قطعنامه ۵۹٨

با يادآورى مفاد منشور ملل متحد، به ويژه تعهد همه دُوَل عضو به حل اختلافات بين المللى خود از راه هاى مسالمت آميز به نحوى که صلح و امنيت بين المللى و عدالت به مخاطره نيفتد، با حکم به اين که در منازعه ما بين ايران و عراق زمينه صلح حاصل شده است، با اقدام براساس مواد 39 و 40 منشور ملل متحد:

1ـ خواستار آن است که به عنوان يک قدم اوليه جهت حل و فصل (مناقشه) از راه مذاکره، ايران و عراق يک آتش بس فورى را رعايت کرده، به تمامى عمليات نظامى در زمين، دريا و هوا خاتمه داده و تمامى نيروهاى خود را بدون درنگ به مرزهاى شناخته شده بين المللى بازگردانند.

2ـ از دبيرکل درخواست مى کند که يک تيم ناظر ملل متحد را براى بررسى، تأييد و نظارت بر آتش بس و عقب نشينى نيروها اعزام نمايد و همچنين از دبيرکل درخواست مى کندبا مشورت طرفين درگير، تدابير لازم را اتخاذ نموده، گزارش آن را به شوراى امنيت ارائه نمايد.

3ـ مصرانه مى خواهد اسراى جنگى آزاد شده و پس از قطع مخاصمات فعال کنونى، براساس کنوانسيون سوم ژنو 12 اوت 1949، بدون تأخير به کشور خود بازگردانده شوند.

4ـ از ايران و عراق مى خواهد با دبيرکل در اجراى اين قطعنامه و در تلاشهاى ميانجيگرانه براى حصول يک راه حل جامع، عادلانه و شرافتمندانه مورد قبول دو طرف در خصوص تمام موضوعات موجود، منطبق با اصول مندرج در منشور ملل متحد، همکارى نمايند.

5ـ از تمامى کشورهاى ديگر مى خواهد که حداکثر خويشتندارى را مبذول دارند و از هرگونه اقدامى که مى تواند منجر به تشديد و گسترش بيشتر منازعه گردد احتراز کنند و بدين ترتيب اجراى قطعنامه حاضر را تسهيل نمايند.

6ـ از دبيرکل درخواست مى کندکه با مشورت با ايران و عراق، مسأله تفويض اختيار به يک هيأت بى طرف براى تحقيق راجع به مسئوليت منازعه را بررسى نموده و در اسرع وقت به شوراى امنيت گزارش دهد.

7ـ ابعاد خسارات وارده در خلال منازعه و نياز به تلاشهاى بازسازى با کمکهاى مناسب بين المللى پس از خاتمه درگيرى تصديق مى گردد و در اين خصوص از دبيرکل درخواست مى کند که هيأت کارشناسان را براى مطالعه موضوع بازسازى و گزارش به شوراى امنيت تعيين نمايند.

8ـ همچنين از دبيرکل درخواست مى کند که با مشورت با ايران و عراق و ديگر کشورهاى منطقه، راههاى افزايش امنيت و ثبات منطقه را مورد مدافه قرار دهد.

9ـ از دبيرکل درخواست مى کند که شوراى امنيت را در مورد اجراى اين قطعنامه مطلع نمايد.

10ـ مصمم است براى بررسى اقدامات بيشتر جهت رعايت و اجراى اين قطعنامه در صورت ضرورت جلسات ديگرى مجدداً تشکيل دهد.

شوراى امنيت سازمان ملل متحد

20 ژوئيه 1987  (29 تيرماه 1367)