میزان رضایت عمومی روسها از سیاستهای کرملین
جنگ اوکراین چقدر محبوب است؟
نویسنده: ایلان برمن، معاون ارشد رئیس شورای سیاست خارجی آمریکا و متخصص امنیت منطقهای در خاورمیانه، آسیای مرکزی و فدراسیون روسیه است. او برای آژانس اطلاعات مرکزی ایالات متحده و همچنین وزارتخانههای امور خارجه و دفاع ایالات متحده مشاوره داده و در زمینه سیاست خارجی و مسائل امنیت ملی به طیف وسیعی از آژانسهای دولتی و دفاتر کنگره کمک کرده است. سیانان او را یکی از «متخصصان برجسته آمریکا در امور خاورمیانه و ایران» نامیده است. برمن همچنین عضو هیئت علمی وابسته در وزارت دفاع و مطالعات استراتژیک دانشگاه ایالتی میسوری و همچنین استادیار موسسه سیاست جهانی است. از برمن تا کنون شش کتاب نیز منتشر شده است.
دیپلماسی ایرانی: واقعاً حمایت داخلی از جنگ روسیه علیه اوکراین چقدر گسترده است؟ مدتهاست که عقل سلیم حکم میکند که جنگ انتخابی که توسط رژیم ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری، در فوریه ۲۰۲۲ آغاز شد، مورد حمایت اکثر روسهاست. مقامات اروپایی مدتهاست که نتایج نظرسنجیها و رتبهبندی محبوبیت بالای پوتین را به عنوان مدرکی دال بر محبوبیت این جنگ در داخل تفسیر کردهاند. آنها بر این اساس، با اقداماتی مانند محدودیتهای سفر که توانایی روسهای عادی را برای دسترسی به منطقه یورو محدود کرده است، به این موضوع واکنش نشان دادهاند.
شاید جنگ انتخابی پوتین زمانی واقعاً یک اقدام مورد قبول عموم بود. اما اکنون نشانههای روشنی وجود دارد که حمایت داخلی از "عملیات نظامی ویژه" روسیه علیه اوکراین در حال کاهش است، زیرا هزینههای مادی، انسانی و اعتباری آن همچنان در حال افزایش است.
بنابراین، در جدیدترین نظرسنجی انجام شده توسط مرکز لوادا مسکو، تنها ۲۵ درصد از پاسخدهندگان از ادامه خصومتها به جای توافق مذاکرهای حمایت کردند – کمترین تعداد از زمان آغاز جنگ تجاوزکارانه روسیه تقریباً چهار سال پیش. در عین حال، دو سوم روسهای شرکتکننده در نظرسنجی (۶۶٪) از ایده آغاز مذاکرات صلح در حال حاضر برای پایان دادن به آنچه به یک درگیری طاقتفرسا و طولانی تبدیل شده است، حمایت کردند.
البته، ملاحظات معمول نیز اعمال میشود. ارزیابی احساسات عمومی در روسیه در سالهای اخیر به طور فزایندهای دشوار شده، زیرا ماهیت استبدادی فزاینده رژیم پوتین، هم برای نظرسنجیکنندگان و هم برای پاسخدهندگان، سایه افکنده است. هیچکس از این روند مصون نیست و حتی احتمالاً نهادهای مستقلی مانند لوادا باید در چارچوب پارامترهای (عمدتاً نانوشته) دولت روسیه فعالیت کنند یا با تعطیلی کامل مواجه شوند. با این حال، نظرسنجی سراسری اواسط دسامبر با حدود ۱۶۰۰ پاسخدهنده گویای این موضوع است – دقیقاً به این دلیل که منعکسکننده نظراتی است که به اندازه کافی گسترده هستند که غیرقابل انکار باشند و به این دلیل که، در وهله اول، نتایج همواره منعکسکننده احساسات حداقل برخی از افراد در حلقه داخلی پوتین است.
با این حال، این بدان معنا نیست که خود دولت روسیه مشروعیت خود را از دست میدهد. لوادا دریافت که علیرغم تاکتیکهای وحشیانه ارتش روسیه در میدان نبرد و تخریب بیرحمانه آن در اوکراین، حمایت از نیروهای مسلح این کشور همچنان بالاست (حدود ۷۳٪ در مجموع). پوتین نیز شخصاً محبوب است؛ همین نظرسنجی نشان داد که اکثریت روسها (۵۲٪) همچنان رفتار رئیس جمهوری روسیه در اوکراین را با وجود مسیر نامشخص درگیری تأیید میکنند. با این حال، آنچه این نشان میدهد این است که تعداد فزایندهای از روسها متوجه میشوند که هزینههای ماجراجویی نظامی کرملین از هرگونه مزایای احتمالی که ممکن است از آن نصیبشان شود، بیشتر است.
مطمئناً، روسیه یک دموکراسی نیست که در آن افکار عمومی بتواند بر تصمیمگیری نخبگان تأثیر بگذارد. با این حال، کاهش اشتیاق برای درگیری در بین روسهای عادی بدون شک برای پوتین مشکلساز است، کسی که مشروعیت حکومت خود را به طور فزایندهای به عظمت امپراتوری تجدید شده گره زده است. در نهایت، همه سیاستها محلی هستند، به این معنی که حتی کرملین ممکن است نتواند به طور نامحدود درگیریای را که به طور فزایندهای در داخل نامشروع تلقی میشود، دنبال کند.
اینجاست که فشار غرب وارد میشود. اگر تصور شود که عزم و اراده اروپا و آمریکا در حال تضعیف است، این امر تنها به تقویت ماشین جنگی روسیه کمک میکند – و هرگونه تأثیر تعدیلکنندهای را که ممکن است افکار عمومی داخلی بر محاسبات مسکو داشته باشد، کاهش میدهد. از سوی دیگر، میتوان انتظار داشت که فشار مضاعف علیه کرملین از سوی اروپا و ایالات متحده، تأثیر معکوس داشته باشد و به مردم روسیه تأکید کند که ماجراجویی نظامی فعلی دولتشان هزینههای مشخصی دارد و در این فرآیند، پایگاه حمایتی که رهبری روسیه برای ادامه مشروعیت خود به آن وابسته است، بیشتر تضعیف شود.
منبع: امریکن فارن پالیسی کانسیل / تحریریه دیپلماسی ایرانی/۱۱
نظر شما :