ديلى تلگراف: افزایش بحران اقتصاد جهانی: آیا دنیا به یک پلیس بانکی جدید نیاز دارد؟

روزنامه دیلی تلگراف همانند بسیاری از روزنامه­های مطرح دنیا سرمقاله امروز خود را به بحران مالی جهانی اختصاص داده و با عنوان افزایش بحران اقتصاد جهانی: آیا دنیا به یک پلیس بانکی جدید نیاز دارد؟ نوشته است، اقتصاد جهانی بر اساس نظریات اتخاذ شده در برتون وودز در سال 1944 عصر تازه­ای را آغاز کرد و راه و روشی جدید را به کار گرفت. اما اکنون باید آن توافقات را پاره کنیم و دوباره آغاز کنیم. همه چیز از اول.

در ادامه این یادداشت آمده است، پس از پایان جنگ جهانی دوم در سال 1944 روسای دولت 44 کشور جهان در هتل مونت واشنگتن در برتون وودز گردهم آمدند و برای این که از ظهور اشخاصی چون هیتلر برای بار دوم جلوگیری کنند ساختار اقتصادی تازه­ای تعریف کردند که اقتصاد کل جهان را در بر می­گرفت. می­دانیم که شرکت­های بزرگ تا چه اندازه بر پیشبرد اهداف جنگ­های آتی اثر گذار بوده­اند. دولتمردان حاضر در آن نشست تصمیم گرفتند با امضای یک توافق­نامه غیر قابل برگشت حتی این جنگ­ها را هم به کنترل اقتصادی خود در آورند و از این رو اقدام به امضای قراداد مشترکی کردند که به تشکیل بانک جهانی منجر شد. در آن نشست وینستون چرچیل، فرانکلین روزولت و ماینارد کینز اقتصاددان مشهور بریتانیایی حضور داشتند و این گام بزرگ را برداشتند. اما گویا اکنون همه چیز عوض شده است. اتفاقی که طی روزهای گذشته در بازارهای بورس جهانی رخ داده و بحران­های شدید مالی­ای که دامنگیر اقتصاد جهانی شده، باعث شده که به این نتیجه برسیم که این توافق­نامه پاره شود و دوباره رهبران اقتصادی جهان و دولت­ها گردهم آیند و تفاهم­نامه تازه­ای امضا کنند. تفاهم­نامه­ای که جهان را از منجلاب کنونی خارج کند.

روزنامه فایننشال تایمز نیز سرمقاله امروز خود را به همین بحرانی جهانی اختصاص داده و با عنوان شلیک آتش برای مرد بی­باک نوشته است، از زمانی که بحرانی کنونی آغاز شده، بانک­های مرکزی و کارگزاران بازار به سمتی رفته­اند که خود را از آتش سوزان بحران جهانی که به سرعت همه جا فراگیر شده در امان نگه دارند. دولت بریتانیا ظاهرا تلاش می­کند خود را در راس این آتش قرار دهد تا یک شلیک نهایی انجام دهد. او می­خواهد بانکش در راس بانک­های دنیای سرمایه داری باشد. این حرکتی صحیح محسوب می­شود اما این باید بسیار دقیق و حساب­شده انجام شود. زمانی برای از دست دادن نداریم.

روزنامه تایم نیز سرمقاله امروز خود را به بحران مالی جهانی اختصاص داده و با عنوان چرا جهانی شدن به ملک شخصی تبدیل خواهد شد، نوشته است، هنگامی که به وضعیت اسفبار نظام بانکی جهانی می­نگریم، این نظام بی­امان مچمان را می­گیرد. اقتصاد حقیقی هنگامی فرا می­رسد که ما از بیماری سردرد مزمن اقتصادی رهایی یافته باشیم. هنگامی که ما به نظام عجیب و غریب بانکی می­نگریم، وضعیت اسفبار دنیای غرب را به وضوح می­بینیم. هنگامی که رازها به سرعت در شرق رخ می­نمایند و ما را در آنجا در هم می­شکنند.   

روزنامه بوستون گلاب نیز سرمقاله امروز خود را به بحران اقتصاد جهانی اختصاص داده و با عنوان عطسه­ای در جهان نوشته است، خیلی وقت است که گفته می­شو اگر روزی اقتصاد امریکا عطسه کند، تمام کشورهای جهان سینه پهلو می­کنند. برای فرار از این سندروم برخی از رهبران خارجی هشدار دادند که در مقابل این در هم پیچیدگی اقتصاد امریکا که چرخه بازار آزاد را در اختیار دارد ایستادگی شود. اما این گونه نشد و اکنون می­بینیم که انقباض اقتصادی امریکا تحریک شده و این تحرک بر روی اقتصاد تمام جهان اثر گذارده است. حتی رهبرانی که با ایالات متحده خصومت دارند دلیل می­آوردند که امریکا دستمزد این بد عمل کردنش را خواهد گرفت.

در ادامه این یادداشت آمده است، هوگو چاوز رئیس جمهوری امریکا بارها هشدار داده بود که بحرانی که در ایالات متحده به وجود آمده صد برابر یک گردباد سراسر جهان را در بر خواهد گرفت. لوئیس ایناچیو لولا دا سیلوا رئیس جمهوری برزیل نیز در سخنرانی­های خود حرف­های دردآور ولی درستی را گفته بود که یک تشدید بجران شدید در کشوری همانند امریکا می­تواند مشکلات فراوانی را برای تمام کشورهای جهان به وجود آورد.