تحریم ایران، کار دست آمریکا می‌دهد

دیلی بیست در این خصوص می‌نویسد: همگان گمان می‌کنند که دولتمردان ایرانی برای دور نگاه داشتن این ذهنیت که تحریم‌ها ره به جایی برده است دست به دامان خانه تکانی‌های اقتصادی شده اند. تحریم‌های اقتصادی بسیار به ندرت به یک دولت و یا طرفداران پر و پاقرص آن ضربه می‌زند.این تحریم‌ها کسانی را متضرر می‌کند که در لایه‌های زیرین کشور قرار گرفه اند. این همان حقیقتی است که ما به عنوان غرب نشین‌هایی که سابقه اعمال این تحریم‌ها را زیاد در پرونده داریم باید به آن توجه کنیم.

برای فهم بیشتر ابعاد تحریم‌ها می‌توانیم به داستان ماداگاسکار نگاه کنیم. پس از کودتایی نظامی‌تحریم‌ها آغاز شد. این مردم بودند که بیشترین آسیب‌ها را متحمل شدند. مواد خوراکی نایاب شد. اقتصاد روزهای بحرانی خود را پشت سر می‌گذاشت. در نهایت هم درست در زمانی که به نظر می‌رسید تحریم‌ها می‌تواند ره به جایی ببرد گزارش‌های سازمان ملل لزوم لغو این تحریم‌ها در راستای ممانعت از فاجعه ای انسانی را یادآوری کرد.

تحریم‌ها همواره نتایجی را به دنبال دارند اما این طبقه پایین جامعه هستند که از این تحریم‌ها متضرر می‌شوند. این ایراد همواره بر تحریم‌هایی که از سوی غرب اعمال شده وارد بوده است . تحریم‌ها بر روی افرادی تاثیر گذار است که از منظر اقتصادی بر لبه پرتگاه سقوط ایستاده اند. دولتمردان همواره ابزار حفظ وضعیت خود و لایه‌های بالایی حکومت را دارند. سابقه تحریم‌ها نشان داده است که زمانی که پای انتخاب به میان می‌آید ارتش در اولویت است و پس از آن احزاب و البته چهره‌هایی که مسئولیت هدایت مالی این احزاب را بر عهده دارند. حتی در عراق هم تحریم‌های سازمان ملل بیش از یک دهه طول کشید اما دولت موفق شد با کوشش‌های شرکت‌های غربی از این تحریم‌ها عبور کند. حتی دولتمردان آن زمان از برنامه غذا سازمان ملل هم سواستفاده کردند و البته نزد افکار عمومی‌به گرسنگان یادآوری می‌کردند که این غربی‌ها هستند که مسئولیت شکم خالی شما را بر عهده دارند. همواره در نخستین ماه‌های اعمال تحریم‌ها ابتدا این طبقه محوم هستند که محروم تر می‌شوند. پس از آن به طبقه متوسط می‌رسد و پس از آن شاید با طولانی تر شدن این روند اندک اندک به طبقات بالاتر و بری دولتمردان هم برسد. باراک اوباما یک بار در خصوص جنگ‌های عادلانه و ناعادلانه در خارج از مرزهای کشورش سخنانی را بر زبان راند اما حقیقت این است که وی تبعات تحریم‌ها را نادیده گرفت.

در بسیاری از موارد زمان به ثمر نشستن تحریم‌ها تا بدان جا طول می‌کشد که طبقه محروم آنچنان از این تحریم‌ها تاثیر می‌گیرد که حتی اگر دولتمردان هم کوتاه بیایند و تحریم‌ها به پایان برسد فرقی در حال قربانیان اصلی نمی‌کند. بر اساس تحقیقات انجام گرفته بر روی مواردی که تحریم‌ها اعمال شده است تنها در یک سوم از کل پرونده‌های موجود در سطح بین المللی ، تحریم جواب داده است . این رقم یعنی یک در بیست مورد. شاید در افریقای جنوبی تحریم‌ها به ثمر رسید اما موارد شکست بسیاری هم وجود داشته است. در خصوص کره شمالی این تحریم‌ها حتی به پایان یافتن برنامه هسته ای این کشور هم منتهی نشد. در خصوص دو آلمان هم تحریم‌ها ره به جایی نبردند.