سیاست‌خارجی و معظل تصمیم‌گیری

مشکلات عرصه تصمیم گیری می تواند ضربات فراوانی به سیاست خارجی ایران وارد کند و تاکنون نمونه های زیادی از این ضربات را پس از انقلاب شاهد بوده ایم.
 
در سال 88 به دلیل تحولات پس از انتخابات و برخی مشکلات و فشارهای داخلی تصمیم گیری ها سخت تر اتخاذ می شد و بعضا برخی مصالب اعلام می شد که به عرصه عمل نمی رسید و تاثیرات خود را بروی سیاست خارجی که باید همگن و تعاملی باشدف می گذاشت اما متاسفانه ما نتوانستیم این تعامل را با دنیا برقرار کنیم.

طبیعتا مشکلاتی مانند مساله هسته ای نیز به این روند کمک کرد و باعث شد که ایران تاحدودی روش های تعاملی خود را جهان را تغییر دهد و طبیعتا سخت تر برخورد کند. در حالی که اگر سیاست خارجی نتواند تعاملی برخورد کند نمی تواند اهدافی را که برای آن برنامه ریزی کرده است، محقق سازد و بر این اساس با مشکلات عدیده روبرو خواهد شد و ما در پایان سال شاهد بودیم که میزانی از مشکلات خارجی کشور همچنان پابرجا و بلا تغییر باقی مانده و بعضا اضافه نیز شده بود.

معتقدم عدم تصمیم گیری واحد و عدم تبعیت از یک روند تصمیم گیری و تصمیم سازی در کشور مهمترین معظل سیاست خارجی ایران است.