نکات مثبت صحبت های دکتر ظریف

دیپلماسی ایرانی: صحبت های دکتر ظریف در گفت وگو با سعید لیلاز که اخیرا به صورت غیررسمی منتشر شد حاوی نکات مثبتی بود:

۱ - بین "سیاست بین الملل" و روابط بین الملل تفاوت وجود دارد. اولی واقعیت و دومی گمراه کننده است و پژوهش دانشجویان و اساتید باید بیشتر بر مبنای تحلیل باشد تا ارائه سند.

۲- تحلیلگران و نخبگان بدون سند، باید بر حدس و گمان تحلیل کنند تا از واقعیت دور نباشند. خیلی دنبال سند نباشیم که گمراه کننده خواهد بود و قدرت تحلیل را افزایش دهیم.

۳- تاریخ مکتوب ایران قابل اعتماد نیست و باید تلاش بیشتری به عمل آورد تا واقعیات را کشف کرد.

۴- نامردی روسیه و کلا عدم اعتماد بودن شرق، آن هم به دلیل نیاز چین و روسیه به غرب است بنابراین انتظار برای توازن بین شرق و غرب واهی است.

۵- میدان عملیات نطامی و دیپلماسی باید مکمل و میدان تقویت کننده دیپلماسی است و اگر دیپلماسی بر میدان تفوق داشته باشد؛ یعنی باج دادن و عقب نشینی و ضعیف بودن و .....

۶- شفافیت سیاسی برای نسلی که سیاست را دنبال و اجرا می کند؛ عالی و مفید و برای تدوین آینده بهتر است.

۷- آمریکا جدا "قدرت سخت" و قابل manipulate هست و در نوع برخورد با آمریکا با "خرد جمعی" باید تجدید نظر کرد.

۸ - در منطقه باید دوران گذار را تحمل و بر تثبیت جایگاه خود تاکید کنیم. شواهد حاکی از تلاش غرب برای حل و فصل منطقه توسط کشورهای منطقه است لذا هوشیاری و استقامت لازم است.

۹- نقش انگلیس مغفول مانده است و احتمالا دکتر ظریف اطلاعات تکمیلی بیشتری برای تصحیح افکار نخبگان در مورد ۳ کشور اروپایی ارائه دهد. ظاهرا در بین کشورهای ۱+۵ آمریکا همراه ترین با ایران بوده است که باید تامل و تعمق کرد و پیگیری شود.

۱۰- برای ارائه اطلاعات؛ از دکتر ظریف باید تشکر کرد.

نکته:

هیچ بعید نیست نزدیکی و توافق با چین نوعی بصیرت و فاصله گرفتن از روسیه و ایجاد موازنه با روسیه باشد. اخذ "رفیق جدید چینی" بعید است بتواند ایجاد کننده توازن با روسیه باشد زیرا روسیه در کره شمالی حامی چین است و متقابلا چین حامی روسیه در رابطه با ایران است.

در اظهارات تجربی دکتر ظریف، آمریکا بیشترین همراهی در مقایسه با اروپا و شرقی ها داشته است. باید جسارت تجدید نظر در تعریف جایگاه ایران در سیاست بین الملل را داشته باشیم. 

آمریکا به عنوان "قدرت سخت" برای نگارنده اثبات شده است و باید "قدرت نرم" تاثیرگذار بر آمریکا را خنثی و بلوغ سیاسی برای به خدمت گرفتن "قدرت سخت" آمریکا را در خدمت خود؛ همچون خواجه نصیر طوسی که آمریکای زمان خود؛ مغول را مهار کرد و به خدمت گرفت، در خود ببینیم و هدفمند در واشنگتن حضور رسمی داشته باشیم.