چرا غزه مقاومت می کند؟

۰۴ مرداد ۱۳۹۳ | ۱۷:۱۵ کد : ۱۹۳۶۳۱۹ سرخط اخبار

نویسنده: حجت الله جودکی*

 
 

اعتماد : برای درک بهتر آنچه در غزه می گذرد و ارزیابی خواسته فلسطینی ها و شناخت دوستان و دشمنان مساله فلسطین به نظر می رسد باید نگاهی به دو مقاله داشته باشیم که نخستین آن در روز دهم جنگ غزه و دومین مقاله در روز سیزدهم این جنگ نگارش یافته است: روزنامه هاآرتص در سرمقاله یی به قلم جدعون لیوی از روزنامه نگاران آزاده یهودی، تحت عنوان حماس چه می خواهد؟ در علت یابی جنگ غزه می نویسد: خواسته مردم غزه که دو گروه حماس و جهاد اسلامی آن را رهبری می کنند، آتش بس 10 ساله است که اهم مواد آن از این قرار است:
    
    - عقب نشینی نیروهای اسراییلی از باریکه غزه
    
    - آزادی زندانیانی که اسراییل به بهانه قتل سه شهروند یهودی بازداشت کرده، به ویژه 57 نفری که قبلادر جریان مبادله میان حماس و اسراییل بر سر گلعاد شلیط آزاد شده بودند و اسراییل مجددا آنها را بازداشت کرد. (گلعاد شلیط از سربازان اسراییلی بود که در حمله قبلی اسراییل به باریکه غزه اسیر شد و جسد آن با تعدادی از زندانیان فلسطینی معاوضه گردید).
    
    - توقف محاصره و بازگشایی گذرگاه های قابل تردد.
    
    - آزادی کشاورزان فلسطینی برای کشاورزی در زمین هایشان که خارج از دیوار قرار دارد. (منظور دیوار جداکننده یی است که توسط آریل شارون در میان سرزمین های فلسطینی کشیده شد تا شهرک نشینان اسراییلی در امنیت کامل باشند. این دیوار باعث شد که میان خانه های فلسطینی ها و زمین های کشاورزیشان فاصله بیفتد و فلسطینی ها نتوانند به زراعت در این زمین ها بپردازند.)
    
    - وسعت دادن به منطقه صید ماهی تا فلسطینی ها بتوانند در آنجا ماهیگیری کنند.
    
    - بازگشایی بندر رفح در غزه تحت سرپرستی سازمان ملل و بازگشایی مرز رفح با مصر و قرار دادن آن تحت نظارت بین المللی. (مصری ها برای تحت فشار قرار دادن فلسطینی ها به بهانه های مختلف این گذرگاه را می بندند. در این طرح خواسته شده که یک هیات بین المللی بر این گذرگاه نظارت داشته باشد تا مصری ها نتوانند آن را ببندند.)
    
    - بسته شدن فضای فلسطین بر روی هواپیماهای اسراییلی.
    
    - اجازه دادن به مردم غزه برای زیارت قدس و نماز در مسجد الاقصی.
    
    - بازگشایی منطقه صنعتی در باریکه غزه.
    
    - عدم دخالت اسراییل در امور داخلی فلسطینی ها و عدم اعتراض به حکومت وحدت ملی فلسطینی در کناره باختری رود اردن و نوار غزه.
    
    در پایان مقاله آمده است که حماس در پاسخ به این درخواست ها از سوی اسراییل بمباران شد و از طرف مصر مورد اهانت قرار گرفت.
    
    آقای فهمی هویدی، روزنامه نگار معروف مصری در مقاله یی به مناسبت سیزدهمین روز تهاجم به غزه نوشتند: در کربلای زمان ما خون بر شمشیر پیروز شد. در منطقه شجاعیه غزه دیدم ارتش یزید بر حسین ضربه می زند و باریکه غزه را به خاک و خون می کشد، در حالی که این همه عرب از پاسخ به فریاد کمک ستمدیدگان محاصره شده در غزه ناتوانند. درست است که قاتلان حسین از شقی ترین مسلمانان بودند، اما قاتلان زمان ما از دشمنانی هستند که برخی از مسلمانان از آنها حمایت می کنند.
    وی در این مقاله طرح آتش بس مصر را عقیم توصیف کرده و می نویسد: این طرح ابتکاری از سوی مصر بعد از مشورت با اسراییل بود، مصر در این خصوص با گروه های فلسطینی مشورت نکرد و هدفش این بود که فلسطینی ها آن را نپذیرند تا اسراییل در سطح بین المللی فریاد برآورد که فلسطینی ها صلح نمی خواهند و به بمباران غزه ادامه دهد. همچنین فلسطینی ها را محکوم کند که شما اگر خواستار صلح بودید باید این طرح را می پذیرفتید!
    به نظر می رسد تا صلح عادلانه حاکم نشود، یعنی شروط ابتدایی که فلسطینی ها بیان کرده اند به اجرا درنیاید، هر آتش بسی دوام نخواهد آورد و هر لحظه باید منتظر بود تا شعله های خشم از جایی دیگر سر باز کند. اکنون جامعه بین المللی این توجیهات را نمی پذیرد که رییس جمهور یا وزیر امور خارجه امریکا بر زبان می آورند که اسراییل حق دفاع از خود را دارد! اسراییل تاکنون جرایم جنگی زیادی مرتکب شده که افکار عمومی دنیا را جریحه دار کرده، اما هیچ قطعنامه یی علیه آن صادر نشده است! آنان مرتب تکرار می کنند که حماس باید دست از موشک پراکنی بردارد، اما نمی بینند که هواپیماهای اسراییل به مراکز امن سازمان ملل هم رحم نمی کنند! ظاهرا عینکی که ایشان بر چشم دارند، یک بعدی است و از دیدن ابعاد دیگر جنایت عاجز است. اینکه می بینیم نیروهای صلح طلب از اقصی نقاط دنیا به غزه آمده و دیوار انسانی تشکیل می دهند تا جان فلسطینی ها را از حملات مصون نگه دارند و اسراییل آنها ر ا هم به خاک و خون می کشد، بی تردید نقاب از چهره اسراییلی ها و قدرت های مدافع ایشان برمی کشد و آنها را رسوا می سازد و این سنت خداوند است که همواره ساری و جاری بوده است: و لاتقْتُلُوا النّفْس الّتی‏ حرّم الله إِلاّ بِالْحقِّ و منْ قُتِل مظْلُوماً فقدْ جعلْنا لِولِیِّهِ سُلْطاناً فلایُسْرِفْ فِی الْقتْلِ إِنّهُ کان منْصُوراً. کسی را که خدا کشتنش را حرام کرده است مکشید مگر به حق. و هرکس که به ستم کشته شود، به طلب‏کننده خون او قدرتی داده‏ایم. ولی در انتقام از حد نگذرد، که او پیروزمند است. (سوره اسرا، آیه 33) و سیعْلمُ الّذین ظلمُوا ای مُنْقلبٍ ینْقلِبُون‏. و ستمکاران به زودی خواهند دانست که به چه مکانی بازمی‏گردند (سوره شعرا، آیه 227) .
    
 * پژوهشگر تاریخ وکارشناس مسائل خاورمیانه

کلید واژه ها: اسراییل مصر حماس


نظر شما :