تشریفاتی در نازل‌ترین شکل ممکن
محمود احمدى‌نژاد در مراسم تحلف خود خطاب به برخی دولت‌هاى خارجى گفت: "لازم است بدانيد کسى در ايران منتظر تبريک گفتن شما نيست. ملت ايران نه براى اخم‌ها و تشرهاى شما ارزشى قائل است و نه براى تبريک و لبخندهاى شما ارزشى قائل خواهد بود."
این اظهارات در حالی بیان شده که بریتانیا، امریکا و فرانسه اعلام کردند که از ارسال پيام‌های تبريک به رییس جمهور ایران خودداری خواهند کرد و در عین حال سخنگوی کاخ سفید گفته است که محمود احمدی نژاد رییس جمهور منتخب است.
گفتاری از محمد حسین ملائک سفیر سابق ایران در کشورهای چین و سوئیس و تحلیل‌گر مسائل اروپا:
کشورهای اروپایی و به طور کلی غربی در ارتباط با مراسم تحلیف رئیس جمهور ایران و ارسال تبریک به او به گونه‌ای عمل کرده‌اند که نشان دهنده انجام یک نرم تشریفاتی در نازل ترین شکل ممکن است.
در واقع تاکید برخی کشورهای غربی بر خودداری از ارسال تبریک به رئیس جمهور ایران و یا حضور نمایندگان پایین رتبه آنها در مراسم به نوعی نشان دادن چماق عدم علاقه به دولت حاضر ایران است.
ظاهرا این دولت‌ها به دولت فعلی ایران علاقه‌ای ندارند، البته این اقدامات دارای مفهوم سیاسی نیز هست به این معنا که این چماق عدم علاقه همواره بر سر مذاکره کنندگان ایرانی قرار خواهد داشت تا یادآور آن باشد که مشروعیت دولت و مذاکره کنندگان ایران از سوی آنها به طور کامل مورد تایید نیست.
حال ممکن است این دولت‌ها پس از آغاز کار دولت دهم در مذاکرات خصوصی با مقامات ایران تبریک خود را عرضه کنند اما از آنجا که رسما اعلام کرده‌اند که از ارسال پیام تبریک به آقای احمدی نژاد خودداری می‌کنند، بنابراین به طور رسمی و علنی شاهد تبریک آنها به دولت نخواهیم بود چراکه غربی‌ها معمولا دارای اصول و قواعد خاص خود هستند و گفته‌های خود را به سادگی پس نخواهند گرفت.
مدیریت جهان و سیاست خارجی دولت دهم
آقای احمدی نژاد در مراسم تحلیف مجددا اظهار داشتند که بايد در مديريت جهانى نقش موثرى ایفا کنیم؛ در محاسبات سیاسی دولت ایران برای نرمال کردن روابط خود با کشورهای خارجی عملا نیازمند دو یا سه سال زمان است.
با فرض این که دولت دهم با مشکلات داخلی مواجه نباشد و مشروعیت خود را در بعد داخلی و خارجی حفظ کند، دولت حداقل دو یا سه سال برای تنظیم روابط خارجی خود نیازمند زمان است و بعید به نظر می‌رسد که ما شاهد روابط عادی از سوی ایران در صحنه دیپلماسی بین المللی باشیم. در این میان طرح مسئله مدیریت جهان نیز قابل توجه است.
اعمال مدیریت جهانی نیازمند پذیرش ایران از سوی مجموعه مدیران جهانی یا مورد پذیرش قرار گرفتن ایران به عنوان مدیری جدید در صحنه بین المللی است. صرف این تفکر که با اتمی شدن می‌توان در میان مدیران جهانی راه یافت یا عرصه را برای اعمال مدیریت در جهان باز کرد تصوری غلط است. کشور هند با تمام ظرفیت‌ها و رقابت‌های فشرده‌ای که با چین به عنوان کشوری قدرتمند در عرصه بین المللی دارد به تازگی اجازه ایفای نقشی محدود در چارچوب مدیریت جهان را یافته است و این مسئله نشان دهنده آن است که مدیریت جهانی نیز ملزومات خاص خود را دارد.
نظر شما :