غلامرضا مصدق در یادداشتی می نویسد: امروز مخالفان توافق با چین دقیقاً همان راهی را می روند که برجام ستیزان رفتند. توافق را نخوانده آن را معادل فروش شش دانگ ایران به چشم بادامی های چینی معرفی کردند، مخالفان در مذمت این توافق چنان برچسب خیانت بر آن زده اند که قرارداد خیانت بار ترکمانچای در مقابل آن رنگ می بازد.
ادامه مطلب
وحید کریمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: به نظر می رسد در راستای اتحاد و همکاری کشورهای آسیایی، جمهوری اسلامی ایران و چین نباید بگذارند پتانسیل هنگفت نهفته در کشور هند، از یک کشور آسیایی که می تواند در خدمت ترفیع و وحدت قاره آسیا باشد به کشوری مشکوک توسط همسایگان و متحد غرب و پایگاهی برای امریکا و اهرمی در مربع اتحادیه هند/استرالیا/ژاپن/امریکا، نه تنها برای مهار کشور چین، بلکه جایگاهی برای نیروهای نظامی فراقاره ای و قطعا در ضدیت با همگرایی در قاره آسیا تبدیل شود. کشور هند همجنس کشورهای استرالیا و ژاپن و امریکا نیست و نخواهد بود و همچون دوران قبل از استقلال، که نقش سربازان جنگ جهانی دوم برای انگلیس را داشت؛ در اتحاد جدید، متحد دسته دوم در خدمت امیال امریکا خواهند بود.
ادامه مطلب
همزمان با تشدید تنش‌های مرزی میان پاکستان و هند، سیاستگذاران اسلام‌آباد نمی‌توانستند خبری بهتر از برنامه همکاری‌های بلندمدت تهران – پکن دریافت کنند. به عقیده آنان جایگاه فزاینده پکن در ایران، بسیار حائز اهمیت است. قطعاً پاکستان تحولات مربوط به تهران – پکن را فرصتی برای ایجاد روابط عمیق‌تر با جمهوری اسلامی ایران می‌داند.
ادامه مطلب
محمد حسین ملائک در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اول خبررسانی بدون محتوا و تحریک جامعه برای فهمیدن موضوع، هو و جنجال خارجی، دفاع های ناشی از ترس و خجالت دولتمردان در دو هفته اول، و سپس انتشار یک متن حداقل محرمانه دولتی (توسط افراد ناشناس) در فضای مجازی همه و همه تنها با یک تحلیل قابل فهم است که "برخی" می خواستند مذاکرات سیاسی بین دو کشور را به سطح عمومی کشانده و اجازه دهند که به آن حمله شود تا شاید نگذارند مذاکره با طرف خارجی شکل بگیرد. طرح موضوعات خیالی از جمله واگذاری بخشی از کشور و یا حضور نیروهای بیگانه در کشور در"تفاهم" سپس حمله به آن و نهایتا تکذیب توسط مسئولین در واقع از بین بردن فضای مذاکره دو طرف در مقطع فعلی است که به نظر نگارنده هدف افشاکنندگان این خبر است.
ادامه مطلب
توافق همکاری اخیرا بین چین و ایران پیامدهای استراتژیک بسیار گسترده ای در خاورمیانه و آسیای جنوبی خواهد داشت. هرچند آمریکایی ها دوست دارند یک بار برای همیشه از این مناطق فاصله بگیرند، واقعیت این است که رقابت آمریکا با چین یک مساله جهانی خواهد بود.
ادامه مطلب
ایران اخیرا تهدید کرده که هند را برای توافق با چین کنار خواهد گذاشت. به نظر می رسد تهران می خواهد دهلی نو را به از سرگیری پروژه سرمایه گذاری چابهار ترغیب کند.
ادامه مطلب
در سال‌های اخیر همزمان با گرفتار شدن آمریکا در تنش‌های بی‌حاصل در خاورمیانه، چین فعالیت‌های اقتصادی، دیپلماتیک و حتی نظامی‌اش را در منطقه گسترش داده است. اهداف پکن آشکار اما گوناگون است: چین به دنبال تامین منافعش از جمله نیاز شدید برای واردات انرژی و مقاصدی برای مازاد سرمایه و نیروی کارش است.
ادامه مطلب
عبدالرضا فرجی راد در گفت‌وگو با دیپلماسی ایرانی پیرامون بدعهدی سئول و رفتار مخرب دیپلماتیک کره جنوبی بر این باور است که کره جنوبی، نه توان و قدرت و نه تمایلی برای تقابل با ایالات متحده آمریکا به خصوص در پرونده های حساسی مانند جمهوری اسلامی ایران را ندارد. پس مطمئن باشید اگر امروز مذاکراتی از جانب کره ای ها با ایران در خصوص ارسال دارو صورت گرفته است پیش از آن با آمریکایی ها هماهنگ شده است. البته در آن سو بر این باورم که کره جنوبی نیز مانند دیگر کشورها و به خصوص کشورهای اروپایی سعی می‌کند با این دست مذاکرات با ایران ضمن پیگیری نمایش دیپلماتیک، یک وقت‌کشی سیاسی تا برگزاری انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا و تعیین تکلیف رئیس جمهور این کشور را در دستور کار قرار دهد.
ادامه مطلب
دلیله رحیمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در حالی که از نظر سیاسی کشوری لیبرال (با خوانش غربی از لیبرالیسم) است، از منظر اقتصادی کشوری شرقی به‌حساب می‌آید؛ در حقیقت استرالیا در وضعیتی کاملا متناقض قرار داد؛ زیرا توسعه اقتصاد استرالیا به‌صورت مستقیم به رشد اقتصادی چین گره خورده است، در نتیجه نیاز روزافزون چین به انعقاد قراردهای تجاری خارجی برای افزایش دستاوردهای اقتصادی می‌تواند به‌عنوان یکی از دلایل عمده رویکرد تهاجمی چین در برابر استرالیا مطرح شود.
ادامه مطلب
اعظم ملایی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: آنها که وزارت امور خارجه را به غرب گرایی متهم کردند و مدعی بودند در دولت های نهم و دهم تلاش بیشتری برای نزدیکی به قدرت های غیر غربی از جمله قدرت های آسیایی صورت گرفته است، حال در همراهی با رسانه های غربی و عربی بار دیگر وزارت امور خارجه را به باد انتقاد گرفته و دیپلمات های کشورمان را به تن دادن به توافقات استعماری با چین متهم می کنند؛ رویکردی که بیش از آنکه جنبه نگرانی برای منافع ملی داشته باشد، رنگ و بوی انتخاباتی دارد!
ادامه مطلب