اوباما و پوتین
به نظر می‌رسد که باراک اوباما، رییس جمهور انتخابی امریکا در نظر دارد تا در سیاست خارجی خود اولویت های پیشین را به روسیه ندهد و این کشور را در حاشیه نگه دارد ...
به نظر می رسد که باراک اوباما، رییس جمهور انتخابی امریکا در نظر دارد تا در سیاست خارجی خود اولویت های پیشین را به روسیه ندهد و این کشور را در حاشیه نگه دارد که البته ما ا میدواریم که چنین اتفاقی نیافتد.
روابط روسیه و امریکا در شرایط بسیار بدی قرار دارد و از هم پاشیده و تکه تکه شده است که یکی از دلایل اصلی آن مخالفت و دشمنی کردن مداوم کرملین با امریکا است. همپیمانان اروپایی امریکا نیز در شرایطی نیستند که بخواهند برای رابطه با روسیه منتظر اشاره ای از طرف واشنگتن باشند. اکثریت در مقابل تلاش های امریکا برای عضویت فوری گرجستان و اوکراین در ناتو مقاومت می کنند. این همپیمانان که روابط عادی خود را با روسیه، پس از جنگ روسیه و گرجستان در ماه آگوست قطع کرده اند، روابطی مشروط و طبقه بندی شده را با مسکو آغاز کرده اند.
اعلام اینکه هرگونه معامله ای با روسیه تا زمان عقب نشینی کامل نیروهای روسی از گرجستان از طرف ناتو و بعد از آن برقراری ارتباط دوباره با این کشور نشان داد که مانند یک دلال به این منبع بزرگ انرژی نگاه می شود. اما در عین حال نشان داد که اروپا در واقع به رهبری جورج بوش، رییس جمهور امریکا اعتماد دارد.
اعمال فشار امریکا علیه رفتارهای روسیه در مرحله بعدی کاهش یافت و این درحالی بود که روس ها اعلام کردند که زمانی که روسیه ضعیف می شود، امریکا از این شرایط سواستفاده می کند.
آقای اوباما برتری چندانی در مذاکره با روسیه ندارد: او تازه به قدرت رسیده است و نه او و نه سیاست خارجی او هیچ شبهه ای در مورد کاخ کرملین ولادیمیر پوتین ندارند. روسیه شدیدا درگیر بحران اقتصادی است. قدرت و محبوبیت ولادیمیر پوتین شدیدا به وضعیت رفاهی مردم بستگی دارد که از قیمت بالای مواد نفتی بهره مند بود. در حال حاضر بازار بورس روسیه در حالت سقوط است و کارخانه ها یکی پس از دیگری بسته میشوند و این درحالی است که محبوبیت ولادیمیر پوتین از دست می رود.
آقای اوباما باید این پیغام را به روس ها بدهد که خواهان روابط بهتری است. امریکا باید سعی کند تا روسیه را در مسائل منطقه ای دخیل کند تا بتواند به یک همکاری سریع دو جانبه دست پیدا کنند. آقای اوباما باید قرار داد استارت یک را که در خصوص کاهش نیروهای هسته ای و در دسامبر 2009 به پایان می رسد تجدید کند. او باید لحن صحبت خود را در خصوص پیوستن گرجستان و اوکراین به ناتو تغییر دهد و در مورد استقرار سپر دفاع موشکی در خاک لهستان و جمهوری چک تجدید نظر کند.
در عین حال امریکا باید این مسئله را روشن کند که خواهان همکاری روسیه برای پایان دادن به برنامه هسته ای ایران است و از این کشور می خواهد که همکاری بیشتری در حوزه مسائل بین المللی داشته باشد و نیروهای خود را به طور کامل از گرجستان خارج کند.
این مقاله در روزنامه نیویورک تایمز به چاپ رسیده است.
نظر شما :