کوشنر از سياستهاى فرانسه مى گويد

اشپیگل:آقای وزیر آیا برداشت ما در مورد اینکه  علیرغم ظاهر سازیهای انجام شده مشکلی در رابطه فرانسه و آلمان ایجاد شده درست است یا خیر؟

 

کوشنر:من فکر نمی کنم مشکلی وجود داشته باشد.دوستان همیشه در مورد همه چیز با یکدیگر اتفاق نظر ندارند.برای مثال فرانسه و آلمان در مورد برنامه هسته ای دیدگاههای مختلفی دارند ولی این اختلاف نظر بسیار عادی است.ما در مورد موضوعات کلیدی و بنیادی با یکدیگر موافق هستیم.

 

اشپیگل:با وجود این سردمداران آلمان اعتراض دارند که دوستانشان در پاریس هر موفقیت دیپلماتیکی را در جهان به خود نسبت می دهند. به عنوان مثال می توان به آزادی پنج پرستار بلغارستانی از زندان لیبی اشاره کرد. آیا تنها الگوی سیاست خارجی فرانسه تغییر کرده  یا در اصول آن تغییراتی ایجاد شده است؟

 

کوشنر:بله . ما از یک الگوی جدید در سیاست خارجی خود استفاده می کنیم. سارکوزی درجریان مبارزات انتخاباتی به مردم قول داد تا تمام تلاش خود را برای رهایی پرستاران بلغار از زندان بکند.در نهایت همه چیز همانطور که وی قول داده بود انجام شد.

 

بدون شک فرانک والتر اشتانمایر - وزیر امور خارجه آلمان- و بنیتا فیریو والدنر- کمیسیونر روابط خارجی اروپا-  کمکهای زیادی به ما کردند.اما  در نهایت سارکوزی و رهبر لیبی این تصمیم را گرفتند.

 

اشپیگل: اما سارکوزی با گفتن این جمله "اگر فرانسه  برای خود نقش مدیریتی برای خود قایل نباشد،پس چه کسی  این نقش را برعهده می گیرد؟" به آلمان اهانت کرد. آیا منظور سران پاریس در ادای این جمله  ضعف سران آلمان نبود؟

 

کوشنر:ما نه تنها اهانت نکردیم بلکه وضعیت کاملا برعکس بوده است. آلمانها اغلب رهبری و مدیریت را در اتحادیه اروپا بر عهده دارند. شارل دو گول رییس جمهور سابق کشور فرانسه در یک سخنرانی گفت:"هیچ چیز بدون حضور آلمان ساخته نمی شود."

 

زمانیکه سیاست خارجی ما به دلیل جدالها و مخالفتهای مختلف  تغییر کرد ،برلین نقش مدیریتی و رهبری خودرا دراتحادیه اروپا  بدست آورد.برخلاف چیزی که شما گفتید  ما به ساخت یک معاهده همه جانبه و زیر ساختی در اروپا کمک کردیم.

 

 در حقیقت وقتی که من در سخنرانی های خود در مورد آلمان کلمه "ما" را بکار می برم به این معنا است که پاریس و برلین با یکدیگر مشارکت، همکاری و اتفاق نظر زیادی دارند.

 

اشپیگل: آیا دولت جدید فرانسه از تلاشهای آلمان برای بدست آوردن یک کرسی ثابت در شورای امنیت سازمان ملل متحد حمایت می کند؟

 

کوشنر: حتما. اگرچه این مساله به اصلاح شورای امنیت بستگی دارد.برای ما روشن است که ژاپن و آلمان شایستگی داشتن یک کرسی ثابت در شورای امنیت را دارند.

 

اشپیگل: رفتار در قبال برنامه هسته ای ایران نیز یکی از موضوعات تنش زا بین برلین و پاریس است.شما آلمانها را  متهم می کنید به اینکه با  ایران بیش ا زحد نرم رفتار می کنند ودلیل آن را تعاملات اقتصادی آلمان و ایران می دانید.

 

کوشنر:آلمان و ایتالیا  بیشتر از فرانسه از رابطه اقتصادی با ایران سود می برند.به عبارت دیگر تحریمهای اقتصادی بیشتر علیه ایران روی اقتصاد تمام کشورها به یکسان اثر نمی گذارد.

 

من می خواهم تا همگی اروپا با اتحاد با هم بحران را تحمل کنند.البته ما نباید رفتار خصمانه داشته باشیم وبه تحریم تکیه کنیم. ما باید رفتاری شفاف داشته باشیم و با ادامه مذاکرات  به هدف خود که صلح جهانی است دست پیدا کینم.

 

اشپیگل:همتای آلمانی شما در کنار روسیه و چین انتظار دارند شورای امنیت یک جهت گیری یکپارچه در مورد ایران داشته باشد ولی شما خواستار این هستید که اتحادیه اروپا تحریمهایی با مقیاس وسیعتر نسبت به تحریمهای سازمان ملل علیه ایران اجرا کند.

 

کوشنر: درست است.من به تازگی از مجمع عمومی سازمان ملل بازگشته ام . با تلاشهای بسیار  توانستیم بین شش کشور عضو ثابت شورای امنیت اتحاد برقرارکنیم .

 

 حال موضوع کلیدی این است که آیا ما می توانیم تلاشهای سازمان ملل را با اضافه کردن تحریمهای اتحادیه اروپا علیه ایران تکمیل کنیم یا خیر. ولی هنوز دراین مورد به توافق نرسیده ایم.

 

اشپیگل: آیا شما حقیقتا بر این باورید که تحریمها ایران را از ادامه برنامه هسته ای باز می دارد؟ 

 

کوشنر: سه قطعنامه اخیر سازمان ملل علیه ایران تا کنون نتیجه بخش نبود بنابراین ما تحریمها را بیشتر کردیم.ما تحریک کردن عصبهای اقتصادی و مالی دولت را هدف اصلی خود قرارداده ایم و قصد نداریم به مردم آسیبی برسانیم.

 

اشپیگل: شما پیشنهاد داده بودید برای مذاکره با سران ایرانی به این کشور سفر کیند. آیا رییس جمهور با این مساله مخالف است؟

 

کوشنر: رییس جمهور با این سفر مخالف نیست فقط عقیده دارد الان زمان مناسبی برای سفر به ایران نیست. پیشنهاد من هنوز روی میز قرار دارد و من گاهگاهی با سران ایران پیرامون این مساله صحبت می کنم تا موقعیتی پیش بیاید و بتوانم برای ادامه مذاکرات به ایران سفر کنم.

 

اشپیگل: در مورد مساله هسته ای ایران سارکوزی نشان دادکه حامی رییس جمهور امریکا است. آیا فرانسه تغییری در سیاستهایش ایجاد کرده اند و به جرگه حامیان بوش پیوسته است؟

 

کوشنر: سیاست خارجی ما از سیاست ضد امریکایی  سیاست دوستانه تغییر جهت داده است. ما دوست امریکا هستیم اما درهمه زمینه ها با سیاستهای این کشورموافق نیستیم.

 

اشپیگل: پس نقش سنتی فرانسه در مقابل امریکا که همیشه به عنوان وزنه متعادل کننده سیاستهای تند این کشور بود دیگر اجرا نمی شود.؟

 

کوشنر: این سیاست همچنان وجود دارد.برای مثال در مورد مشکلات جو زمین ما در همه موارد با امریکا موافق نیستیم واین موضع خود را در ملاقاتهایی که با بوش داشت با صراحت تمام اعلام کرد.

 

از طرف دیگر ما حزب الله  را به کنفرانس خود در لبنان دعوت کردیم زیرا برای باوریم برای حل شدن مشکل لبنان باید با تمام گروههای فعال در این کشور مذاکره کرد.

 

اشپیگل: سارکوزی رییس جمهور وقت فرانسه تمایل دارد فرانسه دوباره به گروه نظامی ناتو  بپیوندد. این درحالیست که در سال 1966 میلادی شارل دو گول رییس جمهوری آن زمان برای ابراز مخالفت با سیاستهای امریکا ،فرانسه را از این پیمان خارج کرد.

 

کوشنر:ما برای همه عملیاتهای ناتو نیرو می فرستیم. نیروهای ما در افغانستان و کوزوو همراه ناتو حضور دارند اما در تصمیمات نظامی و ارتشی دنیا صدای به بلندای صدای ناتو نداریم. رییس جمهور فرانسه خواستار تغییر جهت دادن ناتو است اگرچه تلاشهای وی در این راستا به صورت تلاشهای موافق امریکا نمایش داده می شود.

 

اشپیگل:این اصلا تعجب آور نیست زیرا فرانسه از یک طرف در مورد سیاستهای دفاعی و طرح امنیت اروپایی  صحبت می کند و از طرف دیگر به ناتو فشار می آورد تا عضویت فرانسه را برای دومین بار بپذیرد.

 

کوشنر:دقیقا به همین دلیل است که ما روی اهمیت توسعه سیستم دفاعی در اروپا تاکید می کنیم. تمام کشورهای عضو اتحادیه اروپا باید از نظر مالی این طرح را حمایت کنند تا بتوانیم آن را به نتیجه برسانیم. این همان کاری است که فرانسه انجام می دهد.

 

اشپیگل: برای تحقق این آرمان امریکا باید چه چیزهایی را بپذیرد؟

 

کوشنر:امریکایی ها باید بپذیرند که ما مستقل عمل می کنیم.ما اروپایی را می بینیم که قدرتمند است و در تمام تصمیمات جهانی نقشی کلیدی بازی می کند.

 

باید تمایلات فرانسه و اتحادیه اروپا مدنظر قرارگیرد زیرا اروپا جهان را همچون امریکاییها نمی بیند.ما جهانی چند قطبی می خواهیم  که با دیدگاه امریکا –جهان تک قطبی – اختلاف بنیادی دارد.

 

اشپیگل:  بگذارید به بخشهایی از جهان نظری بیفکنیم. در شرایطی که سارکوزی چیزی در مورد زندان گوانتانامو نمی گوید، به  وضعیت حقوق بشر در کشورروسیه  در دوران ریاست جمهوری پوتین اعتراض می کند. این چه چیزی را نشان می دهد؟

 

کوشنر:شما نمی توانید این دو مساله را با یکدیگر مقایسه کیند.من اطمینان دارم که رییس جمهور فرانسه با همان صراحتی که در مورد هر مساله ای صحبت می کند به گوانتانامو نیز اعتراض می کند.  باور کنید  سارکوزی مثل دیپلماتهای قرن نوزدهم رفتار نمی کند و هر آنچه از نظرش درست یا اشتباه باشد با صراحت عنوان می شود.

 

اشپیگل:شما زمانیکه با گروه سردبیری آنا پولیتکوفسکی- خبرنگار به قتل رسیده روس-  در مسکو ملاقات کردید موضعتان  کاملا روشن شد.

 

کوشنر:من به این مساله افتخار می کنم.من با پسر این خبر نگار ملاقات کردم و با روزنامه ای که وی در آن مشغول به کار بود مصابه ای انجام دادم.

 

اشپیگل: و این تلنگری بود به دولت روسیه .....؟؟

 

کوشنر: من می خواستم به این جامعه ادای احترام کنم نه اینکه انها راتحریک کنم یا به دولت تلنگر بزنم .بعد از 40 سال فعالیت به عنوان یک طرفدار حقوق بشر  نمی توانم تنها به این دلیل که وزیر امور خارجه شدم از عقایدم دست بکشم.

 

اشپیگل: آیا این مداخلات سبب برخورد دو کشور بایکدیگر و جهت گری غیر دوستانه نمی شود؟

 

کوشنر: من این طور فکر نمی کنم.من به دوستان روس خود احترام می گذارم و تلاشهای اصلاحاتی آنها را تقدیر می کنم.ما باید آنها را درک کنیم.شانزده سال از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی می گذرد اما این زمان برای تغییر کامل سیاستها در کشور و ایجاد اصلاحات کافی نیست.

 

پس از اینکه کشور روسیه به سمت اقتصاد بازاری تغییر جهت داد حال به دنبال پیدا کردن موقعیت مناسب در جهان است.سران روس  تصور می کنند روسیه نادیده گرفته می شود و توجهی از طرف اقتصادهای جهانی به آن مبذول داشته نمی شود. من شرایط آنها را کاملا درک میکنم.

 

اشپیگل:شما متوجه هستنید که روسها اغلب از وضعیت جهانی ناراضی هستند؟

 

کوشنر:مسکو باید در تمام تصمیمات جهانی شرکت داشته باشد .روسیه کشوری نیست که کسی بتواند آن را نایده بگیرد.

 

اشپیگل: ما این مناظرات را در جریان استقلال کوزوو نیز شاهد بودیم.

 

کوشنر:به همین دلیل است که ما خواستار برگزاری دور جدید مذاکرات هستیم زیرا هم اکنون توانسته ایم امریکا را برای حضور روسیه در سازمان ملل که از سال 1999 میلادی از آن محروم بود متقاعدکنیم.

 

اشپیگل: قراربراین است که این مذاکرات در روز دهم دسامبرسال جاری به اتمام برسد. آیا شما معتقیدید تا آن زمان نتیجه مطلوب بدست می آید؟

 

کوشنر: شانس موفقیت تنها 10 درصد است.کوزوو باید  گونه ای از استقلال را بپذیرد  و این مساله کار مشکلی است . البته ما به درایت و توانمندی  سفیر آلمان در این منطقه اطمینان داریم و امیدواریم به نتیجه برسیم.

 

اشپیگل: استقلال کوزوو تهدیدی برای تقسیم مجدد اتحادیه اروپا محسوب نمی شود؟

 

کوشنر: بدون شک این مساله در 27 کشور عضو اتحادیه اروپا اتفاق نخواهد افتاد.این نمادی از برادری در اتحادیه اروپا می شود . البته فرانسه می داند  امریکا و روسیه دیدگاههای مختلفی در این زمینه خواهند داشت ولی مساله مهم این است که این مشکل اروپا است و هیچ کشور غیر اروپایی نمی تواند در مورد آن تصمیم گیری کند.

 

اشپیگل: چرا کوشنر که یک فرد سوسیالیست بود در حال خدمت رسانی به دولتی است که رییس جمهوری محافظه کار دارد؟

 

کوشنر:من به این نتیجه رسیدم که انتقاد کردن مداوم تاثیری معکوس دارد.من هیچ مسولیتی غیر از مسوولیتهای یک وزیر امور خارجه را نپذیرفتم.در آغاز کارم از سارکوزی سوال کردم  که آیا  می توانم دیدگاههای سیاسی  ازاد داشته باشم و وی این اجازه را به من داد و با این شرط همکاری ما شروع شد.

 

اشپیگل: آقای وزیر از زمانی که در اختیار ما قراردادید متشکریم.