محسن رضایی: می‌توانستیم با کارنامه بهتری از ماجرای هسته‌ای خارج شویم

۰۳ آبان ۱۳۹۴ | ۰۲:۲۱ کد : ۱۹۵۳۲۲۰ سرخط اخبار

دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام، درپی تأیید مشروط برجام توسط رهبر معظم انقلاب اسلامی، یادداشتی با عنوان «برجام و رهبری» منتشر و در آن، پس از جمع بندی وضعیت کشور پیشنهاداتی برای پسابرجام مطرح کرد.

به گزارش حوزه احزاب خبرگزاری فارس، در بخشی از این یادداشت آمده است: دوازده سال از بزرگ ترین میز مذاکرات دیپلماتیک تاریخ و تهدیدات جدی و تحریم های ظالمانه ناشی از آن گذشت و ملت ایران با سرافرازی کارنامه درخشانی از اقتدار و تدبیر را به نمایش گذاشت. در حقیقت طی این دوازده سال کشور با حوادث بسیار سنگینی مواجه شد. از تحریم بی سابقه گرفته تا تهدیدات بی رویه و رفتن کشور به آستانه سه جنگ و حتی تا بالا رفتن احتمال هرج ومرج و یا بازگشت استبداد به داخل کشور! ولی ملت ما با موفقیت بی نظیری توانست از تمامی آن ها عبور کند و اجازه وقوع بسیاری از آن رویدادهای احتمالی را ندهد؛ و آنچه هم که اتفاق افتاد (مثل تحریم ها) با ایستادگی و تدبیر پشت سر گذاشته شد. اکنون که از این حادثه مهم عبور کرده ایم باید دید که چگونه این برگ زرین و پرافتخار از پس سیصد سال در ایران شکل گرفت. بدون شک رهبری و ملت ایران بیشترین سهم را داشته اند ولی دولت و مذاکره کنندگان و حتی منتقدین نیز نقش های مؤثری را در این پیروزی بر عهده گرفتند.

سرلشکر رضایی در یادداشت خود نگاشته است: طرفداران و منتقدین مذاکرات هسته ای افرادی معتقد و دارای استدلال های قوی در رفتار و گفتار خود بودند. لذا چالش آن ها با یکدیگر می توانست به درگیری های داخلی کشیده شود. هردو طرف ابزار لازم را برای تخریب یکدیگر در اختیار داشتند. اگر این مذاکرات قبل از انقلاب اسلامی صورت می گرفت یا کشور به هرج ومرج کشیده می شد و دولت سقوط می کرد و یا منافع ملی در مذاکرات از بین می رفت و منتقدین توسط دولت سرکوب می شدند. انتشار گفت وگوهای طرفین در رسانه ها و گفت وگوهای مجلس شورای اسلامی بهترین سند بر این مدعاست. معتقدین به برجام و منتقدین به آن هرکدام روی اعتقادات خویش حرکت می کردند و ابزار لازم برای از پا درآوردن یکدیگر را داشتند؛ اما چرا این اتفاقات تا مرز وقوع پیش می رفت ولی عملی نمی شد؟

در یادداشت دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام می خوانیم: در تمامی مذاکرات دوازده ساله هسته ای رهبر معظم انقلاب اسلامی مانند یک چشم بینا و مدافعی سرسخت، در چند میدان به صورت هم زمان حضور می یافتند و از منافع ملی و عزت ملت دفاع می کردند. از یک طرف مراقب مذاکره کنندگان بودند و برخی مواقع به مذاکرات ورود می کردند و هشدارهای لازم را می دادند. از یک طرف مراقب منتقدین بودند و ضمن حمایت از انتقاد، از تیم مذاکره کننده پشتیبانی می کردند؛ و آن ها و دولت را متذکر می شدند که با منتقدین برخورد نامناسب نکنید.

در ادامه این یادداشت تصریح شده است: از یک طرف در مقابل جنگ روانی کم نظیر دشمن ایستاده و به آن ها نهیب می زدند که جلوتر نیایند. از طرف دیگر نیروهای مسلح را آماده نگاه داشته به پیشرفت آن ها می افزودند تا از حمله احتمالی دشمن جلوگیری کنند، به گونه ای که طی دوازده ساله اخیر دو بار رژیم صهیونیستی و یک بار آمریکا قصد حمله به کشور را داشتند که به دلیل آماده باش و هوشیاری نیروهای مسلح از حمله به ایران بازماندند. حقیقتاً اگر رهبری در ایران نبود و یا مثل دوران مشروطه و ملی شدن نفت رهبری ضعیفی کشور را اداره می کند، چه اتفاقی می افتاد؟ در طول مذاکرات چند بار به این جمله امام فکر می کردم که فرمودند با «دلی آرام و قلبی مطمئن» به جایگاه ابدی سفر می کنم.

سرلشکر رضایی در یادداشت خود آورده است که البته نباید تأثیر باور و عقلانیت طرفداران و منتقدین برجام را کم اهمیت بدانیم. هم دولت و مذاکره کنندگان و هم منتقدین چه از روی باور و چه با درس گرفتن از فتنه های گذشته هرگاه با ورود رهبر انقلاب مواجه می شدند با ایشان همراهی می کردند. به همین دلیل هم هست که رهبر معظم انقلاب در نامه به ریس جمهور محترم از همه آن ها حمایت کرده است. البته در نامه رهبری فاصله بین خواسته های ایشان که خواسته های ملت ایران است با عملکرد دولت و مجلس کاملاً پیداست. ولی این فاصله دلیلی بر سرکوب طرفداران و منتقدین برجام نیست. بلکه بیانگر یک واقعیت تاریخی جدید و به ظهور رسیده است. از طرف دیگر درسی است برای کسانی که در پی تضعیف جایگاه رهبری هستند.

در این یادداشت تاکید شده است: هدایت های رهبری نشان داد که سخن حکیمانه امام که فرمودند: «پشتیبان ولایت فقیه باشید تا به کشور آسیبی وارد نشود» چه قدر دقیق و درست بوده است. در طی دوازده سال مذاکرات و تهدیدهای غرب و تحریم های ظالمانه وجود رهبری عامل اصلی و بی بدیل در پیروزی ملت ایران شد.

در بخش دیگری از یادداشت رضایی تصریح شده است: هوشیاری ملت ایران که پا به پای رهبری حرکت می کرد و جلوتر از منتقدین و دولت در صحنه ها حاضر می شد، یکی دیگر از عوامل عبور موفقیت آمیز ایران از مذاکرات و تهدیدات بود. تشییع جنازه باشکوه غواصان در شرایطی که مذاکرات قفل شده بود، یک نمونه برجسته نقش ملت ایران در پیروزی سیاسی ماست. مهم تر از آن صبر و تحمل در برابر چند سال تحریم های سخت و ظالمانه ای است که خود آنان نام فلج کننده به آن داده بودند. ملت ایران تمامی آن تحریم ها و تورم چهل درصدی را تحمل کرد و کمترین فشار را به دولت و حاکمیت وارد نکرد.

دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام در یادداشت خود نگاشته است که البته در تمامی عوامل فوق نقش دست غیبی الهی هویدا است. چه در رفتار و گفتار رهبری و چه در حضور بی سابقه ملت ایران و چه در برآیند رفتار منتقدین و طرفداران.

وی در نتیجه گیری خود نوشته که خیلی ها هم بودند که با موضع گیری های روشنفکر مآبانه سعی کردند که این زحمات طاقت فرسای ملت و دولت و رهبری را به نفع خود مصادره کنند. بدتر آنکه عده ای خودخواه و ناراحت بارها و بارها نظام جمهوری اسلامی را به تدبیر نداشتن و عدم درک واقعیت های بین المللی متهم کردند؛ اما ملت بزرگ ایران و نخبگان و روشنفکران متعهد از این دوازده سال ایستادگی همراه با تدبیر و اقتدار درس های بزرگی برای آینده گرفتند. آری ما دیگر اجازه نخواهیم داد دوران پهلوی و قاجار در ایران تکرار شود. این انقلاب حسینی بوده است: «هیهات من الذلّة»، ما همیشه در برابر دشمنان خود بر سر دوراهی شهادت و یا پیروزی قرارگرفته ایم که هرکدام برای ما اتفاق بیافتد پیروزی است.

در بخش دیگری از این یادداشت می خوانیم: دو نکته را باید در نظر بگیریم: 1-ما از ماجرای هسته ای با کارنامه بهتری (هم در زمان دولت قبلی و هم در زمان دولت فعلی) می توانستیم خارج شویم. تنها به یک مورد آن اشاره می کنم که تحریم های اقتصادی بهترین فرصت و تاریخی ترین موقعیت در ایجاد یک تحول اقتصادی بود. ایران می توانست بسیاری از موانع تولید ملی را از سر راه بردارد و از دل تحریم ها اقتصاد کشور را از مسیر انحرافی به مسیر واقعی خودش بکشاند. البته رهبر انقلاب سیاست های این تحول را به مجلس و دولت ابلاغ کردند. اگر سیاست های کلان اقتصادی که توسط رهبر معظم انقلاب به دولت و مجلس ابلاغ شده بود به درستی اجرا می شد، وضعیت اقتصادی مردم و کشور حتی باوجود تحریم های اقتصادی چند برابر امروز بهتر شده بود. در فرصت مناسب برای درس گرفتن و نه محکوم کردن کسی باید به این مسئله رسیدگی شود.

سرلشکر رضایی در پایان یادداشت خود تاکید کرده است: هرچند ما از یک نبرد واقعی سیاسی و اقتصادی و نظامی با سربلندی بیرون آمدیم، ولی بلافاصله وارد نبردی جدید تحت عنوان نفوذ شده ایم. ماجرا این است که می خواهند از طرفی نفوذ معنوی ما را در منطقه یعنی در عراق و سوریه و لبنان و یمن و فلسطین و بحرین و جهان اسلام از بین ببرند و از سوی دیگر نفوذ خود را در داخل کشور افزایش دهند. لذا برجام هم نشان پیروزی وهم بستر یک نبرد جدید است. باید همان طور که در ذیل چتر رهبری و تکیه به ملت عزیزمان در مبارزه «هسته ای شدن» پیروز شدیم، در اجرای برجام و یا نبرد بانفوذ نیز موفق شویم.

کلید واژه ها: رضایی رهبر معظم انقلاب


نظر شما :