/سوریه متمرکز شده اند تا اساس درگیری از دیدگاه جمهوری آذربایجان که مساله تصرف ناعادلانه سرزمین توسط ارامنه و آوارگی متعاقب بیش از 600 هزار نفر در سه دهه پیش بوده است.

برای بسیاری از آذربایجانی هایی که ساکن خارج از کشور هستند، گزارش های اولیه بی اساس به نظر می رسیدند و با درک آنها از کشورشان فاصله داشتند. جمهوری آذربایجان در دو دهه گذشته میلیاردها دلار برای ارتقای ارتش خود هزینه کرده تا در صورت شکست خوردن مذاکرات صلح، سرزمین هایش را با اقدام نظامی پس بگیرد. اکنون برای مردم جمهوری آذربایجان این سوال مطرح است که چرا کشورشان به مزدوران احتیاج پیدا کرده که نه با آنها هم زبان هستند و نه چیزی از سرزمین آنها می دانند؟ این سوال که چرا این وظیفه میهن پرستانه به اسلحه به دست های استخدامی واگذار شده است؟

دستاوردهای مزدوران در میدان نبرد همواره مورد شک و تردید بوده، اما مساله مهم تر آسیبی است که چنین اقدامی به شهرت جمهوری آذربایجان می زند. بسیاری از مردمان آذربایجان این گزارش ها را همچنان ادعایی اثبات نشده یا یک کارزار خبر جعلی آگاهانه با هدف بی اعتبار کردن دولت کشورشان می دانند. مقامات ارمنستان در تلاش آشکار برای جلب حمایت بین المللی، ادعاهای زیادی درباره دخالت ترکیه در درگیری ها مطرح کرده اند. 

انار مَمَدلی، تحلیلگر سیاسی در باکو، در توئیتی نوشت: «رسانه های غربی از ورود جنگچویان از سوریه به جمهوری آذربایجان برای پیوستن به جنگ در قره باغ گزارش می دهند. اما هیچ شواهد مستدلی در این زمینه وجود ندارد. هیچ شواهدی دال بر حمایت نظامی ترکیه به غیر از حمایت سیاسی آن از جمهوری آذربایجان وجود ندارد. آنها سعی می کنند با دستکاری های اطلاعات از منابع تایید نشده و ناشناخته، به درگیری ها وجهه مذهبی دهند.» 

مراد نصیبُف، فعال جامعه مدنی از جمهوری آذربایجان که در آلمان دانشجوی دکتراست، هم در توییتی نوشت: «ارمنستان به طور مداوم ادعاهای دروغین درباره دخالت ترکیه (ابتدا درباره مزدوران و سپس جت های ترکیه) منتشر می کند تا روسیه را به مشارکت در حمایت از خود ترغیب کند. این یک رفتار غیرمسئولانه است که عواقب ویرانگری برای منطقه خواهد داشت.» 

بسیاری از افراد در جمهوری آذربایجان نیز به گزارش هایی مبنی بر استفاده طرف ارمنستانی از مزدوران به ویژه از حزب کارگران کردستان (پ.ک.ک) اشاره می کنند.

دولت جمهوری آذربایجان اتهامات مبنی بر استفاده آن از مزدوران سوری را به شدت رد کرده است. وزارت امور خارجه جمهوری آذربایجان اول اکتبر در بیانیه ای اعلام کرد: «در روزهای اخیر شاهد یک کارزار در برخی رسانه های خارجی بودیم که مبتنی بر دروغ و افترا درباره وارد کردن جنگجو از سوریه بود. گزارش هایی که براساس مصاحبه با افراد ساختگی ساخته شدند. بر خلاف ارمنستان که سال ها بحران جمعیتی شدیدی داشته و در نتیجه قادر به جذب نیرو نیست، جمهوری آذربایجان دارای یک نیروی مسلح کاملا پیشرفته است که نیازی به نیروی بیرونی، به ویژه گروه های نامنظم ندارد.»

در حقیقت، درک منطق نظامی پشت این حرکت دشوار است. اگرچه در جنگ در اوایل دهه 1990 برخی از مزدوران از جمله چچن ها و افغان ها برای جمهوری آذربایجان جنگیدند، اما این اتفاق از روی نومیدی و به دلیل نابسامانی سیاسی در باکو و نبود ارتش قابل اتکا بود. امروز، ارتش جمهوری آذربایجان ساختاری متفاوت و بسیار تواناتر دارد. با این وجود، جمهوری آذربایجان به تعداد تلفات بسیار حساس است و تاکنون از انتشار آمار شمار سربازان کشته شده در جنگ خودداری کرده است.

گزارش های مربوط به دخالت مستقیم ترکیه در جنگ، ارمنی ها را نگران کرده چرا که به نوعی یادآور نسل کشی ارامنه در سال 1915 در امپراتوری عثمانی است. بیشتر مباحثات در ارمنستان پیرامون جنگ اکنون به تهدید ترکیه در آن مربوط می شود. وزارت امور خارجه ارمنستان 28 سپتامبر در بیانیه ای اعلام کرد: «شرایط در میدان به وضوح نشان می دهد که مردم آرتساخ علیه اتحاد ترکی-آذربایجانی می جنگند. ترکیه که یک قرن پیش مردم ارمنستان را در موطن تاریخی خودشان نابود کرد و هنوز هم این جنایت را توجیه می کند، اکنون از جمهوری آذربایجان برای تکران همان اقدامات نسل کشی در قفقاز جنوبی استفاده می کند.»

گزارش ها درباره شبه نظامیان سوری نشان می دهد که آنها اعضای سابق «ارتش ملی سوریه» هستند که تحت فرماندهی ترکیه در شمال سوریه علیه نیروهای کرد و داعش می جنگیدند. (ارمنستان خودش هم در جنگ داخلی سوریه اندکی مشارکت داشت و به عنوان بخشی از ماموریت نظامی روسیه در آنجا مین روب و پزشک به سوریه اعزام کرد.)

الیزابت سورکُف، محقق سوریه که با چند فرد استخدام شده برای جنگ در جمهوری آذربایجان در ارتباط بوده، در توئیتر نوشت: «این جنگجویان جهادگرا نیستند. تمایل آنها به جنگ برای ترکیه، کشوری که از نظر جهادگرایان مرتد است، این مساله را گواهی می دهد. اینکه آنها حاضر شده اند برای جمهوری آذربایجان با اکثریت جمعیت شیعه بجنگند نیز همین مساله را نشان می دهد.»

با این حال، مقامات ارمنی از گزارش ها درباره شورشی های سوری برای روی آوردن به زبان اسلام هراسی و به تصویر کشیدن مزدوران به عنوان تروریست های اسلام گرا استفاده می کنند. در صفحه رسمی دولت ارمنستان در توئیتر نوشته شده که این کشور درگیر «درگیری تمدن ها» است. سخنگوی وزارت دفاع هم گفت نیروهای ارمنی مشعل های تمدنی بودند که برای مرگ بر ضد تاریکی و شر می جنگیدند.

منبع: یوراسیانت / تحریریه دیپلماسی ایرانی 34

کلید واژه ها: قفقاز جنوبی ناگورنو ـ قره باغ مناقشات قره باغ-ناگورنو ارمنستان و جمهوری آذربایجان مزدوران سوری دخالت ترکیه در تنش ها در قفقاز جنوبی


( ۱۲ )

نظر شما :

فرهاد ۱۷ مهر ۱۳۹۹ | ۱۸:۲۴
اینکه 700 هزار آذری از قره باغ اخراج شدن درسته ولی کسی نمیگه که این درگیری‌ها وقتی شروع شد که به ارمنی‌ها در آذربایجان و نخجوان حمله شد و 500 هزار ارمنی از این دو منطقه و بخشی از قره باغ که در تصرف آذربایجانه اخراج شدن. کشته های غیرنظامی ارمنی توی این جنگ از اول بحران دو برابر آذری‌ها بوده.
كامران ۱۷ مهر ۱۳۹۹ | ۱۸:۳۲
این شایعه حضور مثلا ۴۰۰۰ جهادی در قره باغ شایعه بزرگی از طرف ارمنستان برای جلب توجه دیگران به منطقه و توقف جنگ است . تا از ورطه سقوط فاصله بگیرند . اصولا کشور اذربایجان با ارتش ۱۰۰ هزار نفری و نیروی ذخیره ۳۰۰ هزار نفری چه نیازی به مزدوران خارجی دارد . ممکن است تعداد انگشت شماری افراد دوطلب از ترکمنهای سوریه امده باشند که انهم بیشتر حالت سمبلیک دارد. یک طرف این قضیه تحت الشعاع قرار دادن خضور نیروهای pkk در قره باغ است که دستگاههای شنود اذربایجان مکالمات انها و حضور قطعی انها در این جنگ را ثبت کرده اند.ارتش ارمنستان در حال سقوط است بیشتر ادوات جنگی خود را از دست داده و به اعتراف سخنگوی وزارت دفاع ارمنستان از سرنوشت حداقل ۵ هزار نفر سرباز ارمنی خبری ندارند.اینها برای نجات خود به هر حربه ای و دستاویزی چنگ میزنند.
كامران ۱۷ مهر ۱۳۹۹ | ۱۹:۰۱
نکته بعدی در مورد این جنگ جدید، حرکت کاملا حرفه ای و محاسبه شده ارتش اذربایجان و با استراتژی ، ابتدائا نابودی تجهیزات جنگی از راه دور و حرکت تدریجی برای ازاد سازی مناطق اشغالی با کمترین تلفات است. در چنین جنگی هیچگونه نیروی جهادی به کار نخواهد امد. مخصوصا اینکه انها معمولا تابع نظم و انضباط نیستند و حرکت منطقی و تنظیم شده را مختل میکنند.
خسرو ۱۷ مهر ۱۳۹۹ | ۱۹:۰۵
یکم : جنگ فعلی ارمنستان و آذربایجان در داخل سرزمین جمهوری آذربایجان در جریان است و شورشیان ارمنی قره باغ خود به عنوان یک گروه تروریستی ارزیابی می شوند دوم : ارمنستان با تئوری نژاد پرستی داشناقسیون در پی نسل کشی آذربایجانی های قره باغ و تصرف سرزمین شان است سوم : ارامنه ترکیه نسل کشی نشده اند ولی جنایتکاران داشناق ارمنی یکصد سال پیش سیصد هزار نفر از مردم آذربایجانی شیعه ایرانی را نسل کشی کرده اند که اسناد آن در وزارت کشور موجود است چهارم : نیروهای پ ک ک و ارمنی های سوریه و لبنان و صلیبی های روسیه و فرانسه در کنار ، نیروهای ارمنی می جنگند پنجم : نیروهای جهادی سلفی تحت فرمان عربستان سعودی و امارات متحده عربی هستند و دشمن ترکیه و آذربایجان شیعه بوده و انگیزه ای برای جنگ به نفع آذربایجان ندارند
تبریزی ۱۷ مهر ۱۳۹۹ | ۱۹:۳۷
اینها گزارش رسانه های هستند تا اشغالگری ارامنه را به حاشیه ببرند ولی جالبترین نکته این است که خود ارمنستان به صورت واضح قبول دارد که جنگجویانی از روسیه یونان لبنان سوریه در جنگ قره باغ حضور دارند اولا چون جمعیتش کم هست ضمنا جمعیت ساکن هم راغب به جنگ نیستند به دلیل اقتصاد نابود شده ولی آذربایجان چرا باید جنگجو بیاورد؟ جمعیت ۴ برابر نسبت به ارمنستان و ارتش ۵ برابر بزرگتر به هر روی رسانه ها با تاثیر بر افکار عمومی جنایت ارمنستان و اشغالگری این کشور را به حاشیه میبرند
دریا ۱۷ مهر ۱۳۹۹ | ۱۹:۴۴
دیپلماسی بازم از ارامنه پول گرفته این چرندیاتو مدام پخش بکنه ارامنه چقد وحشیه که روسها هم تنهاش گذاشتن
علی ۱۷ مهر ۱۳۹۹ | ۱۹:۵۶
ارامنه باید با تلاش برای ارتباط گیری با ده ها میلیون برادران کورد خود در اناتولی، لابی فوق قدرتمندی در بزرگترین کشور حامی جمهوری صهیونیستی اذربایجان ، یعنی این به اصطلاح ترکیه به وجود اورند، تا آذری ها بفهمند کشوری با بیش از 30 میلیون کورد و 5 میلیون عرب و 1/5 میلیون ارامنه . نمی تواند حامی نهضت ترکی باشد
ابراهیم قدیمی ۱۷ مهر ۱۳۹۹ | ۲۰:۳۵
یکی از نکات مهم در حل مشکلات سرزمینی وغیره بین دولتها دراین است که تاریخ شروع این تخاصمات را از چه تاریخی باید در نظر گرفت.مثالی عرض کنم. اسرائیل ادعا دارد که چهارهزارسال پیش در بخشی از سرزمین فلسطین داوود وسلیمان به نوعی حکومت دا شته اند واین حکومت با اتش زدن شهرها وکشتار برطبق روایت تورات بدست امده است. وبه نوعی توسط حکومت های تاریخی انزمان از بین رفته است. ولذا حق تاریخی دارد و این حق توسط کشورهای در اصطلاح متمدن امروزی معتقد ظاهری به حق وعدالت برخلاف کشورهای منطقه برسمیت شناخته شده است.ایا حقوق چند هزار ساله فلسطینیان نباید در نظر گرفته میشد؟ وحقوق چند دهساله یا صدساله داوود وسلیمان در چهار هزار سال پیش باید مبنی قضاوت عادلانه باشد.برطبق رفرانس های اسرائیلی جودئیکا در سال ۱۸۵۰ میلادی چند هزار نفر یهودی در فلسطین زندگی متعارفی داشته اند.حالا ما چه تاریخی را باید مبنی قضاوت قرار دهیم چهارهزرسال پییش. صدوپنجاه سال پیش. سال ۱۹۴۸ سال .۱۹۵۶ سال ۱۹۶۷ یا حرکت غیر مقبول تروریستی فرضا دیروز. یکی از نکات مهم این است که مسائل تاریخی فراموش شدنی توسط ملتها نیست.حکومت داوود وسلیمان چهار هزار سال پیش فراموش نشده است ولی حق چندهزار ساله زندگی فلسطینیان تا امروز فراموش شده است. لذا حل مسشکل اسان بدست نمی اید.ایا این تاریخ قضاوت منطقه به منطقه با منافع قضات تفاوت دارد؟یک قضاوت سال قبل است یک قضاوت چهار هزار سال پیش. سابقه تاریخی مشکل چگونه واز چه زمانی باید در نظر گرفته شود..اگر ما به منطقه عقب تر برویم ارامنه در این مناطق حضور حداکثری داشته اند وترکی در این میان نبوده است.ارامنه به سختی تحت مدیریت هخامنشیان قرار میگیرند وسپس با سلوکیان مدارامیکنند وپس از ان با پارتها نزدیک میشوند پس از امدن سسانیان پارتها با همکاری ارامنه حکومت ارمنستان را بوجود می اورند وبا ساسانیان نیز همکاری میکردند پس از مسیحی شدن ارامنه رابطه انها با ایرانیان مشکل تر میشود وبسمت تازه مسیحیان رم شرقی گرایش مییابند . با امدن اسلام در ایران مسلمانان با ارامنه سازش میکنند وبخش های غیرقابل تصرف انها را به خودشان با تعهداتی واگذار میکنند. حکومت شروانشاهیان در منطقه بوجود می اید که ریشه عربی وفرهنگی اسلامی ایرانی داشته اند. با امدن سلجوقیان به ایران ورفتن انها به رم شرقی ارامنه تنها میمانند. نه ایران را در اختیار وهمراه دارند ونه رم شرقی را.از این تاریخ فشارترکهای غز و سلجوقیان وترکهای ایرانی بر انها زیاد میشود . منطقه ترکی میشود ولی ارا منه با فرهنگ مسیحی و ودلاوری خود مقاومت هائی در نقاطی دارند. نقاطی را در حفظ دارند ونقاطی را از دست میدهند.این تاریخ که معادل اوایل قاجار است با فشارهای زیادی که به انها وارد میشود به سوی مسیحیان روسی گرایش می یابند وانها راحامی خود میبینند. روسیه تزاری پس از شکست ایران بخش هائی ترکی و ارمنی را از ایران جدا میکند وبر طبق نظر خود ارایشی میدهد.حالا سئوال این است که با توجه بر حق تاریخی ارامنه ما قضاوت خود را از چه تاریخی مبنی قرار دهیم؟حق تاریخی باارامنه است گرچه ارامنه با توجه به اکثریت در برخی نقاط حق امروزی هم دارند.تصور من این است که پرزیدنت اردوغان نقشی ندارد واگر نقشی داشته باشد تحریکات ناتو درتلافی شکست در سوریه واحاطه کردن روسیه است. مسئله بیشتر در حاکمیت اذریایجان وتحریک اسرائیلی ونفتی است. ذکر نکته ای جالب است در جائی میخواندم که اسم اذربایجان از نام اذرپاد که یک سردار ارمنی شجاعی بوده است گرفته شده است.
ایرج ۱۸ مهر ۱۳۹۹ | ۰۹:۱۷
مزدوران با توجه به حمایت سیاسی و نظامی ترکیه از باکو واقعیت بخشیده است مزدوران نژادی و قومی ترکمن‌های عضو ارتش آزاد الآنم ترکیه حضور جنگنده خود را در باکو انکار میکند اما تصاویر ماهواره ای پایگاه هوایی نشان از ۲جنگنده آف ۱۶ و یک هواپیمای ترابری هستند
علی ۱۸ مهر ۱۳۹۹ | ۰۹:۳۱
خواهشمند ام سخنان آیاز مطلب آف در باره فاجعه کشتار خوجالی و نقش حکومت باکو در این کشتار با مصاحبه ای که با روزنامه چاب جمهوری چک بخوانید
علی ۱۸ مهر ۱۳۹۹ | ۱۳:۲۱
با توجه به اینکه هم ترکیه هم آذربایجان دارای نیروی نظامی واحدی به نام ارتش حافظ تمامیت ارضی و جان ومال ملتش مورد قبول مجامع بین المللی وتعریف شده است ، آنها احتیاجی به مزدور ندارند چراکه به اندازه کافی نیرو دارند که دشمنان خود را به عقب برانند. بنابراین مطرح کردن این مسائل برای تحت تاثیر قراردادن پیروزیهای ارتش آذربایجان بر ارمنستان اشغالگر است . همه ارتباط نیروهای تروریست پ ک ک وآسالای ارمنستان که دیرینه هم است را می دانند.
كامران ۱۹ مهر ۱۳۹۹ | ۱۵:۵۶
اقای علی ،، ایاز مطلبوف هنوز زنده و حی و حاضر است و موضوع منتشر شده در یک نشریه روسی از قول وی را شدیدا رد میکند و انرا شیطنت رسانه ای میداند ، اما در سوی دیگر ماجرا سرژ سرکیسیان رییس جمهور پیشین ارمنستان در کتاب خاطرات خود به وضوح معترف به قتل عام خوجای بوده و از ان با افتخار یاد میکند.
علی ۱۹ مهر ۱۳۹۹ | ۲۳:۱۰
کامران جان من نگفتم که ارمنستان قتل عام نکرده اما وقت مشوق آن همان ایل چی بیک بوده تا با استفاده از این قتل عام بتواند با تحریک احساسات ملی و مردمی قدرت را به دست بگیرد و گفته های کمتر از یک ماه علی آف این را تایید میکند در سایت مطالعات قفقاز موجود است چشم و گوش بسته و دهان باز حرفهای نادرست دیگران را نشخوار نکن و به جای تشکر و قدردانی از حمایت ایران همه ناکامیها را سر ایران شکست و این رویه تا حال و بعد در داخل توسط پانترکهای نشخوار و در آنسوی آبها و مرزها توسط رسانه ها احزاب سیاسی و ناسیونالیست ها ترویج میشود روزنامه جمهوری چک بوده است و در اینترنت موجود است گفته هایش
كامران ۲۰ مهر ۱۳۹۹ | ۲۰:۰۷
علی ، شما مغلطه میکنی ،عاملین قتل عام خوجالی مشخص است و استناد به یک نشریه و ایجاد حاشیه برای ان تنها تلاش ارمنی ها برای خلاصی از ان است . و هیچ کسی یا جناحی در اذربایجان ادعا نکرده که ایران در ان دخیل بوده !!باشناختی که از تو دارم فقط در حال انتشار خبرهای جعلی و پروپاگاندای سیاه تروریسم کردی ارمنی هستی،
امید ۰۱ آبان ۱۳۹۹ | ۲۲:۵۷
جناب فرهاد این 500 هزار اواره ارامنه بعد اخراج از ازربایجان حتما به کره مریخ رفته اند الان جمعیت قره باغ بعد پاکسازی قومی ازریها بیشتر از 150 هزار نفر و خود ارمنستان 2 میلیون نفر نیست که امار 30 سال قبل نباید بیشتر از 1 میلیون باشه پس بیخود داستانسرایی نکنین
امید ۰۱ آبان ۱۳۹۹ | ۲۳:۰۵
جناب علی کرد خیلی ساده لوحی خود ارامنه مدعی سرزمینهای خود در اناتولی یعنی همان اراضی فعلی کردستان ترکیه است که اگر قدرت داشته باشند یا حکومت ترکیه حاضر به امتیاز دهی و بازگشت ارامنه به اراضی باستانی خود باشد بزرگترین نزاع بین کردها و ارامنه در طول تاریخ هر دو ملت خواهد بود الان شهرهایی مثل وان یا بتلیس یا دیاربکر خواستگاه اصلی ارامنه میباشند ضمنا جمعیت کردها در تورکیه بیشتر از 15 یا 16 میلیون نفر نیست