اروپا

افزایش سطح تنش ها

آیا بحران اوکراین به‌سوی رویارویی هسته‌ای پیش می‌رود؟

احمد وخشتیه در یادداشتی می نویسد: اگرچه پایان سال ۲۰۲۳ با مخالفت سنای آمریکا برای کمک‌های نظامی بیشتر به اوکراین پایان گرفت، اما سال ۲۰۲۴ متفاوت آغاز شد و در همان ابتدای ژانویه روزنامه آلمانی بیلد در گزارشی نوشت که این کشور برای مقابله مستقیم نظامی با روسیه در سال ۲۰۲۵ آماده می‌شود. اندکی بعد وزیر دفاع بریتانیا اعلام کرد شرایط عادی نیست و از احتمال بسیج عمومی در صورت جنگ با روسیه خبر داد. اگر‌چه این گفته‌ها هر‌ بار واکنش مقامات روسیه را نیز به دنبال داشت که تأکید داشتند مسکو به دنبال جنگ با اروپا نیست، اما توافق‌نامه‌های امنیتی دو‌جانبه یکی پس از دیگری کشورهای ناتو با اوکراین مانند بریتانیا، فرانسه، آلمان و کانادا، سطح تنش‌ها را افزایش داد.

ادامه مطلب

فراتر از سر و صدا:

بحث های ناتو، گذشته و حال

علی رضوانپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: از آیزنهاور تا اوباما، رهبران آمریکا مدت‌هاست که خطوط تعهد به ائتلاف ناتو را زیر سوال برده‌اند.

ادامه مطلب

چشم کی یف هم چنان به غرب

کمک نظامی پاریس به اوکراین

محمود فاضی در یادداشتی می نویسد: در اجلاس بین‌المللی پاریس با هدف کمک به اوکراین، فرانسه خواستار «خیزش متحدان» به نفع کی‌یف شد. از دیدگاه مکرون، رئیس‌جمهوری فرانسه، اکنون زمان خیزش همگانی و اتخاذ تصمیماتی بزرگ برای انجام اقدامات بیشتر است. برای اطمینان از اینکه پوتین نتواند آنچه را که در اوکراین ساخته‌ شده، ویران و تهاجمش را به دیگر کشورها گسترده کند، اوکراین به کمک غرب احتیاج دارد.

ادامه مطلب

از ماندلا تا هاول که الگو شدند

رهبران ائتلاف ساز

بیژن اشتری در یادداشتی می نویسد: موقعی که رهبر اپوزیسیون دموکرات باشد و پایبند به اصول دموکراتیک، توانایی تشکیل یک اپوزیسیون قدرتمند و واقعا فراگیر را پیدا می‌کند. اپوزیسیون موفق آن اپوزیسیونی است که به دموکراسی باور داشته باشد و تنها رهبران دموکرات به تشکیل چنین اپوزیسیون‌هایی قادر هستند. گاندی‌ها، ماندلا‌ها، هاول‌ها و والساها جملگی از همین سنخ رهبران بزرگ ائتلاف‌ساز بودند و از همین روست که این رهبران محبوبیت جهانی یافته‌اند و در سویه ی روشن هستی و تاریخ قرار دارند.

ادامه مطلب

سردرگمی در کنفرانس امنیتی مونیخ

اگر اوکراین سقوط کند، تاریکی در مرزهای آن متوقف نخواهد شد

علی رضوانپور و سعید سیفی در یادداشت مشترکی برای دیپلماسی ایرانی می نویسند: برای بسیاری از اروپائی ها، جنگ دو ساله در اوکراین شبیه یک درگیری دور است، تهدیدی که انتزاعی باقی مانده است. این جدا شدن راحت، مانند ماده ای مست کننده، گرانی واقعی موقعیت را پنهان می کند.

ادامه مطلب

نظریاتی که اثبات شده اند

آنارشی و مبارزه برای کسب قدرت

محمد کرمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: قدرت های بزرگ از یکدیگر می ترسند، آنها نسبت به یکدیگر بدگمان بوده و همواره از قریب الوقوع بودن جنگ نگرانند. آنها خطر را پیش بینی می کنند و چنین شرایطی جایی برای اعتماد به یکدیگر باقی نمی گذارد. احتمال قربانی تهاجم شدن، اهمیت ترس را بیش از پیش به عنوان یک نیروی محرک در دنیای سیاست برای ما روشن می کند.

ادامه مطلب

سه دست پوچ مسکو برای تهران

اعتراف دیرهنگام

فلاحت‌پیشه در گفت وگویی تصریح می‌کند که «روسیه با قربانی‌کردن احیای برجام، مطرح‌کردن به‌کارگیری پهپادهای ایرانی در جنگ و وقوع عملیات طوفان‌الاقصی و جنگ حماس و اسرائیل، سه دست پوچ را طی دو سال گذشته رو کرد و در ازای آن، نه خبری از سوخو-۳۵ بود، نه موشک‌های اس - ۴۰۰ و نه همکاری با تهران در فناوری‌های حساس روسیه و برخی از موضوعات تجاری و اقتصادی».

ادامه مطلب

رابطه ساختاری پیمان آتلانتیک شمالی

اوکراین، ناتو و سیاست بین‌المللی ژئوپلتیک دگرگونی

محمدکاظم سجادپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: شاید در دو سالی که در این جنگ خانمانسوز می‌گذرد، در کنار دو نام روسیه و اوکراین، ناتو پربسامدترین واژه در ادبیات سیاسی جهان باشد. ناتو با جنگ اوکراین، رابطه‌ای ساختاری دارد.

ادامه مطلب

رئیس‌جمهوری اوکراین برای نخستین بار آمار قربانیان جنگ با روسیه را اعلام کرد

جنگ آمار و ارقام ‌

رئیس‌جمهوری اوکراین اعلام کرد که شمار سربازان اوکراینی که تاکنون در جریان تهاجم روسیه به این کشور کشته‌ شده‌اند، به ۳۱ هزار نفر رسیده است. ولودیمیر زلنسکی در یک کنفرانس خبری در کی‌یف گفت که نمی‌تواند تعداد مجروحان را فاش کند؛ چراکه ارائه آمار زخمی‌ها می‌تواند به برنامه‌ریزی نظامی روسیه کمک کند.

ادامه مطلب

در دومین سالگرد جنگ اوکراین بررسی شد

چطور منافع ایران قربانی مطامع پوتین شد؟!

علی‌اکبر فرازی در گفت و گویی تاکید دارد که مطمئنا جنگ اوکراین در نهایت هر نتیجه‌ای در بر داشته باشد نتیجه آن، نه نابودی غرب است و نه نابودی روسیه. من باز هم تکرار می‌کنم این جنگ هیچ بازنده و برنده مشخصی ندارد. فراموش نکنیم رفتار پوتین را چه هوشمندی بنامیم و چه فرصت‌طلبی بدانیم، باعث شد که در نهایت کشوورهایی مانند ایران در کنار کشورهایی مانند بلاروس، کره شمالی و سوریه شریک جرم و شریک تحریم‌های روسیه معرفی شوند و در این بین کرملین بیشترین سوء‌استفاده را کرد.

ادامه مطلب