خاطرات حسن روحانی
خاطرات حسن روحانی (جلد اول)
انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامی
896 صفحه
8500 تومان
با آغاز نهضت اسلامی در پاییز 1341نسلی از طلاب علوم دینی وارد عرصه تبلیغ شـدنـد که در سال‌های پرفـراز و نشیب پس از حـادثه 15 خـرداد 1342 و بـه‌ویژه در سال‌های 1355 و 1356 در آگاهی دادن به افکار عمومی، بیان حقایق و تحریک و شوراندن مردم برضد نظام سلطنتی، نقشی در خور توجه بر عهده گرفتند و بر شتاب انقلاب افزودند.
از طرف دیگر از دهه 1330 به بعد، فضلای روشنفکر حوزه در تلاش برای آشنایی با علوم جدید و دانشگاهی و ارتباط با تحولات جهانی برآمدند و شخصیت‌هایی نظیر استاد مطهری، دکتر بهشتی، آیت‌الله خامنه‌ای، آیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی، دکتر مفتح، آیت‌الله مکارم شیرازی و نظایر آنان فضای جدیدی در حوزه‌های علمیه و در میان جوانان متدین و روشنفکر به‌وجود آوردند. از دهه 1340 به بعد در این مسیر بسیاری از فضلا و دانشمندان حوزه علمیه قم گام برداشتند که این نهضت علمی و روشنفکری با حرکت انقلابی و مبارزاتی توأم شده بود. این گروه نقش بسیار مؤثری در جذب جوانان کشور به دین و انقلاب داشتند.
حجت‌الاسلام دکتر حسن روحانی از جمله روحانیونی است که در ایام طلبگی خود در قم از آغاز غائله انجمن‌های ایالتی و ولایتی تا پانزدهم خرداد 1342 و رویدادهای پس از آن، شاهد و ناظر وقایع بود و در دامان نهضت پرورش یافت و برآمد و از سخنرانانی شد که به منبر سیاسی اعتلا بخشید و خود پخته شد.
همچنین وی از فضلایی بود که علاوه بر دروس حوزوی از دانشگاه‌های داخل و خارج کشور هم بهره جست و این ویژگی بر تأثیرگذاری سخنان و فعالیت‌های سیاسی وی افزوده بود. ممتاز بودن وی در حوزه و دانشگاه شاهدی بر هوش و استعداد و تلاش و جدیت فوق العاده وی است. همچنین وی از بنیانگذاران جامعه روحانیت مبارز تهران و عضو شورای مرکزی آن از ابتدای تأسیس بوده و لذا جزو افراد مؤثر برای سازماندهی حرکت‌های مردمی در انقلاب اسلامی محسوب می‌شود. تلاش سیاسی ایشان در دوره دانشجویی در محیط دانشگاه تهران، فعالیت استثنائی وی در دوره خدمت وظیفه عمومی و فعالیت گسترده ایشان در دانشگاه‌های خارج از کشور در ماه‌های قبل از پیروزی انقلاب اسلامی نیز، جزو نکات برجسته زندگی سیاسی اوست.
روحانی از 16 سالگی کار سخنرانی و منبر را آغاز کرد و از قضای روزگار، در اولین سفر تبلیغی خود در تویسرکان، توسط شهربانی دستگیر و بازداشت شد. روحانی به رغم اخذ مدرک لیسانس حقوق از دانشگاه تهران، از فعالیت در دادگستری و قضاوت سربرتافت و همچنان به کار تبلیغ و منبر ادامه داد و به‌زودی از سخنوران پرآوازه شد؛ به گونه‌ای که در سال‌های 1354 تا 1357 یکی از مشهورترین سخنرانان کشور در مجامع دینی و سیاسی شناخته می‌شد. به دلیل وسعت اطلاعات دینی و تسلط وی به اطلاعات علمی و اجتماعی روز، همواره سخنرانی‌های ایشان از لحاظ عنوان و محتوا بسیار نو و جذاب و در عین حال انقلابی و پرشور و برای نسل جوان و تحصیل‌کرده کشور بسیار مفید و ارزشمند بود.
پس از رحلت آیت‌الله حاج سیدمصطفی خمینی در اول آبان 1356، حجت‌الاسلام روحانی در مجلس بزرگداشتی که از سوی جمعی از روحانیون و شخصیت‌های مبارز در مسجد ارک تهران برگزار شد، به دعوت آیت‌الله مرتضی مطهری سخنرانی کرد و برای نخستین بار در این سخنرانی پیشنهاد کرد که همگان از عنوان و لقب «امام» برای آیت‌الله العظمی خمینی استفاده کنند و خود نیز در همان مجلس از آیت‌الله خمینی با عنوان امام‌خمینی یاد کرد. این سخنرانی به قدری مورد توجه جوانان و انقلابیون سراسر کشور قرار گرفت که ده هزار نسخه نوار این سخنرانی ظرف چند هفته نه تنها در داخل کشور بلکه در اقصی نقاط جهان مانند اروپا و آمریکا منتشر شد و در اختیار جوانان علاقه‌مند و دانشجویان قرار گرفت...
حجت‌الاسلام روحانی، نماینده مردم در دوره‌های اول تا پنجم مجلس شورای اسلامی بود. از سال 1364 تا 1366، ریاست قرارگاه مرکزی خاتم‌الانبیاء(ص) را بر عهده گرفت و از همان سال (1364) تا پایان جنگ، مسئولیت فرماندهی ستاد کل پدافند هوایی کشور را نیز عهده‌دار بود. دکتر روحانی از سال 1368 که «شورای عالی امنیت ملی» کشور تشکیل شد، به عنوان نماینده رهبر انقلاب وارد شورا شد و هم اکنون نماینده ولی‌فقیه در شورای عالی امنیت ملی و نیز رئیس مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام است. وی از سال 1370 تاکنون عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام و رئیس کمیسیون سیاسی ـ امنیتی ـ دفاعی آن مجمع است. همچنین در دوره سوم مجلس خبرگان رهبری، نماینده مردم استان سمنان و در دوره جدید، نماینده مردم استان تهران در این مجلس و عضو هیئت رئیسه است.
جلد اول خاطرات او از تولد تا مقطع زمانی تسخیر لانه جاسوسی را شامل می‌شود. در جلد دوم، خاطرات وی از ماجرای تسخیر لانه جاسوسی در سال 1358 تا سال 1368 ارائه خواهد شد.
نظر شما :