موازی کاری ادامه دارد

۲۰ مرداد ۱۳۹۰ | ۱۶:۰۷ کد : ۱۵۳۲۷ گفتگو
دیپلماسی ایرانی مسئله انتصاب آقای سعیدلو به معاونت بین الملل رئیس جمهور را در گفت و گو با جواد منصوری، دیپلمات سابق وزارت خارجه بررسی کرده است.
موازی کاری ادامه دارد
دیپلماسی ایرانی: انتصاب آقای سعیدلو به معاونت بین الملل رئیس جمهور واکنش‌های زیادی را بر انگیخته است. عده ای معتقدند رئیس جمهور حتی بعد از تذکر رهبری در مورد نمایندگان ویژه، بنا ندارد دست از اقدامات جنجال برانگیز خود در انجام اقدامات موازی با وزارت خارجه دست بردارد. دیپلماسی ایرانی این مسئله را در گفت و گو با جواد منصوری، دیپلمات سابق وزارت خارجه بررسی کرده است:

 

همان طور که می‌دانید آقای سعیدلو به معاونت بین الملل رئیس جمهور منصوب شده است. آیا تاکنون سمتی به عنوان معاونت بین الملل وجود داشته است؟

 

لااقل این است که من چنین سابقه ای را در ذهن ندارم و نشنیده ام که روسای جمهور چنین پستی را داشته باشند. بعضا مشاور در امور خارجی و امور امنیتی تعیین می‌کنند که بیشتر وظیفه منتقل کردن اطلاعات را دارند یا رابط میان رئیس جمهور و دستگاه‌ها هستند. البته مشاور پست اجرایی نیست. بنابراین کلمه معاون در این گونه موارد به کار نمی‌رود و در صورتی که غرض از تعیین چنین سمتی آن چه گفته شد باشد،‌ باید از کلمه مشاور استفاده شود.

 

بنابراین بحث معاونت بین الملل مسئله جدیدی است؟

 

بله؛ لااقل این است که چنین چیزی به این شکل سابقه ندارد. علاوه بر این شرح وظایف معاون بین الملل نیز مشخص نیست. آیا ایشان می‌خواهد حوزه بین المللی همه دستگاه‌های مملکت را پیگیری کند؟ یا وظیفه دیگری دارد؟ بدون اطلاع از شرح وظایف نمی‌توان قضاوت کرد.

 

بحثی در قانون اساسی وجود دارد که می‌گوید رئیس جمهور در حوزه‌هایی که وزیر وجود ندارد، معاون تعیین کند. به نظر شما این کار مشکلی با قانون اساسی پیدا نمی‌کند؟

 

حتی اگر قانون اساسی چنین مطلبی هم نداشت، چنین مسئله ای ضرورتی ندارد. به این دلیل که هر وزیری در حوزه تخصص خود، عملا مشاور رئیس جمهور است. یعنی الان وزیر خارجه مشاور رئیس جمهور در امور بین المللی است. بنابراین ضرورتی ندارد که پست دیگری برای این مسئله ایجاد شود. اگر هم زمانی مشاوری در حوزه روابط خارجی و امنیت تعیین شده، به عنوان رابط رئیس جمهور برای چند دستگاه و به نوعی رابط میان این دستگاه‌ها و هماهنگی میان آن‌ها بوده است. والا حتی آن‌ها هم به معنای واقعی مشاور نیستند. به این دلیل که هر وزیری عملا مشاور رئیس جمهور است.

 

به نظر شما چرا رئیس جمهور علاقه دارد که سمت‌های موازی با وزارت خارجه ایجاد بکند؟ آیا رئیس جمهور به وزارت خارجه بی اعتماد است؟

 

البته بحث نظر رئیس جمهور نسبت به وزارت خارجه هم چنان مطرح است و ایشان هم چنان نظرات ویژه خود را دنبال می‌کند. اما نکته ای که حائز اهمیت است این است که ایشان دوستانی دارد که باید به آن‌ها پست‌های سطح بالایی بدهد. ممکن است فردا برای آقای علی آبادی هم پست معاونت رئیس جمهور در امور جاده‌ها ایجاد شود. یعنی قطعا آقای علی آبادی نیز بدون پست نمی‌ماند. بقیه هم به همین ترتیب؛ فرقی نمی‌کند.

 

بحثی نیز درباره این مسئله وجود دارد که مجلس توانایی نظارت بر معاونین رئیس جمهور را ندارد. چقدر این مسئله را در چنین اقدامی‌موثر می‌دانید؟

 

البته به نظر من مجلس باید قطعا قانونی تصویب کند که انتخاب معاونین رئیس جمهور نیز با تایید مجلس انجام شود. چون کار معاونین رئیس جمهور کمتر از وزیر نیست و نقش کمتری از یک وزیر ندارند. در هر حال به نظر می‌رسد این مسئله اشکال دارد و به نظر می‌رسد مجلس در این قضیه وارد خواهد شد.

 

به نظر شما عدم آشنایی آقای سعید لو با بحث امور بین الملل، مشکل زا نخواهد بود؟ نقدی که به نمایندگان ویژه رئیس جمهور وارد بود به این اقدام وارد نیست؟

 

آقای احمدی نژاد چندان به این مسائل توجهی ندارد. ایشان به هر حال این بحث را دارد که نظر خود را اجرا کند.

 

آقای صالحی نمی‌تواند نظر ایشان را اجرا کند؟

 

از نظر آقای احمدی نژاد، آقای صالحی قادر به تامین نظر ایشان نبوده است که باعث شده رئیس جمهور دست به این اقدام بزند.

 

نظر شما :