بحران اتمی با هدف تغییر نظام ایران شکل گرفت

۱۷ خرداد ۱۳۹۳ | ۱۳:۵۶ کد : ۱۹۳۳۹۴۴ سرخط اخبار

به گزارش خبرگزاری فارس، «گرت پورتر» روزنامه نگار تحقیقی برجسته آمریکایی که سال هاست در زمینه امور امنیت ملی این کشور فعالیت می کند، در مصاحبه ای که اخیرا در تهران با خبرگزاری فارس داشت، با اشاره به تحقیقات چند ساله خود در مورد پرونده هسته ای ایران، گفت توافق هسته ای نمی تواند پایانی بر خصومت های آمریکا علیه تهران باشد.

این نویسنده آمریکایی که اخیر کتابی تحت عنوان «بحران ساختگی؛ داستان ناگفته هراس از برنامه هسته ای ایران» را با استناد به صدها ساعت مصاحبه با مقامات امنیتی و اطلاعاتی درگیر در پرونده هسته ای ایران منتشر کرده، همچنین تلاش برای جایگزینی تهدید اتحاد جماهیر شوروی و پس از آن در دوره «جورج بوش» تغییر نظام در ایران را اصلی ترین دلایل سندسازی های آمریکا و اسرائیل برای ایجاد بحرانی ساختگی، می داند.

وی هرچند که وجود اختلاف نظر میان واشنگتن و تل آویو در مورد مذاکرات هسته ای با ایران را رد نمی کند، اما می گوید اسرائیل همچنان ظرفیت بالایی برای تخریب روند مذاکرات و «وتوی هر پیشنهاد یا راهکار معقولی را دارد.» به گفته آقای پورتر، رژیم صهیونیستی بر خلاف آنکه تهدید برنامه هسته ای را اصلی ترین مسئله خود با تهران اعلام می کند، در واقع نگران قدرت ایران در منطقه است و جمهوری اسلامی را مانعی در مسیر تحقق اهداف خود در منطقه می داند.

در ادامه متن کامل مصاحبه خبرگزاری فارس با آقای پورتر آمده است:

 

فارس: اکنون که می توانید مستقیما با مخاطبان ایرانی صحبت کنید، از شما می خواهم که «بحران ساختگی» را در یک عبارت توصیف کنید.

پورتر: بحران ساختگی که حول برنامه هسته ای ایران شکل گرفت، موفق ترین خدعه و فریب بین المللی است که من در سال های اخیر به یاد می آورم.

فارس: مشکل با جمهوری اسلامی دقیقا در کجاست؟ آیا مسئله فقط مربوط به برنامه هسته ای است یا مسئله دیگری مطرح است؟ شما مسئله اصلی را چه می دانید؟

پورتر: خوب، مسائل متعددی وجود دارد، در مورد اینکه انگیزه اصلی یا آنطور که شما پرسیدید، مسئله پشت پرده چیست. فکر می کنم انگیزه های مختلفی وجود دارد. اسرائیل انگیزه خودش را دارد، که البته غیر از آنچیزی است که به صورت علنی اعلام و گفته می شود که ایران یک تهدید حیاتی است. واقعیت این است که ایران یک قدرت رقیب و منبع قدرتی است که آزادی عمل اسرائیل در منطقه را مختل کرده است. این چیزی که می توانم به طور خلاصه بیان کنم. بنابراین، اسرائیلی ها تلاش می کنند تا این قدرت رقیب را، اگر نه حذف، حداقل تا جایی که امکان دارد، تضعیف کنند.

اگر بخواهیم دقیق تر صحبت کنیم، انگیزه دیگر، فرصتی است که تسلط اسرائیل بر سیاست های ایالات متحده از گذشته و تا همین چند وقت پیش برای آنها فراهم کرده بود، و آن هم این فرصت بود که آمریکا را وادار کنند که مسئله ایران را برای آن ها حل کند. این برداشت من و البته چیزی است که من به طور مستند در کتابم عنوان کرده ام. این دستورکار اصلی اسرائیلی ها از اوایل دهه 1990 بوده و همین امر انگیزه آن ها برای دست زدن به چنین تقلب و نیرنگی را توضیح می دهد.

اما در طرف آمریکایی، فکر می کنم مسئله کمی پیچیده تر است، شما از شما از یک طرف با دلیل اصلی خصومت ایالات متحده مواجه هستید که در حقیقت همان از دست دادن قدرت نفوذ در ایران بوده است. همین عامل بود که زمانی باعث شد آمریکا آمادگی صدام برای حمله به ایران را یک فرصت برای تغییر حکومت ایران ببیند. بنابراین این انگیزه اصلی و اولیه است. از سوی دیگر، انگیزه دیگری که در اواخر دهه 1980 یا اوایل 1990 همزمان با پایان جنگ سرد نمایان شد، جایگزین کردن تهدید اتحاد جماهیر شوروی که در حال از بین رفتن بود، با تهدید گسترش تسلیحات کشتار جمعی است. همین انگیزه است که توضیح می دهد و من هم آن را به طور کامل در کتاب شکافته و بخشی از یک فصل را به تشریح آن اختصاص دادم، که چطور سازمان سیا به طور خاص و همچنین پنتاگون از فرصت استفاده کردند تا ایده تهدید تسلیحات کشتار جمعی از جانب ایران را برجسته کنند.  این انگیزه اصلی نهاد امنیت ملی ایالات متحده برای معرفی ایران به عنوان یک تهدید و ادامه این روند در طول دهه 1990 بود.

پس از آن، وقتی به دوره «جورج بوش» (پسر) می رسید، می بینیم که با روی کار آمدن نئوکان ها (نو محافظه کاران)، انگیزه جدیدی مطرح می شود، و آن هم تغییر رژیم های سیاسی است، نه فقط در عراق بلکه در سرتاسر خاورمیانه و در بالاترین نقطه آن در ایران. این هدف نهایی بود که باید دستکم بخشی از آن از طریق اقدام نظامی به دست می آمد. لازمه اقدام نظامی نیز، ایجاد این تصور بود که تهدید دستیابی ایران به سلاح هسته ای، تهدیدی جدی است.

فارس: نظیر آنچه که در عراق ترتیب داده شد؟

پورتر: مانند آنچه که در عراق اتفاق افتاد، با این تفاوت که در آن مورد، پرونده عراق چندان کامل نبود و نتیجه اش هم این شد که اسنادی به دست آژانس بین المللی انرژی اتمی رسید، که می شد به راحتی به جعلی بودن آن ها پی برد. به همین دلیل بود که موساد (در موضوع ایران) وقت بسیار بیشتری گذاشت و ماه های متوالی برای خلق مجموعه ای از اسناد که گفته می شود نشان می دهد یک برنامه مخفی تحقیقات و توسعه تسلیحات هسته ای وجود دارد، صرف کرد. مسئله «لپ تاپ» هم از همین جا پیدا می شود و بعدا دولت بوش از آن به عنوان یک مدرک ادعایی استفاده کرده و آن را برای بهره برداری از آژانس مورد استفاده قرار می دهد. البته این راهبرد چندان موفق پیش نمی رفت، تا وقتی که «اولی هاینون» (معاون وقت آژانس بین المللی انرژی اتمی) با دولت بوش همکاری کرده و برای کمک به پیشبرد این طرح در آژانس، اعلام آمادگی کرد.

فارس: آمریکا در مذاکرات کنونی با ایران، نقش مهمی ایفا می کند. لطفا توضیح دهید که آیا این واقعا آمریکاست که در حال مذاکره است، یا اسرائیل؟

پورتر: خوب، ایالات متحده مذاکره می کند، اما دائما نگاهی به پشت سر خود دارد، چراکه در هر دور از مذاکرات، دولت اوباما باید با اسرائیلی ها مشورت کند. می دانید، تا یک زمانی، یعنی قبل از مذاکرات اکتبر 2013، آن ها واقعا تک تک دستورات را از اسرائیل می گرفتند و عینا موضع اسرائیل را در مذاکرات تکرار کرده و خواسته های اسرائیل را پای میز مذاکره می بردند. اما الان مسئله کمی پیچیده شده، چراکه دولت اوباما در برخی موارد مواضع متفاوتی از اسرائیل اتخاذ می کند و البته در عین حال تلاش می کند تا منافع اسرائیل را در عالی ترین حد ممکن در نظر بگیرند. از همین رو، آن ها خود را در معرض فشارهای لابی اسرائیل قرار داده و خود را در برابر آن آسیب پذیر کرده اند. با این وجود، اسرائیل همچنان ظرفیت بسیار بالایی برای وتو کردن هر موضع و پیشنهاد معقولی را دارد. آن ها می توانند شانس دستیابی به توافق را از بین ببرند.

فارس: گاهی اوقات برخی اختلافات را در مواضع رئیس جمهور آمریکا و نخست وزیر اسرائیل شاهدیم. به نظر شما این اختلافات واقعی است، یا آن ها تنها وانمود می کنند که اختلاف دارند؟

پورتر: خوب، زمان هایی بوده که واقعا سناریوی «پلیس خوب، پلیس بد» پیاده شده. در این مسئله هیچ تردیدی وجود ندارد و من هم در کتابم به آن اشاره کرده ام. مثلا در سال 2012، اوباما اعلام می کرد که «ما واقعا از طرح اسرائیل برای حمله نگرانیم»، اما آن فقط بخشی از یک راهبرد جهت اعمال فشار دیپلماتیک بر ایران بود. اما فکر می کنم اواخر سال 2012، انحرافاتی در مواضع ایالات متحده و اسرائیلی ها شکل  گرفت. به همین جهت، اینکه بخواهیم بگوئیم آیا واقعا اختلافاتی وجود دارد یا این اختلافات تنها یک نمایش سیاسی است، دقیقا به این بستگی دارد که در مورد کدام برهه زمانی صحبت می کنیم.

فکر می کنم، الان اختلافاتی واقعی وجود دارد، اما در عین حال، دولت اوباما همچنان در مورد اینکه چطور می توانند به توافق برسند، با محدودیت های سیاسی زیادی مواجه است. عامل دیگری که به نظرم باید در نظر گرفت، این است که دولت اوباما وارد سناریوی اشتباهی در مورد برنامه هسته ای ایران شده است. سناریویی که توسط اسرائیلی ها و نئوکان ها شکل گرفته است. دولت اوباما اکنون در حبابی به سر می برد که در مورد آن تحقیق نکرده، اطلاعات مربوط به آن را به دقت مورد بررسی قرار نداده و البته دلیلی هم برای این کار نداشته است. بنابراین، آن ها همه آنچه را که از دولت قبلی به آن ها منتقل شده را پذیرفته اند.

فارس: می خواهم در مورد افشاگری هایی که در کتاب شما صورت گرفته، سوالی بپرسم. آیا مذاکره کننده های ایرانی می توانند از این اطلاعات به عنوان یک اهرم چانه زنی در دور تازه گفت وگوها استفاده کنند؟

پورتر: فکر نمی کنم که بشود از این مسئله به عنوان اهرم چانه زنی استفاده کرد، اما تصور می کنم که ایران می تواند از آن برای تقویت موضع دیپلماتیک خود و همچنین تقویت اوباما برای اتخاذ مواضعی متفاوت تر از اسرائیل، بهره ببرد. این کاری است که فکر می کنم می شود با آن انجام  داد. بنابراین، این چیزی نیست که بخواهید ارائه داده و در قبال آن چیزی دریافت کنید، بلکه اطلاعاتی است که می تواند به تقویت موضع ایران کمک کند.

فارس: فرض کنیم که همه کارها انجام شده و توافق جامع به دست آمده است. خوب، پس از آن، آیا همه چیز پایان می یابد یا ایران همچنان یک دشمن محسوب می شود؟

پورتر: نه، همه چیز تمام نمی شود. من در این مورد شک ندارم و دولت اوباما هم بارها این مسئله را صراحتا اعلام کرده است که دستیابی به توافق، به معنی حل همه مسائل با ایران نیست. ایران همچنان اولا یک «حامی دولتی تروریسم» وثانیا «یک عامل مشکل ساز در خاورمیانه» خواهد بود. این دو مسئله، مواردی است که ایالات متحده همچنان به فشار در مورد آن ها ادامه خواهد داد. و البته هر دوی این مسائل، موضوعات مربوط به امنیت ملی است و هر دولتی هم که سر کار باشد، این مسائل جزو منافع سیاسی اش بوده و قطعا به فشار در مورد آن ها ادامه خواهد داد.

البته اکنون اوضاع در خاورمیانه، در حال تغییر است و من این احتمال را رد نمی کنم که زمانی تحولی صورت گیرد و ایالات متحده سیاست های واقع بینانه تر و بر اساس روش ها و ارزش هایی متفاوت از امروز، در پیش بگیرد. با این وجود، در حال حاضر تصور نمی کنم به این زودی ها، گشایشی حاصل شود. در وهله اول، خصومتی است که از گذشته علیه ایران شکل گرفته و همچنان نیز وجود دارد. تنها یک استثنا هست، و آن نیز این است که دولت اوباما می خواهد به توافقی رسیده و با آن ادعای پیروزی کند.

فارس: فکر می کنید دستیابی به توافق، امکان پذیر است؟

پورتر: فکر نمی کنم او بتواند به این توافق دست یابد. اعتقادم این است و تصور نمی کنم که دستکم به این زودی ها توافقی حاصل شود.

 

 

کلید واژه ها: دولت اوباما


نظر شما :