جلال خوشچهره در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اوضاع به کام «دونالدترامپ» نیست. ماه نوامبر به‌سرعت نزدیک می‌شود و ترامپ برای رقابت انتخاباتی هر روز با شرایط سخت‌تری دست و پنجه نرم می‌کند. اعتراضات مدنی رنگین پوستان در پی قتل «جورج فلوید» تنها بخشی از کوه مشکلاتی است که عبور ترامپ را از معرکه انتخابات پیش‌رو سخت‌تر از چالش مقابله با پیامدهای کرونا بر پیکر اجتماعی، اقتصادی و سیاسی جامعه آمریکا کرده است.
ادامه مطلب
محمد فاضلی در یادداشتی می نویسد: ارزش‌های آزادی، عدالت، مدارا و عدم خشونت قائم به خود و به دلیل نفس خودشان موجه هستند. لازم نیست دفاع از آزادی، مدارا و نفی خشونت را به تعهد آمریکا یا هر کشور دیگری به این ارزش‌ها متکی سازیم. ایالات متحده آمریکا یا کل غرب و جهان هم که این ارزش‌ها را نقض کنند از اهمیت و مطلوبیت آنها کاسته نمی‌شود.
ادامه مطلب
توماس فریدمن در یادداشتی می نویسد: چند هفته گذشته سر و صدای ترامپ، توئیتر، فاکس نیوز بلندتر به گوش می رسید و دلیلش تنها تلاش برای منحرف کردن توجه عمومی از ۱۰۰ هزار آمریکایی که جان خود را در پی شیوع کووید-۱۹ از دست دادند، نبود، بلکه تایید این مساله بود که ایالات متحده تحت کنترل رئیس جمهوری دونالد ترامپ، با اولین حمله مهلک تروریستی که برنامه ریزی خارجی داشته، مواجه شده است.
ادامه مطلب
او توانست به نمایندگان مجلس و سنا مسلط شود، برای این که ببین جمهوریخواهان مجلس سنا اکثرشان شاید به استثنای فقط یک نفرشان، سفید پوست هستند. آنها از شهروندان "سبزه" یا سیاه و کسانی که از امریکای جنوبی و خاورمیانه و دیگر مناطق آمده اند، می ترسند. دلیلش این است که این احتمال وجود دارد که بعد از بیست سال اکثریت جمعیت امریکا را تشکیل دهند.
ادامه مطلب
صابر گل عنبری در یادداشتی می نویسد: به قدرت رسیدن باراک اوباما به عنوان نخستین رئیس جمهور سیاه‌پوست آمریکا در سال ۲۰۰۸ این امید را در میان جامعه رنگین پوست آمریکا آفرید که این انتخاب جلوی رشد ناسیونالیسم نژادی و نه ملی را می‌گیرد، اما این اتفاق نیفتاد و سرعت تحولات زیرپوستی جامعه آمریکا در سایه تبلیغات سنگین به سمتی رفت که برکشیده شدن ترامپ برونداد طبیعی آن بود. اینجا ذکر این نکته هم خالی از لطف نیست که احتمالا همین احساسات نژادی در خصومت ترامپ با اوباما بیشتر از اختلافات فکری و حزبی نقش دارد.
ادامه مطلب
استفان والت در یادداشتی در فارن پالسی می نویسد: کووید ۱۹ بازاندیشی درباره تعهدات فرامرزی آمریکا را سرعت خواهد بخشید. در کتاب «جهنم نیت‌های خوب» گفته بودم که ایالات متحده سرانجام هژمونی لیبرال – تلاش دوحزبی برای استفاده از قدرت آمریکا در راستای ایجاد یک نظم جهانی لیبرال- را رها خواهد کرد و به راهبرد پیشین خود یعنی «موازنه فراساحلی» بازخواهد گشت. من توصیه کردم که ایالات متحده به تدریح تعهدات امنیتی مستقیمش در اروپا و خاورمیانه را کاهش خواهد داد و بر متوازن کردن چین در آسیا و سایر مناطق تمرکز خواهد کرد. به باور من ایجاد این دگرش ۲۰ سال یا بیشتر طول می‌کشد و من این کتاب را برای سرعت بخشیدن به این راهبرد نوشتم. اکنون می‌پندارم که کووید-۱۹ ما را سریع‌تر از آنچه من انتظار داشتم به آنجا خواهد رساند.
ادامه مطلب
بی شک توافق هسته ای ایران در جهان بینی نتانیاهو اهمیت زیادی دارد. نامزدهای معرفی شده از سوی بایدن برای سمت ها در مساله هسته ای بی هیچ توجهی به اسرائیل گفته اند ایران باید به تعهدات برجامی بازگردد و ایالات متحده نیز به توافق خواهد پیوست و به تحریم های یکجانبه دولت ترامپ پایان خواهد داد. بایدن همچنین تاکیده کرده که با متحدان اروپایی همکاری خواهد کرد. این شرایط خلاف دیدگاه نتانیاهوست که حمله پیشگیرانه به تاسیسات هسته ای ایران را راه حل مطلوب در رسیدگی به این مساله می داند.
ادامه مطلب
نرخ بیکاری در آمریکا از ۳.۵ درصد در فوریه به ۱۴.۷ درصد در آوریل رسیده و صندوق بین‌المللی پول تخمین زده است که اقتصاد این کشور احتمالا در سال ۲۰۲۰ با انقباض ۵.۹ درصدی- بدترین انقباض از زمان رکود بزرگ- مواجه خواهد شد.
ادامه مطلب
هادی اعلمی فریمان در گفت و گو با دیپلماسی ایرانی ضمن اذعان بر این نکته که اعزام ۵ نفتکش ایرانی برای انتقال محموله های سوختی به ونزوئلا نمی‌تواند تحول چندان جدی در بهبود وضعیت این کشور و دولت مادورو داشته باشد، بر این باور است که اگر جمهوری اسلامی ایران بتواند رویکرد تقابلی ایدئولوژیک کنونی خود با ایالات متحده آمریکا را در کوتاه مدت و یا در میان مدت تعدیل کند قطعاً نفوذ ایران و حضور ایران در آمریکای لاتین با این میزان از حساسیت‌های پررنگ آمریکا مواجه نخواهد شد.
ادامه مطلب
عابد اکبری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: امروز نیز مانند گذشته و همچنین آینده پسا کرونا، چندجانبه‌گرایی تنها راهی است که اطمینان می‌بخشد همه در مدیریت امور جهانی مشارکت دارند. چندجانبه‌گرایی تنها ابزاری است که مشروعیت و مردم‌سالاری را تضمین می‌کند، به‌ویژه آن زمان که باید تصمیم‌گیری‌هایی خطیر مانند تغییر قوانین و هنجارهای جهانی انجام شود. آمریکا خود یکی از بنیان‌گذاران نظم چندجانبه‌گرای بین‌الملل بوده است و امروز چون آن را مغایر با منافع خود می‌یابد سعی در تخطی از قوانین دارد.
ادامه مطلب