مخاطب این تهدید تل آویو بود یا تهران؟

دیپلماسی ایرانی : در آستانه برگزاری اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل متحد و نزدیک شدن به برگزاری انتخابات ریاست جمهوری امریکا و تشدید فضای انتخاباتی در این کشور و از سوی دیگر زیاده خواهی های رژیم اسرائیل (به منظور تبیین و تعریف خط قرمز جدید توسط ایالات متحده امریکا و تعیین ضرب الاجل در مقابل برنامه هسته ای ایران) و همزمان با آن سفر نتانیاهو به امریکا که موجب علنی شدن شکاف سیاسی میان تلاویو و واشنگتن گردیده است، سنای امریکا در حرکتی اقدام به تصویب قطعنامه ای جدید و غیرالزام آور علیه برنامه هسته ای ایران نمود. در این قطعنامه که با رای موافق 90 سناتور امریکایی و یک رای مخالف سناتور جمهوری خواه ران پائول به تصویب رسید، سنای امریکا از دولت امریکا خواسته است " ایالت متحده امریکا تمام تلاش خود را به منظور جلوگیری ایران از توسعه برنامه هسته ای اش به کار بندد و اظهار می دارد هرگونه سیاست ایالات متحده که صرفا متکی بر مهار ایران دارای قابلیت توان هسته ای باشد، مردود است و از باراک اوباما می خواهد بیشتر به اعمال تحریم های اقتصادی و فشار سیاسی به منظور توقف دسترسی ایران به سلاح اتمی اقدام نماید." و اعلام می دارد که تصویب این قطعنامه به معنای اعطای مجوز استفاده از نیروی نظامی و یا اعلام جنگ نمی باشد.

خاطر نشان می سازد تصویب قطعنامه مذکور در شرایط فوق الاشاره از چند ویژگی برخوردار است:

1.     این قطعنامه به صورت اجماع و مشترکا توسط اعضای هر دو حزب در سنای امریکا تصویب شده است. ضمنا به صراحت اظهار می دارد که تصویب این قطعنامه به هیچ وجه اجازه و فرمان حمله نظامی علیه ایران محسوب نمی شود و در واقع می توان این برداشت را نمود که سنای امریکا نیز از سیاست عدم ورود به جنگ با ایران و یا حمایت از هر گونه حمله یکجانبه اسرائیل به ایران حداقل در مقطع کنونی اجتناب و با آن مخالف است. و به گونه ای حمایت از سیاست دولت اوباما برای جلوگیری از درگیری نظامی جدید در آستانه انتخابات که کلیه محافل سیاسی و امنیتی امریکایی از تبعات و اثرات وخیم آن در منطقه و کل جهان واقفند، شده است. قابل توجه است که فشارهای یکسویه نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی، به دولت امریکا از حد و مرز حتی دو  کشور متحد و عرف بین المللی خارج شده است و سیاست های کشوری همچون ایالات متحده را که ادعای رهبری جهان را دارد، تحت فشار جاه طلبی های خود قرار داده و عملا موجب تحقیر دولت در مقابل مردم امریکا شده است.

2.      تاکید بر اعمال فشار اقتصادی و اعمال تحریم هاست که این تحریم ها در عمل شامل تحریم های شورای امنیت، مصوبات کنگره امریکا و کشورهای همپیمان امریکا (کشورهای اروپایی) می باشد و در حد نهایت خود در حال اجراست  و عملا این قطعنامه موضوع جدیدی به آن نیفزوده است.

بنابراین به نظر می رسد  ضمن آنکه سنای امریکا در صدد نشان دادن مانور سیاسی جدید علیه کشور ایران بوده است، تنها کاربرد این قطعنامه ارسال این پیام واضح به دولتمردان رژیم صهیونسیتی  است که دست از زیاده خواهی و جنگ طلبی برداشته و کانون قانون گذاری امریکا و دولت آن مشترکا از جنگ طلبی های رژیم صهیونیستی استقبال نکرده و می خواهند این رژیم خود را بیشتر با سیاست های امریکا هماهنگ سازد./14