در حالی که اتحادیه اروپا می‌خواهد همکاری‌های فرا آتلانتیکی را تعمیق بخشد، هیچ اتفاق نظری در مورد چگونگی انجام این کار بدون بیگانه کردن چین یا تضعیف نظام بین‌المللی که قصد دفاع از آن را دارد، وجود ندارد. همچنین دولت های اروپایی در مورد اعتماد آمریکا به عنوان یک شریک، متقاعد نشده اند.
ادامه مطلب
محمود سریع القلم در یادداشتی می نویسد: خانواده، تحصیلات و تجربیات زندگی، مرکل را عمیقاً متوجه کار صادقانه، درازمدت و مبتنی بر کرامت انسانی کرده بود. وقتی یک بار از او پرسیدند چرا فیزیک را انتخاب کرد و در آن رشته، دکترا گرفت، گفت: "در این رشته نمی توان حقیقت را پنهان کرد."
ادامه مطلب
آیا غرب برای جلوگیری از وقوع جنگ باید حقوق نئوامپریالیستی روسیه در اوکراین را به رسمیت بشناسد؟ شاهد شنیده شدن این گونه بحث ها هستیم، اگرچه این صحبت ها به بیراهه می روند.
ادامه مطلب
در ژانویه ۲۰۲۲، مجمعی شامل هزاران رای دهنده در پارلمان و نمایندگان مناطق ایتالیا باید برای ۷ سال رئیس جمهوری جدید ایتالیا و جانشین سرجیو ماتارلا را انتخاب کنند. ماتارلا علی رغم دارا بودن شرایط ریاست جمهوری مجدد، از آن اجتناب کرده است. برلوسکونی ۸۵ ساله بلندپروازی هایش برای حضور در رقابت بدون کاندیدای رسمی را پنهان نکرده است. نتیجه این انتخابات می تواند تاثیر مهم بر صحنه سیاست خارجی ایتالیا داشته باشد.
ادامه مطلب
علی ماجدی در گفت و گو با دیپلماسی ایرانی بر این باور است که اگر مذاکرات جاری به شکست بینجامد دولت آلمان جدید ائتلافی آلمان و اساسا هر حزبی که روی کار باشد نمی‌تواند کار خاصی برای تعمیق روابط با ایران انجام دهد. چون مناسبات و دیدگاه یکسانی در قالب ۱+۴ و آمریکا پیرامون فعالیت‌های هسته‌ای ایران وجود دارد. لذا موفقیت یا عدم موفقیت در مذاکرات وین برای احیای برجام نقش به سزا، کلیدی و غیر قابل انکاری در آینده روابط تهران و برلین ایفا خواهد کرد، کما اینکه مشابه همین وضعیت برای روابط جمهوری اسلامی ایران با دیگر کشورهای اروپایی و حتی چین و روسیه هم وجود دارد.
ادامه مطلب
تهران در لبه پرتگاه بازی می‌کند؛ اما نگرانی‌هایی واقعی وجود دارد از این که امور به سمتی برخلاف انتظار حرکت کند. ایران بر این اساس بازی می‌کند که گویی از ذهن دولت بایدن و تیم او با خبر است. این مسئله در دوره رئیس جمهوری دونالد ترامپ ممکن نبود و دشوار بود گام‌های او را پیش بینی کرد. ایران براساس این پیش فرض سقف شروطش برای بازگشت به توافق را بالا می‌برد که بایدن ضعیف است و این کشور طرف قوی‌تر معادله است.
ادامه مطلب
علی موسوی خلخالی می نویسد: آنچه پرسش برانگیز است، این است که چرا هم زمان با آغاز مذاکرات وین تحرکات نظامی روسیه در مرز اوکراین افزایش می یابد و هر چه به دقایق آغاز مذاکرات نزدیک می شویم، تنش ها میان روسیه و اروپا و امریکا در اوکراین افزایش می یابد؟ یا در حالی که تیم های مذاکره کننده به پایتخت های یکدیگر برگشته اند و قصد دارند طی روزهای آینده مجددا به مذاکرات برگردند، امانوئل مکرون، رئیس جمهوری فرانسه به منطقه سفر می کند، در ابوظبی از شکست مذاکرات سخن می گوید و از این که احتمالا دور جدید گفت وگوها به این زودگی ها آغاز نشود و در عربستان سعودی شدیدترین حملات دیپلماتیک را متوجه ایران می کند و همسو با مواضع ریاض از لزوم برخورد با آنچه تهدیدهای منطقه ای و موشکی ایران می نامد، سخن می گوید؟
ادامه مطلب
علی علی پور فلاح پسند در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: سوئد – مانند بسیاری از کشورهای غربی – در طرح ریزی و اجرای برنامه های حمایت از حقوق بشر مانند سیاست های کلان کشور دچار نوعی سردرگمی و حس یک بام و دو هواست. اگر برنامه های حمایت از حقوق انسانی صرفاً نشأت گرفته از سیاست های تبلیغاتی نیست، نمی توان برای موضع گیری ها و اقدامات مرتبط با حمایت از حقوق بشر اهم و مهم تعیین کرد. در شرایطی که بخش قابل توجهی از جمعیت جهان کماکان حتی یک دوز از واکسن کرونا را دریافت نکرده اند، سوئد به عنوان یکی از تولیدکنندگان عمده واکسن جهان باید پیش از برگزاری جشن پیروزی در مقابله کرونا و احساس غرور در دستیابی به رویاهای حقوق بشر غربی، پرچم کشور را در حمایت از حقوق انسان هایی که یک دوز از واکسن کرونا می توانست جان آنها را نجات دهد نیمه برافراشته کرده و در راستای برقراری عدالت جهانی، توزیع واکسن آسترازنکا از طریق کانال کواکس را وسعت بخشیده و تسریع کند.
ادامه مطلب
ابوالقاسم دلفی در گفت و گو با دیپلماسی ایرانی بر این نکته تاکید دارد: چه ۱+۵ و چه ۱+۴ اگرچه در قالب یک گروه مشترک به عنوان طرف مذاکرات ایران عمل می‌کنند، اما گروه همگنی نیستند. هر کدام از این کشورها نقشه های جداگانه ای مبتنی بر اهداف و منافع خود از دل مذاکرات دارند. روسیه و چین به دلیل تفاوت ماهوی سیاست خارجیشان با دنیای غرب با محوریت آمریکا و اروپا تعامل دیپلماتیک خاص خود را با ایران دارند که قطعا با نوع نگاه دیپلماسی اروپایی ها و آمریکا نسبت به ایران کاملاً فرق می‌کند. هر چند در برخی مقاطع پکن و مسکو همراهی بیشتری با اروپایی‌ها و آمریکایی‌ها در قبال ایران داشته اند و در برهه‌هایی هم شاهد گسل و تضاد رفتاری آنها در قبال تهران هستیم که این امر ناشی از تعریف منافع این کشورهاست.
ادامه مطلب
مسعود نوری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: راهبرد بین المللی دولت فرانسه برای ترویج زبان فرانسه و چند زبانی، ارائه شده توسط امانوئل مکرون در ۲۰ مارس ۲۰۱۸، بر ۳۳ ابزار طراحی شده برای یادگیری، ارتباط و ایجاد به زبان فرانسه مبتنی شده است. این مکانیسم عبارت است از یک برنامه با هدف تقویت جایگاه و نقش زبان فرانسه در جهان که هدف نهایی آن تبدیل زبان فرانسه به یکی از ۳ زبان پرکاربرد در جهان در قرن بیست و یکم است.
ادامه مطلب
توپ اکنون در زمین رای دهندگان فرانسوی است که با رای خود می توانند آینده دیگری برای جمهوری فرانسه رقم زنند. آیا امانوئل مکرون برای بار دوم اعتماد فرانسوی ها را جلب خواهد کرد یا گزینه دیگری مورد توجه قرار خواهد گرفت؟ اکنون مبارزات انتخاباتی فرانسه شروع شده است.
ادامه مطلب
مهدی تدینی در یادداشتی می نویسد: اگر کسی مکتوبات یهودی‌ستیزان اروپا را بشناسد و خوانده باشد، برایش جای هیچ تردیدی نمی‌ماند که در صورت به قدرت رسیدن یهودی‌ستیزان متعصب حذف اجتماعی و احتمالاً مرگ در انتظار یهودیان خواهد بود.
ادامه مطلب
تهدید راه اندازی نورد استریم-۲ برای اقتصاد کشورش، درگیری «منجمد» با روسیه و روابط نامشخص با غرب: این چالش ها با منافع کشورهای مختلف آمیخته شده و اوکراین را در موقعیت حساسی قرار می دهد. دیدگاه ژان دو گلینیستی، سفیر اسبق فرانسه در روسیه و مدیر تحقیقات موسسه روابط بین الملل و استراتژیک را با هم می خوانیم.
ادامه مطلب
این کشور در دیپلماسی منطقه‌ای و در پرونده‌های مهم، از جنگ‌های یمن و سوریه تا موضوع هسته‌ای ایران غایب بوده است. در این دوران مصر گرفتار ناآرامی داخلی بود و این امر باعث شد توجهش از سیاست خارجی به نزاع قدرت در داخل و اقتصاد معیوبش متمرکز شود.
ادامه مطلب
فواد ایزدی در گفت و گو با دیپلماسی ایرانی بر این نکته تاکید کرد که آمریکا در خصوص احیای برجام صادق نیست. چون اگر صادق بود بایدن می‌توانست با حکمی دوباره آمریکا را به توافق هسته‌ای بازگرداند، چنانی که بایدن با یک حکم، ایالات متحده را به توافق آب و هوایی پاریس بازگرداند. لذا متاسفانه برجام، چه در دولت اوباما، چه در دوره ترامپ، چه در دوره جو بایدن و چه در دولت های بعدی آمریکا هیچ ضمانت اجرایی برای ایالات متحده ندارد، این مشکل جدی برجام است که نمی تواند یک ضمانت حقوقی، اجرایی و دیپلماتیک جدی برای آمریکایی‌ها، اروپایی ها و دیگر طرف‌های برجام ایجاد کند که نمی‌توانند هر گاه بخواهند از توافق خارج شوند. این مشکلی است که هنوز هم حل نشده است و بعید هم هست که حل شود.
ادامه مطلب
حشمت الله فلاحت پیشه در گفت و گو با دیپلماسی ایرانی ضمن تاکید بر این نکته که تهران و تل آویو به اندازه یک لبغ تیغ تا جنگ نظامی فاصله دارند، بر این باور است که رایزنی مقامات دولت رئیسی با اروپایی ها در بروکسل یا سفر به روسیه بی فایده، زمانبر و محکوم به شکست است.
ادامه مطلب
سید وحید کریمی در گفت و گو با دیپلماسی ایرانی تشریح کرد که اگر ما بتوانیم حضور و نفوذ بیشتر و پررنگ‌تری در کشورهای ضعیف اتحادیه اروپا داشته باشیم باعث حساسیت بازیگران اصلی و پیشران اتحادیه اروپا یعنی بروکسل، پاریس و برلین خواهد شد، در صورتی که اگر جمهوری اسلامی ایران تمام تمرکز دیپلماتیک خود را به خصوص جریان در مذاکرات هسته‌ای بر پایه تعامل با آلمان، فرانسه و نظایر آن ها قرار دهد، اروپایی ها و به خصوص قدرت های اتحادیه اروپا به این باور می رسند که تهران را در مشت خود دارند. بنابراین جا دارد به جای برقراری روابط با اتحادیه اروپا روابط با تک‌تک اعضای اتحادیه اروپا، به خصوص کشورهای ضعیف و کوچک تر و همچنین کشورهای اروپایی را در دستور کار قرار دهیم تا با برقراری روابط جدی تر با تک تک این کشورها عملا آنها را به سمت مسئولیت‌پذیری دیپلماتیک و حقوقی وابداریم.
ادامه مطلب
جلال میرزایی در گفت وگو با دیپلماسی ایرانی معتقد است که متاسفانه رئیسی، حسین امیرعبداللهیان، علی باقری کنی و ... اصول، مبانی و نکات کلیدی و حیاتی را فراموش کردند و به برخی مسائل کم اهمیت و بی اهمیت مانند مکان مذاکره چسپیده اند. در واقع هنوز برای من جای سوال است که چرا دولت سید ابراهیم رئیسی این همه فرصت را طی هفته های گذشته برای از سرگیری مذاکرات از دست داده است و اکنون به جای تلاش برای احیای برجام سعی دارد مکان مذاکرات را به بروکسل ببرد؟ به واقع فرق وین با بروکسل چیست؟ چرا حضرات و آقایان شرایط حاد، بغرنج و بحرانی کشور را درک نمی‌کنند؟
ادامه مطلب
بهترین شاخص سنجش موفقیت سیاست‌های آب و هوایی پیشین، شدت انتشار غلظت کربن به عنوان یک آلاینده آب و هوایی است. هدف اصلی سیاست‌های آب و هوایی کاهش انتشار غلظت کربن است. به رغم تمام توافقات بین‌المللی سه دهه گذشته برای کاهش انتشار کربن، پژوهش‌ها نشان می‌دهند که سرعت اقدامات کاهش انتشار کربن در این سه دهه تغییری نکرده است. چرا در این مدت پیشرفتی در این زمینه حاصل نشده است؟
ادامه مطلب
دولت ترکیه از اجرای حکم دادگاه استراسبورگ خودداری کرده است. اگر دولت ترکیه بر عدم آزادی کاوالا و دمیرتاش تا پایان ماه نوامبر پافشاری کند، شورای وزیران شورای اروپا قصد دارد در جلسه خود از ۳۰ نوامبر تا ۲ دسامبر روند اخراج ترکیه را آغاز کند.
ادامه مطلب
وقتی صحبت از سیاست های مهاجرتی به میان می آید، شالنبرگ کاملا هم عقیده با کورتس بوده و در رابطه با این سوال که آیا کودکان باید از اردوگاه موریا در یونان بیرون بروند، موضوع را به «درخواست توزیع (مهاجرین در میان اعضای اتحادیه اروپا)» کشانده است.
ادامه مطلب
در حالی که تحریم‌ها می‌توانند به عنوان هشداری برای توقف رفتارهای شرارت‌آمیز باشند، تاریخ نشان داده که اغلب تحریم‌ها، در موارد متعددی، سوء استفاده شده و سرانجام به جای پیامدهای مثبت، نتایج ناخوشایند و منفی به دست آمده است.
ادامه مطلب
فرانسیس پرین، مدیر پژوهش موسسه روابط بین الملل و استراتژیک می گوید: . احتمالا مسکو می خواسته نشان دهد نورد استریم-۲، که یک خط لوله گازی از روسیه است و با عبور از دریای بالتیک به آلمان می رسد، ضروری است. احتمال دیگر، منفعت روسیه از قیمت بالای گاز است؛ مجازات اروپایی ها به دلیل تلاش برای تنوع بخشیدن به منابع گاز خود و توسعه پروژه های واردات ال ان جی هم از دیگر احتمالات است. خوشحالی از عدم انسجام در داخل اتحادیه اروپا که فریاد مخالفت با سوخت های فسیلی، شامل گاز، سر می دهد و در عین حال، خواستار تحویل بیش تر این نوع انرژی است که ادعا می کند می خواهد از شر آن خلاص شود. در همه این فرض ها، می توان تصور کرد که رهبران روسیه و گازپروم از وضعیت فعلی بازار گاز ناراضی نیستند.
ادامه مطلب
عیسی عادلی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: انتخابات بوندستاگ که یکشنبه این هفته برگزار شد شگفتی کم نداشت: حزب دموکرات مسیحی بدترین نتیجه را از زمان جنگ جهانی دوم تا کنون به دست آورد و سبزها هم بهترین نتیجه تاریخی خود را به دست آوردند. راست افراطی که سال ۲۰۱۷ تصور می شد در حال قدرت گرفتن است در این انتخابات نه تنها رشد نکرد، بلکه با کاهش در میزان آرای خود مواجه شد.
ادامه مطلب
دولت دونالد ترامپ جمهوری خواه به پایان رسیده و دولت جو بایدن دموکراتیک جای آن را گرفته است، اما هنوز نشانه های قابل توجهی دال بر تعدیل مواضع واشنگتن در قبال تهران دیده نمی شود. در همین حال، ایران سعی دارد روابط قوی تری با قدرت های جایگزین جهانی ایجاد کند. ایران در طی چهار دهه تضاد با ایالات متحده، یک روند تدریجی «آمریکایی زدایی» را پشت سر گذاشته و نه تنها از آمریکا، که از غرب به طور کلی، فاصله گرفته است. در حقیقت، روابط ایران با اتحادیه اروپا که در طی این سال ها مواضع متغییری در قبال ایران داشته، نیز تحت تاثیر بیگانگی فزاینده آن با بلوک غرب قرار گرفته است. جست و جوی فوری برای یافتن شرکای جدید در روابط اقتصادی و راهبردی سبب شده ایران توجه خود را به سمت شرق، و به ویژه به کشورهایی که به عنوان برندگان اصلی نظم جهانی چندقطبی جدید ظاهر شده اند، یعنی چین و روسیه و هند، معطوف کند.
ادامه مطلب
دلیل اصلی ناتوانی اتحادیه اروپا در اجرای مناسب برجام ضربه ای بود که ایالات متحده به آن وارد آورد. این شرایط با برچیدن چندجانبه گرایی به عنوان یک رویکرد گسترده تر یا به عبارت دیگر، لیبرالیسم به عنوان ایدئولوژی اصلی در تقسیم اطلاعات در نظم جهانی، همراستا بود. ایالات متحده به رغم چندجانبه گرایی حاکم، در قبال بحران ها و مذاکرات رویکردی دو جانبه و صرفا مبادله ای را دنبال می کند. این موضع گیری ایالات متحده در رابطه با توافق هسته ای ایران در نتیجه تمایل دونالد ترامپ به «مذاکره برای توافق بهتر» ایجاد شد و این تصور او را تقویت کرد که با تنها عمل کردن و اجرای سیاست «اعمال فشار حداکثری» می تواند ایران را به مذاکره از موضع ضعف بازگرداند. این موضع گیری همچنین در نقطه مقابل و تضاد کامل با تلاش اتحادیه اروپا برای «ترویج نظم جهانی مبتنی بر قوانین چند جانبه گرایی به عنوان اصل اساسی آن و سازمان ملل در مرکز آن» قرار داشت.
ادامه مطلب
ایران در نهایت در پاسخ به ناکارآمدی اقدامات اتحادیه اروپا و ناتوانی آن در اجرای صحیح برجام از طریق ارائه مشوق های اقتصادی به ایران، به سیاست «صبر راهبردی» خود پایان داد و سیاست «مقاومت حداکثری» را آغاز کرد. اعمال فشار آمریکا سبب شد ایران به طور تدریجی از تعهدات برجامی خود عقب نیشینی کند و استراتژی افزایش سهم در بازی برای وادار کردن اتحادیه اروپا به یافتن راهی برای اطمینان از اجرای صحیح توافق و بازگرداندن ایالات متحده را به آن در پیش بگیرد.
ادامه مطلب
اسلام ذوالقدرپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: با توجه به اعلام کناره‌گیری خانم مرکل از دنیای سیاست و دولت در آلمان که با انتخابات کنونی این کشور همراه است، توجه به دوره ۱۶ ساله حکمرانی و سیاستگذاری ایشان به عنوان یک الگوی کارا و اثربخش از سیاستگذاری عمومی و حکمرانی مطلوب می‌تواند در دستورکار سیاستکذاران و حکمرانان به‌خصوص در راستای اصل یادگیری و درس آموزی باشد.
ادامه مطلب
اختلاف دیرینه در دو سوی اقیانوس اطلس بر سر نحوه برخورد با ایران ناشی از برداشت های مختلف در واشنگتن و بروکسل درباره چگونگی دستیابی به ثبات در خاورمیانه، منافع مشترک اتحادیه اروپا و آمریکا، است. جدای از طرح گفتمان دولت باراک اوباما، برنامه امنیتی ایالات متحده در این منطقه اساسا قدرتمندسازی متحدان منطقه ای خود به ویژه اسرائیل و عربستان سعودی به عنوان ستون های اصلی این استراتژی، و به موازات آن تلاش برای انزوای ایران به عنوان منبع همه بی نظمی ها در منطقه، بوده است. در مقابل، رویکرد بروکسل مبتنی بر در نظر گرفتن تهران در میان گفت و گو کنندگان اصلی در منطقه بوده است: از نظر اروپا، ایران سهم زیادی در امور منطقه دارد و بنابراین، دستیابی به راه حل طولانی مدت بدون دخالت آن ممکن نیست. به علاوه، پشت رویکرد «تعامل سازنده» اتحادیه اروپا، اعتقاد به تاثیر تعدیل کننده تعامل وجود دارد: اعتقاد به اینکه ارائه مشوق های اقتصادی، سیاسی و سایر اقدامات به ایران، نظام جمهوری اسلامی به «بازی مطابق قوانین» تشویق می شود.
ادامه مطلب
از مرکل اغلب به عنوان پرچمدار لیبرال دموکراسی و اتحاد فراآتلانتیک یاد می‌شد. آیا او شایسته این عنوان بود؟ لقب «رهبر جهان آزاد» برای مرکل تا حدی بزرگنمایی بود. درست است که مرکل، در مقایسه با رهبران پوپولیست قدرتمندی مانند دونالد ترامپ در ایالات متحده امریکا، ژائیر بولسونارو در برزیل و بوریس جانسون در بریتانیا، نماد یک رهبری منطقی و پایدار بود، اما رهبری وی بیشتر بر پایه «مرکانتالیسم» استوار بوده است، یعنی اولویت دهی نظام‌مند منافع تجاری و ژئواقتصادی آلمان بر ارزش‌های دموکراتیک، حقوق بشر و همبستگی درونی اتحادیه اروپا.
ادامه مطلب