سید محمدکاظم سجادپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: واقعیت آن است ترامپ شخصیت ویژه‌ای دارد که او را با سایر رهبران گذشته آمریکا و همچنین دیگر رهبران جهان متفاوت می‌کند. برجسته‌ترین ویژگی روانی او، نیاز به دیده شدن، مطرح شدن، موفق قلمدادشدن و متمایز شناخته شدن است.
ادامه مطلب
بهرام امیراحمدیان در یادداشتی می‌نویسد: ترامپ در سخنرانی خود که کمی بیش از سه دقیقه به طول انجامید، گفت که آینده ایران «یا صلح یا تراژدی» است و بسیاری از اهداف دیگر نیز وجود دارد که می تواند توسط ارتش آمریکا مورد اصابت قرار گیرد.
ادامه مطلب
جلال خوش چهره در یادداشتی می نویسد: پزشکیان در همه مسیر رقابت انتخاباتی خود در مواجهه با رقیبانش بر دو نکته کلیدی به عنوان ایده برتر و راهگشا تأکید داشت: تأمین امنیت بیرونی و ایجاد وفاق داخلی. او سیاست بیرونی را بر پایه سه هدف راهبردی تعریف کرد: بازدارندگی؛ صلح و دیپلماسی. او کوشید مفاهیم سه گانه یاد شده را نزد مخاطبان داخلی و بیرونی تبیین کرده و سیاست خارجی دولتش را در پیوند منافع با دیگران؛ به ویژه همسایگان ایران تعریف کند. از همین رو ایده‌های او نه تنها در داخل بلکه با استقبال بیرونی روبرو شد و همین مهم آژیر خطر را برای اسرائیل به صدا در آورد.
ادامه مطلب
سید کامران یگانگی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: این نخستین‌بار بود که ایران با حجم قابل‌توجهی از تسلیحات هوشمند، سامانه‌های نیمه‌خودکار و بسترهای فرماندهی مبتنی بر داده، وارد نبردی مستقیم با اسرائیل شد.
ادامه مطلب
عابد اکبری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: پیش از آغاز درگیری، بسیاری از تحلیلگران یا احتمال حمله را اساساً منتفی می‌دانستند، یا در صورت وقوع، پیامدهای آن را قابل مهار و کم‌هزینه تصور می‌کردند. این نگاه کشور را در موقعیتی قرار داد که نه تنها از آمادگی راهبردی کاست، بلکه امکان پاسخ هدفمند، هوشمند و مبتنی بر بازدارندگی را نیز محدود ساخت.
ادامه مطلب
اعظم ملایی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در این جنگ همچنین، هوش مصنوعی در شناسایی آسیب‌پذیری‌های زیرساختی و نفوذ به سامانه‌های دیجیتال ایران مورد استفاده قرار گرفته است. گزارش‌ها حاکی از آن است که اسرائیل با بهره‌گیری از الگوریتم‌های پیشرفته، عملیات سایبری پیشرفته ای را نیز قبل از حمله نظامی به کشورمان اجرا کرده است.
ادامه مطلب
حسن صفرخانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: تحرک و توسعه دیپلماسی فرهنگی و عمومی جمهوری اسلامی ایران در حمایت از مقاومت و ایستادگی ملت ایران در برابر حملات ددمنشانه اسرائیل و امریکا و جنگ ۱۲ روزه در جهان لازم است.
ادامه مطلب
پیروز غفرانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: این مقاله با اشاره به عرصه های جدید فعالیت ها و وظایف سنگین دانشگاه ها در قبال جامعه آنها و توصیف نقش های مورد انتظار از دانشگاه های نسل پنجم، به نقشه راه فعالیت ها برای دستیابی آینده مطلوب دانشگاه های کشورمان و رسالت آنها در ایجاد تحولی اساسی در سازوکارها و مسئولیت های مدیران نسبت به دانشجویان، اساتید و نهایتا جامعه مخاطبشان پرداخته است.
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: تحلیلگران سیاسی و نظامی دنیا هر دو عملیات را که هزاران کیلومتر از فرماندهی و اجرا فاصله داشتند، از پچیده ترین عملیات‌های نظامی و اطلاعاتی توصیف کرده که در مورد اوکراین در طول جنگ بی سابقه بوده و طی این عملیات با برنامه ریزی ۱۸ ماهه ناوگان بمب‌افکن‌های استراتژیک روسیه که بخشی از سه‌گانه نیروهای این کشور در کنار موشک‌های زمینی و زیردریایی است همچنین زرادخانه هسته‌ای این کشور، بزرگترین زرادخانه جهان، را تشکیل می‌دهند مورد حمله ۱۱۷ پهپاد قرار گرفته و خساراتی بین ۶ تا ۷ میلیارد به این تجهیزات پیش رفته وارد شد. زلنسکی بعد از این عملیات که خود نیز نظارت مستقیم بر آن داشته گفت این عملیات که شامل پهپادهای پنهان شده در سقف‌های چوبی کامیون‌ها بود، به بازگرداندن اعتماد شرکاء به توانایی اوکراین برای ادامه جنگ کمک شایان کرده است. در مورد تجاوز رژیم صهیونی به جمهوری اسلامی ایران، برنامه‌ریزی حملات از اوایل دهه ۱۹۹۰ آغاز شد و انجام چنین حمله ای بسیار پرخطر ارزیابی شده و اهداف ترور فرماندهان عالی‌رتبه نظامی و تخریب توانمندی هسته ای دنبال می‌کرد و اگر عملیات اسرائیل، دونالد ترامپ، رئیس جمهوری آمریکا، را به بمباران تأسیسات هسته‌ای ایران وادار نمی‌کرد، مشخص نیست که اسرائیل چگونه می‌توانست به هدف اصلی خود دست یابد.
ادامه مطلب
کوروش احمدی می نویسد: آنچه درباره دیپلماسی مهم است، توجه به تفاوت‌ها در نگرش و اولویت‌های ترامپ با نتانیاهو است. ترامپ در پنج، شش ماه گذشته تردیدی در نمایش اختلاف‌نظرهای خود با نتانیاهو نداشته است. سفر منطقه‌ای ترامپ این اختلافات را به نمایش گذاشت. درحالی‌که اولویت اول و تنها اولویت نتانیاهو منطقه است، منطقه برای ترامپ اهمیت ثانویه دارد و او در قالب رقابت قدرت‌های جهانی می‌اندیشد. هدف ترامپ در سیاست خارجی عبور از منطقه و عمدتا پرداختن به چین و روسیه و اروپا‌ست.
ادامه مطلب