مخالفان ایران برای جمهوری خواهان آمریکایی دعا کنند
نویسنده این مقاله در ادامه با تکرار ادعاهای غرب در خصوص برنامه هسته ای ایران می‌نویسد: آنچه در مصر، لیبی و یمن رخ داد همه ما را از سرستونی به نام ایران غافل کرد. اما گرگوری جونز در تازه ترین تحقیق خود روایت دیگری از داستان پرونده هسته ای ایران را برای ما بازگو می‌کند. وی با استناد به آخرین داده‌های آژانس بین المللی انرژی هسته ای ادعا می‌کند که سانتریفیوژهای ایرانی همچنان به تولید اورانیوم ادامه می‌دهند. وی در ادامه بحث خود تاکید می‌کند که دولت ایران نود درصد از بیست کیلوگرم اورانیومی را که برای تولید بمب هسته ای نیاز دارد تا پایان تابستان جاری تامین خواهد کرد. در شرایطی که این استنباط‌های وی درست باشد ما تا دستیابی ایران به تسلیحات هسته ای تنها شش تا هشت ماه فاصله داریم. این ماجرا می‌تواند تمامی‌معادلات ما در خاورمیانه را بر هم بزند و از هم اکنون باید برای مقابله با آن خود را مهیا کنیم.
نویسنده این مقاله در ادامه می‌نویسد: نخستین تاثیر ایران هسته ای بر خاورمیانه به راه افتادن رقابت تسلیحاتی در منطقه است. هم عربستان سعودی و هم مصر دست به کار خواهند شد. البته الحاق این کشورها به بلوک هسته ای آخرین تبعه دستیابی تهران به تسلیحات هسته ای نخواهد بود. ایرانی که در منطقه ملتهبی مانند خاورمیانه تسلیحات هسته ای را در دست داشته باشد به اهن ربای مادری می‌ماند که همگان می‌خواهند خود را به آن متصل کنند. این همان استراتژی است که اروپای شرقی در دهه سی با ادولف هیتلر کرد. امروز می‌بینیم که کشورهایی که انقلاب را تجربه کرده اند از تونس تا مصر و یمن اندک اندک خود را برای ایجاد اتحاد و ائتلاف با تهران مهیا می‌کنند. در این فضا نه تنها فلسطین و تشکیلات خودگردان فلسطین بلکه کشوری مانند ترکیه هم منفعت خود را در دوستی با ایران خواهد دید.
اگر ایران تا شش ماه دیگر تسلیحات هسته ای را در بر بگیرد بی شک کشورهایی ماند المان و چین که بیشترین حد مراوده‌های اقتصادی را با تهران داشتند از پشت پرده خارج خواهند شد و رسما در ملاعام به برقراری رابطه با تهران ادامه خواهند داد. در این فضا بیشترین خسران متوجه رژیم صهیونیستی خواهد شد. رژیمی‌که با قدرت گرفتن بیش از اندازه ایران در بعد نظامی‌تنها و تنها انزوا را تجربه خواهد کرد.
اکنون سوال اینجاتس که آیا غرب برای مهار این مشکل فرصتی هم دارد ؟ حقیقت این است که فرصت غربی‌ها در این حوزه به اتمام رسیده است. دیلی میل در تازه ترین نوشتار خود در این خصوص تاکید می‌کند که حمله هوایی به تاسیسات هسته ای ایران دیگر کارساز نخواهد بود و البته امریکایی‌ها هم نشانه‌هایی فرستاده اند دال بر عدم تمایل به آغاز جنگی دیگر در خاورمیانه. شاید اسراییلی‌ها ادعا کنند که می‌توانند از منظر اطلاعاتی به واشنگتن در این حمله کمک کنند اما حقیقت این است که باراک اوباما سودای این حمله را در سر ندارد. در نهایت تنها می‌توانیم برای انتخابات سال 2012 دعا کنیم و پیروزی جمهوری خواهانی که برای مقابله با ایران هسته ای انگیزه بیشتری در سر دارند.
نظر شما :