حملات موشکی آمریکا استراتژی مناسبی نبود

توضیح دیپلماسی ایرانی : این مقاله بازتابنده آرا و اختلاف نظرهای متعددی است که در واشنگتن در خصوص استراتژی ایالات متحده در خصوص سوریه وجود دارد، و صرفا برای آگاهی مخاطبان از چنین بحث هایی در سطوح اندیشکده های آمریکایی منتشر می شود.

دیپلماسی ایرانی: حملات موشکی اخیر آمریکا، انگلیس و فرانسه در بر دارنده این پیام بود که حملات به قصد تضعیف حکومت بشار اسد طراحی نشده بودند. بزرگترین دلیل آن حمایت روسیه و ایران بود و اسد همچنان سخت تحت کنترل است و احتمالا به دلیل آنچه در آینده رخ خواهد داد، همچنان تحت کنترل خواهد ماند.

"یک حمله موشکی کاملا موفق... نتیجه ای بهتر از این نمی توانست داشته باشد. ماموریت انجام شد." این توییت پرزیدنت دونالد ترامپ ساعاتی پس از حمله بیش از صد موشک کروز آمریکا، فرانسه و انگلیس به سه سایت سوریه بود که گفته می شود سایت های تولید سلاح های شیمیایی بوده اند.

ماموریتی که "انجام شد" حامل این پیغام بود که استفاده از سلاح های شیمیایی برای مسئولین بدون هزینه نخواهد بود. چنین حملات تادیبی، دولت سوریه و یا هر دولت دیگری را از استفاده  مجدد سلاح های شیمیایی که نقض کنوانسیون سلاح های شیمیایی است، باز خواهد داشت.

اما هنوز مشخص نیست که ترامپ به این اثر بازدارندگی دست یافته باشد. حمله ای مشابه و کوچک تر سال پیش انجام شد که در تغییر عملکرد سوریه بی فایده بود و این حمله اخیر نیز به نظر نمی رسد که تاثیری داشته باشد.

اشاره به این نکته مهم است که مخالفت با استفاده از هر گونه سلاح کشتار جمعی بسیار جدی است.

در همین زمان، ایالات متحده سخت در تلاش است تا از همکاری نظامی ایران و روسیه جلوگیری کند.

دولت سوریه می تواند از بعدی منطقی، سیاست آمریکا را به شرح زیر تفسیر کند: "ما کنار خواهیم ایستاد و کاری نخواهیم کرد تنها به شرطی که از سلاح های شیمیایی استفاده نکنید." در واقع، در طول هفت سال گذشته این سیاست پابرجا بوده به طوریکه  حدود نیم میلیون سوری کشته شده اند و بیش از ده میلیون مجبور به ترک خانه خود شده اند. سیاست خارجه ترامپ بیشتر بی توجه به اخلاق است تا این که بخواهد اخلاق را زیر پا بگذارد.

ترامپ همچنان متعهد به پایان دادن به حضور نظامی آمریکا (در حال حاضر حدود 2000 نیروی نظامی) در سوریه است.

وی در زمان اعلام حمله موشکی این موضوع رو شفاف بیان کرد. "آمریکا در هیچ شرایطی به دنبال حضور نامحدود در سوریه نیست." وی افزود: "همان طور که کشورهای دیگر همکاری های خود را افزایش می دهند، ما منتظر روزی هستیم که بتوانیم نظامیان خود را به خانه برگردانیم."

اما اگر هدف، جلوگیری از ایجاد شرایط برای بازسازی داعش و یا هر گروه تروریستی دیگری باشد، باید گفت که تا آن روز خیلی مانده است. بر اساس گزارش ها، آمریکا در تلاش است تا مصر، عربستان سعودی، امارات متحده عربی و اردن را متقاعد کند که یک ارتش سنی به منظور حفظ نظم در مناطق آزاد شده از دست داعش بسازند.

حضور دائمی نیروهای امریکایی نیز برای حفظ هماهنگی با نیروهای کرد سوریه، که اکثر مبارزه علیه داعش را انجام داده اند، لازم است. اما ادامه حمایت از کردها بدون ایجاد مشکلات برای ترکیه، که نیروهایی را وارد منطقه کرده تا از قدرت کردها بکاهد، احتمالا غیر ممکن باشد. این واقعیت نیازمند کاهش وابستگی نظامی آمریکا به دسترسی به پایگاه های ترکیه است.

ترامپ در مورد وضعیت سوری های آواره داخلی چیزی نگفته است. امریکا که بیش از ده هزار پناهنده سوری را پذیرفته، این میزان را کاهش داده و سال گذشته تعداد محدودی پناهنده پذیرفته است.

پرسش آخر در مورد دیپلماسی است. هیج امید واقع گرایانه ای برای ایجاد یک تحول سیاسی در دمشق وجود ندارد، اما ممکن است بتوان آتش بس داخلی ایجاد کرد و مناطقی برای زندگی مردم سوری و نه نیرو های دولت بوجود آورد. این امر نیازمند دخالت روسیه برای حفظ تعاملات با سوریه و ایران است.

سورریه ممکن است برای سال ها کشوری سقوط کرده باقی بماند که کنترل بخش اعظم اما نه همه قلمرو  کشور در دست این دولت باشد. اما کاهش خشونت و بهبود شرایط حداقل برای بخشی از مردم سوری ممکن است، اگر آمریکا در خروج از سوریه عجله نکند و اگر دولت های سنی کمک های نظامی و مالی کنند و اگر روسیه قبول کند که نقش سازنده تری بازی کند.

منبع : پراجکت سیندیکت / ترجمه تحریریه دیپلماسی ایرانی / 33