اگر ایران و امریکا با یکدیگر صحبت نکنند هر دو بازنده‌اند
گفت و گوی اختصاصی دیپلماسی ایرانی با جان ال پترسون در حاشیه کنفرانس دین در دنیای جديد
جان ال پترسون، رییس مرکز عدالت و آشتی در امریکا است. وی مدرک خود را از دانشگاه هاروارد اخذ کرده است. او از اسقف‌های کلسیای کاتولیک واشنگتن است و مسوولیت برنامه آموزشی و برنامه مقابله با خشونت، قدرت و بیماری‌ها در جهان را برعهده دارد. وی معتقد است که گفت و گو می تواند سوء تفاهم ها را از بین ببرد.
گفت و گوی اختصاصی دیپلماسی ایرانی با جان ال پترسون در حاشیه کنفرانس دین در دنیای جديد:
آقای پترسون امروز شاهد افزایش خشونت ها در جهان به‌ويژه در منطقه خاورمیانه هستیم. نظر شما در مورد اینگونه برخوردها چیست؟
هرگونه بنیادگرایی در ادیان مختلف چه اسلام و چه مسیحیت باعث ایجاد مشکلاتی برای مردم و دولتها می‌شود. هدف این کنفرانس نیز همین است تا عدم اعتماد به اعتماد و همچنين سوءتفاهم به تفاهم تبدیل شود. و آنچه که امروز آقای خاتمی انجام می دهد از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است.
آیا شما فکر می کنید که کنفرانس‌هایی از این قبیل می تواند میزان خشونت در جهان را کاهش دهد؟
البته، هر زمانی که انسان‌های مختلف با فرهنگ‌های مختلف کنار یکدیگر قرار بگیرند، چشم در چشم هم باشند می توانند هر گونه عدم اعتماد و سوء تفاهم‌ها را از بین ببرند. انسان‌هایی که امروز در این کنفرانس کنار یکدیگر جمع شده اند به خوبی همدیگر را نمی شناسند، ما اینجا این سوال را مطرح نمی کنیم که چه کسی هستیم. ما در جهان می گوییم، مسلمانان، مسیحیان، ایرانی‌ها و یا امریکایی‌ها و هدف را اینگونه خطاب می کنیم. اما باید این را از بین ببریم.
عکس‌ها: سهام‌الدين بورقانى
تا امروز روابط زیادی بین رهبران مسلمانان و رهبران مسیحیان جهان برقرار بوده است. اما تا کنون پیشرفتی در کاهش خشونت‌هایی که به مردم منطقه تحمیل می شود مشاهده نشده است. به نظر شما این مشکلات را چگونه می توان برطرف کرد؟ بهترین راه حل چه می تواند باشد؟
من اینقدر منفی فکر نمی کنم. من در واشنگتن زندگی می کنم و به اکثر نقاط جهان سفر کرده ام. مردم سعی می‌کنند که بتوانند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. این مسئله ای است که ما نیز برای آن تلاش می کنیم. ممکن است که دولتها تمایل زیادی نسبت به برقراری ارتباطات مردمی نداشته باشند اما رهبران دینی مشتاق صلح و دوستی هستند.
برخی از تحلیلگران معتقدند که روابط بین دولتها نمی تواند بیانگر تمایل ملت‌ها برای دوستی باشد، نظر شما چیست؟ به عنوان مثال دولت‌های ایران و امریکا روابط دوستانه‌اى ندارند. اما ملت ایران و ملت امریکا مشکلی با یکدیگر ندارد.
من اعتقاد دارم که زمانی که مردم اقدام به انجام کاری کنند می توانند تغییر ایجاد کنند. تراژدی عدم روابط ایران و امریکا، تحریم‌ها است. زمانی که دولت ایران و دولت امریکا نتوانند با یکدیگر صحبت کنند، هر دو کشور بازنده خواهند بود. وقتی نتوانیم با یکدیگر صحبت کنیم هرگز نمی توانیم به تفاهم برسیم.
نظر شما :