همه الگوهای پل رایان در زندگی

اقتصاد ایرانی: مشهورترین فردی که بر روی بودجه کار می‏کند. اما او فراتر از فردی است که تنها با اعداد و ارقام سروکار دارد. برنامه رایان برای بودجه از بت های او که در سیاست و اقتصاد پیشرو بودند، الهام گرفته شده است. ممکن است که میت رامنی همچون رایان عاشق ایده هایی از جنبش محافظه کاری باشد اما به طور حتم او همانند همراهش در مبارزات انتخاباتی، همراه با لذت فهرستی از اقتصاددانان و نویسندگانی که سال ها است مرده اند را نام نمی‏برد. ادوین فولنر¹، رئیس بنیاد محافظه کاری هریتیج² می‏گوید که پل رایان در مقایسه با میت رامنی "بیشتر از یک محافظه کار است، او بیشتر محصول یک جنبش محافظه کاری است."

رایان به کمتر از استحاله دولت، کوچک کردن اندازه و دامنه آن، بازبینی مزایای پرداختی توسط دولت و کاهش وابستگی آمریکایی ها به واشنگتن همراه با حفظ ارزش های مسیحی قانع نیست. در اینجا برخی از افرادی آورده شده که رایان می‏خواهد ایده های بزرگ آن ها را به اجرا برساند.

نویسنده: آین رند³

رایان می‏گوید که هیچ کس به اندازه نویسنده رمان های "سرچشمه"⁴ و "Atlas Shrugged" بر شکل گیری جهان بینی او تاثیرگذار نبوده است. رایان در سال 2005 در جمع گروهی از علاقه مندان "رند" گفت: "دلیل اینکه من وارد بخش عمومی ‏شدم، اگر باید آن را مدیون یک اندیشمند، یک فرد، باشیم، او آین رند خواهد بود." در سال 2003 رایان گفت که نسخه ای از کتاب  "Atlas Shrugged" را به عنوان هدیه کریسمس به کارمندانش داده و همچنین از این کتاب در دفترکار خود به عنوان "ضروری برای مطالعه" یاد کرده است. "رند" به شدت به آزادی فردی باور داشت و معتقد بود که خودخواهی یک حسن است چرا که جامعه زمانی بهترین عملکرد خود را خواهد داشت که افراد در آن آرزوهای راستین خود را دنبال کنند. او در کتاب  "Atlas Shrugged" می‏نویسد: "این حقیقت را بپذیرید که دستیابی به شادی تنها هدف اخلاقی شما در زندگی است." رند دولت را به عنوان مانعی در راه شادی می‏دید؛ یک "رندین" مدرن به این عقیده راست ها تمایل پیدا می‏کند که دولت نه تنها ناکارا و پرهزینه است بلکه در واقع غیراخلاقی نیز هست و فرهنگی از وابستگی را ایجاد می‏کند که جلوی خواست آزادانه را می‏گیرد.

رایان در سخنان خود این نگرش را بازتاب می‏دهد. او در سال 2009 گفت: " کافی نیست که گفته شود به این یا آن دلیل سیاسی، مالیات های رئیس جمهور اوباما بسیار زیاد است یا برنامه مراقبت های بهداشتی او مفید نخواهد بود" بلکه آنچه باید گفته شود، "اخلاق مربوط به رخدادهای فعلی و صدمات آن  به خواست آزادانه فرد برای تولید، رسیدن به اهداف و موفقیت است." او اضافه کرد که این شیوه عملکرد "شیوه ای که من فکر می‏کنم آین رند مخالفت خود را در مورد آن ابراز می‏کرد."

در حالی که شهرت رایان افزایش می‏یافت، او تلاش می‏کرد تا از "رند" فاصله بگیرد- به خصوص پس از اینکه لیبرال کاتولیک ها او را به خاطر ستایش از زنی که مذهب را "باوری کور، باوری که حقیقتی پشت آن نیست" توصیف کرده بود، مورد انتقاد قرار دادند. رایان در ماه آوریل به نشنال ریویو⁵  گفت: "من فلسفه او را رد می‏کنم چرا که یک فلسفه خداناباوری است."

روحانی: توماس آکویناس⁶

اگر نه یک بی دین، پس یک قدیس چطور؟ رایان اوایل امسال گفت: "اگر کسی می‏خواهد نگرش های معرفت شناسی فردی را به من نسبت دهد. آن فرد توماس آکویناس است." فیلسوفی متعلق به قرون وسطی که مطالب بسیاری در مورد وجود خدا و اخلاقیات مربوط به رفتار بشر نوشت، در سال 1323 میلادی نیز قدیس نامیده شد و بعدها حامی‏مقدس همه نهادهای آموزشی کاتولیک لقب گرفت.

ممکن است که از رایان به عنوان "مرد اعداد" نام برده شود اما او یک مذهبی کاتولیک است که از آموزه های کلیسا در مورد موضوعات اجتماعی پیروی می‏کند. او در ماه آوریل گفت: "آنچه من به عنوان یک کاتولیک انجام می‏دهم، پیروی از دکترین اجتماعی (کلیسا) به بهترین شکل ممکن است. این به معنی مخالفت سرسختانه با سقط جنین است که رایان می‏گوید باید حتی در موارد مربوط به تجاوز و زنای محارم نیز ممنوع شود و تنها در مواردی برای حفظ جان مادر صورت پذیرد. کمیته ملی حق حیات⁷، به شدت از نظرات رایان استقبال کرد و سال گذشته از طرح رایان در مجلس نمایندگان برای محدود ساختن منابع دولت فدرال برای سقط جنین مربوط به قربانیان تجاوز و زنای محارم دفاع کرد، طرحی که پس از اینکه تاد اکین⁸ آن را "تجاوز مشروع"⁹ نامید، بحث های بسیاری را برانگیخت. رایان همچنین مخالف ازدواج همجسنگرایان و سیاست اوباما برای تسهیل خدمت همجنسگرایان در ارتش است.

اما رایان می‏گوید که دکترین کاتولیک فراتر از ایجاد نگرش های اجتماعی بر او تاثیرگذار بوده است. او در ماه آوریل گفت که ماموریتش برای کاهش هزینه های دولتی را تا حدی از واتیکان الهام گرفته است. او گفت: "پدر مقدس، پاپ بندیکت، دولت ها، جوامع و افرادی که سطح بدهی ها را افزایش می‏دهند را متهم کرده که هزینه زندگی خود را بر دوش نسل های آینده می‏اندازند و این شیوه ای نادرست برای زندگی است." از این منظر می‏توان طرح بودجه رایان را تلاش برای انصاف و صداقت توصیف کرد، حداقل از دید طراح آن.

اقتصاددان: فردریش هایک¹⁰

نخستین بار که رایان جذب اثر اقتصاددان اتریشی، فردریش هایک، و نویسنده کتاب "راه بردگی"¹¹ شد به زمان دانشجویی او در دانشگاه میامی¹²در اوهایو¹³  باز می‏گردد. از آن زمان هایک به سنگ محک او برای محافظه کاری ضد دولتی تبدیل شده است. هایک به شدت مخالف دخالت دولت در اقتصاد بود چرا که اعتقاد داشت پیچیده تر از آن است که سیاستمداران بتوانند به درستی آن را مدیریت کنند. در "راه بردگی" او یک گام فراتر رفت و ادعا کرد که دخالت دولت در اقتصاد به طور اجتناب ناپذیری به کنترل دولت بر جامعه و احتمالا حتی دیکتاتوری می‏انجامد. (کتابی که اخیرا به کتاب مورد علاقه فعالان تی پارتی¹⁴  که متقاعد شده اند واشنگتن مشغول در اختیار گرفتن قدرت بیش از حد است، تبدیل شده است.) رایان اخیرا چندین بار در مورد اندیشه هایک سخن گفته که شامل سخنرانی او در کنفرانس عمل سیاسی محافظه کار¹⁵  در سال 2011 نیز می‏شود که در آن رایان به مفهوم "خودبینی کشنده"¹⁶ ارایه شده توسط هایک اشاره کرد و افزود: "این ایده که چند مقام دولتی از میلیون ها فرد آزادی که در بازار آزاد با یکدیگر تعامل می‏کنند بهتر می‏دانند که بهترین ها برای جامعه چیست، یا اطلاعات بیشتری در مورد خواست ها و نیازهای بشر دارند، هم اشتباه و هم متکبرانه است."

رایان همچنین به تاثیرپذیری از دیگر اقتصاددان های مدافع بازار آزاد اذعان می‏کند. یکی از آن ها لودویک ون میزس¹⁷ است، قهرمان ران پل¹⁸ یکی از لیبرتارین های حزب جمهوری خواه، و شاید مشهورترین حامی ‏حفظ استاندارد طلا برای دلار آمریکا. رایان همچنین از ستایشگران اقتصاددان معاصر، میلتون فریدمن¹⁹ است؛ استاد دانشگاه شیکاگو که معتقد بود مبارزه با بیکاری از طریق سیاست پولی باعث ایجاد تورم می‏شود. اعتقادی که شاید نگرش رایان در مورد اینکه فدرال رزرو²⁰ نباید در تصمیمات خود، کاهش بیکاری را در نظر بگیرد را شکل داده باشد. رایان اخیر گفت که فریدمن "امروز احتمالا به شدت از فدرال رزرو انتقاد می‏کرد و می‏گفت "از نقطه نظر پولی، ما واقعا مشغول بازی با آتش هستیم."

البته منتقدان رایان اشاره می‏کنند که با همه این دلبستگی ها به بازار آزاد، سابقه رای هایی که او داده پیچیده است. رایان از دو طرح بزرگ دخالت دولت در اقتصاد، کمک به بانک ها و کمک به خودروسازان، حمایت کرد. حتی در او برای خدمات درمانی نیز برای برخی اقدام چندان تاثیرگذاری نیست. ادوارد هادجینز²¹ ، محقق در موسسه انجمن حامی‏آین رند Atlas می‏گوید: "او خیلی شفاف می‏خواهد که برنامه تامین اجتماعی را نجات دهد. ما می‏خواهیم ببینیم که بخش خصوصی آن را در دست بگیرد همانطور که بیمه خودرو را در دست گرفته است."

نماینده کنگره: جک کمپ²²

رایان در اوایل دهه 1990 پس از فارغ التحصیلی از دانشگاه، نزد جک کمپ که او را یکی از مهمترین آموزگارانش می‏نامد در اندیشکده امپاور آمریکا²³ که "کمپ" آن را پس از خروج از کنگره، بنا نهاده بود، مشغول به کار شد. "کمپ" شاید در آن زمان مشهورترین قهرمان اقتصاد سمت عرضه²⁴ بود که اعتقاد داشت کاهش نرخ مالیات حداقل بخشی از کاهش مبالغ جمع آوری شده را از طریق افزایش رشد جبران می‏کند.

در اواسط دهه 1970، زمانی که نرخ مالیات بر درآمد حتی به 50 درصد نیز می‏رسید، تئوری سمت عرضه تصور می‏کرد که نرخ بالای مالیات از پیشرفت صنایع و رشد اقتصادی جلوگیری می‏کند چرا که مردم زمانی که دولت بخش زیادی از درآمد اضافه آن ها به عنوان مالیات دریافت می‏کند، دیگر سخت تر تلاش نمی‏کنند تا پول بیشتری دربیاورند. بخش مورد بحث این تئوری، ایده ای بود که ادعا می‏کرد کاهش نرخ مالیات ها باعث کسری بودجه شدیدی نمی‏شود چرا که نرخ پایین تر مالیات باعث ایجاد رشد، توسعه اقتصاد و افزایش درآمد مالیاتی کل می‏شود.

جذابیت سیاسی این طرح واضح است. اما ایرادش اینجا است که اقتصاددان اندکی متعلق به جریان اصلی²⁵، نظریه سمت عرضه صرف را جدی گرفتند (اگرچه بیشتر آن ها اقرار می‏کنند که نرخ مالیات ها می‏تواند تا حدی بر رشد تاثیر بگذارد). کاهش نرخ مالیات هایی که در دوران رونالد ریگان²⁶ و جرج بوش پسر تصویب شد با کوهی از کسری بودجه همراه شد. برای سال ها، آن هایی که در مورد مسایل مالی محافطه کار بودند تئوری سمت عرضه را رد می‏کردند. جرج بوش پدر آن را  ایده ای اقتصادی نامید که در تئوری جذاب جلوه می‏کند اما در عمل و در طول زمان موثر نخواهد بود.²⁷ دیگر مدافعان کاهش کسری بودجه در حزب جمهوری خواه مانند سناتورهای سابق وارن رادمن²⁸، پیت دومنیچی²⁹ و آلن سیپسون³⁰  نیز به طور کلی با او هم عقیده بودند.

رایان در میان نسل جدیدی از جمهوری خواهان قرار دارد که نگرش متفاوتی به این ایده دارند. "او به عنوان یک مرد جوان، مجذوب نگرش "کمپ" شده بود." این را بروس بارتلت³¹، دستیار سابق "کمپ" و منتقد فعلی حامیان مدرن تئوری سمت عرضه می‏گوید و اضافه می‏کند: "همواره نوچه هایی اطراف جنبش سمت عرضه پرسه می‏زنند و به نوعی حتی زمینی که "جک کمپ" در آن قدم زده را می‏پرستند، و پل هم یکی آن ها بود."

طبق برآورد موسسه فراحزبی مرکز سیاست مالیاتی³² طرح بودجه رایان می‏تواند طی یک دهه آینده به میزان 4.3 هزار میلیارد دلار از مالیات ها بکاهد، در حالی که تاکنون جزییاتی که رایان از کاهش مخارج دولتی بیان کرده تقریبا معادل تنها نیمی‏از مبلغ فوق است. رایان می‏گوید که طرح کاهش نرخ مالیات او می‏تواند به جبران این تفاوت کمک کند، به اقتصاد رونق می‏بخشد و درآمد مالیاتی را افزایش می‏دهد. اما پیش فرض های ها در مورد رشد ناشی از برنامه اش به شدت خوشبینانه است و مقبولیت گسترده ای ندارد.

اینکه حزب جمهوری خواه از ایده های رایان استقبال کرده نشان دهنده غلبه "سمت عرضه ای ها" در میان حزب است. "کمپ" یک بار به شوخی گفت که شما می‏توانید همه حامیان "سمت عرضه" در واشنگتن را در یک باجه تلفن جا دهید. اما امروز مرید او، بر حزب (جمهوری خواه) تسلط یافته است. در همین حال، رایان، چرخشی را در ایده های "کمپ" ایجاد کرده. در حالی که حامیان نخستین "سمت عرضه" بر کاهش نرخ مالیات ها تاکید بسیار بیشتری داشتند تا کاهش هزینه های دولتی اما برنامه بودجه رایان هزینه های دولتی را در بیشتر بخش ها غیر از هزینه های دفاعی، به سطح دهه 1950 باز خواهد گرداند. قصد آشکار او برای مبارزه با مزایای پرداختی دولتی همچون تامین اجتماعی و خدمات درمانی، رویه ای که در بلند مدت می‏تواند  برای او به عنوان یک خودکشی سیاسی در نظر گرفته می‏شود، ترکیب نگرش های "رندین" با نگرش های "سمت عرضه"  او است. فولنر از بنیاد هریتیج می‏گوید: "پل با جک تفاوت دارد چرا که او نگران اندازه دولت است."

رئیس جمهور: رونالد ریگان

اما اگر رایان خوشبین نباشد، دیگر هیچ چیز نیست. او اعتقاد دارد که یک نشان نسبتا خالص از محافظه کاری مسیری است به سوی موفقیت سیاسی و اقتصادی. از این منظر او جانشینی است برای سنت رونالد ریگان، موفق ترین محصول جنبش محافظه کاری مدرن. (ریگان به نوبه خود جانشین برای محافظه کاری تندروی بری گلدواتر³³ محسوب می‏شود که کمپین ریاست جمهوری او در سال 1964 با انتقاد چهره های میانه روی حزب جمهوری خواه از جمله جرج، پدر میت رامنی مواجه شد.)

رایان همچون ریگان، در مورد ایدئولوژی های خود سرسختی نشان می‏دهد: ناظران معتقدند تمایل او به حفظ با افتخار نگرش های محافظه کاری تا حدی باعث شد که او بتواند در انتخابات کنگره در ناحیه چپگرای ایالت ویسکانسین³⁴  به پیروزی برسد. ریگان نیز به اقتصاد "سمت عرضه" اعتقاد داشت، گروهی از حامیان این نگرش را در اطراف خود گرد آورده بود و قانون کاهش نرخ مالیات گسترده را بر اساس ایده های آن ها به تصویب رساند. و همچون ریگان، رایان نیز چهره ای خوشحال و خندان را در دستور کار خود قرار داده است، که کمکی محسوب می‏شود برای خلع سلاح منتقدانی که طرح بودجه او را یک سنگدلی نسبت به فقرا و سالمندان می‏دانند.

ریگان می‏گفت: "دولت، راه حل نیست. (بلکه) دولت، مشکل محسوب می‏شود." اگر رایان بتواند رای دهندگان را قانع کند که این جمله صحیح است، خیلی زود در موقعیت بسیار قدرتمندی قرار خواهد گرفت که بتواند کاری در مورد آن انجام دهد.

1-  Edwin Feulner

2- Heritage Foundation

3- Ayn Rand

4- The Fountainhead

5- National Review

6- Thomas Aquinas

7- The National Right to Life Committee

8- Todd Akin

نماینده جمهوری خواه مجلس نمایندگان

9- Legitimate Rape

تاد اکین، نماینده جمهوری خواه مجلس نمایندگان، در مخالفت با سقط جنین بیان کرده که زنان به ندرت در اثر تجاوز باردار می‏شوند و در صورت بارداری نیز، باید متجاوز تنبیه شود و نه کودک.

10- Friedrich Hayek

11- The road to serfdom

12- ‏Miami

13- Ohio

14- Tea Party

15- Conservative Political Action Conference

16- Fatal conceit

17- Ludwig von Mises

18-  Ron Paul

19-  Milton Friedman

20-  Federal Reserve

21- Edward Hudgins

22-  Jack Kemp

23- Empower America

24- Supply-side

25- Mainstream

26- Ronal Reagan رئیس جمهور آمریکا  از سال 1981 تا 1989

27- جرج بوش عبارت Voodoo Economics را به کار برد.

28- Warren Rudman

29- Pete Domenici

30- Alan Simpson

31- Bruce Bartlett

32- Tax Policy Center

33- Barry Goldwater

34- Wisconsin