آیپک استثنائا این بار را باخت

روزنامه نیویورک‌تایمز، در یادداشتی به این موضوع پرداخته و می‌نویسد: نمایندگان کنگره امریکا این روزها با معضل تازه دموکراسی در کشورهای عربی دست و پنجه نرم می‌کنند، مسئله‌ای که می‌رود تا معادله منطقه را تغییر داده و بسیاری از ساختارهای قدرت در جهان عرب را دگرگون کند. بی‌شک در این میان قهرمانانی ظهور می‌کنند که برای جلب افکار عمومی مجبورند رویکردی مخالف با ایالات متحده را در پیش بگیرند. اما در این میان آنچه بیش از همه نمایندگان کنگره را ترسانده، خاورمیانه و پروسه تنش‌های فلسطین و اسرائیل است.

در ادامه این یادداشت آمده است: ماه آینده میلادی، فلسطینی‌ها به سازمان ملل می‌روند تا کشور مستقل خود را در آنجا به رسمیت بشناسانند. تا کنون به غیر از امریکا و اسرائیل با مخالفان چندانی در جامعه جهانی برخورد نکرده‌اند. اما با این حال اسرائیل همچنان راه دیگری را می‌رود، این رژیم این کار فلسطینیان را غیر قانونی می‌داند. اسحاق هرزوگ، تحلیلگر مسائل اسرائیل پیشنهاد داده است که فلسطینی‌ها با شرایطی می‌توانند برای به رسمیت شناختن کشورشان رای جمع کنند. این در حالی است که نمایندگان کنگره امریکا به باراک اوباما و مشاورانش فشار می‌آورند که همه تلاش خود را به کار گیرند تا ابتکار عمل را به دست گرفته و اجازه ندهند که فلسطینیان در سازمان ملل حرف خود را به کرسی بنشانند.

نیویورک‌تایمز سپس می‌نویسد: اوضاع کمی با اوضاع غزه در سال 2008 شباهت دارد. در آن سال اسرائیل در پاسخ به حملات راکتی فلسطینیان از نوار غزه که 13 نفر کشته شده بودند به غزه حمله کرد و 1300 نفر را به کشتن داد و هنگامی که داد مجامع جهانی و حقوق بشری به هوا رفت، مدعی شد که اسرائیل کار درستی کرد و تنها از خودش دفاع کرد. در آن وضعیت حیثیت اسرائیل از سوی جامعه جهانی به شدت لکه‌دار شد و چهره بدی از آن نزد افکار عمومی جهان باقی ماند. این بار نیز ظاهرا دوستان ما در دیگر پایتخت‌های جهان با امریکایی‌ها و اسرائیلی‌ها هم‌عقیده نیستند. آنها می‌گویند که دولت اسرائیلی به ریاست بنیامین نتانیاهو شانس صلح در خاورمیانه را از بین برده و با سیاست‌هایش اوضاع را به شدت بحرانی کرده است. این مسئله کاملا به ضرر اسرائیل است.

نویسنده روزنامه نیویورک‌تایمز در ادامه به کتابی اشاره می‌کند که در آن به تلاش‌های گذشته برخی جریان‌ها برای بهبود وضعیت صلح خاورمیانه اشاره دارد و می‌نویسد: چند سال پیش یکی از مقامات عالی‌رتبه امریکایی موسوم به جرمی بن‌امی کتابی منتشر کرد به نام "صدای تازه‌ای از اسرائیل" و در آن تاکید کرد که تا چه اندازه تلاش می‌کرده میان کنگره و کاخ سفید در پروسه صلح خاورمیانه تعادل ایجاد کند. او در بخشی از این کتاب می‌نویسد: "اگر تغییری در وضعیت فعلی فلسطینیان و اسرائیلی‌ها صورت نگیرد و شانس تشکیل دو کشور مستقل فلسطینی بدون یافتن راه حلی از بین برود و درگیری فلسطینی‌ها و اسرائیلی‌ها ادامه یابد آن گاه همه چیز از کنترل ما خارج خواهد شد. در چنین حالتی رویایی شیرین مردم یهود برای رسیدن به سرزمین آرمانی آزاد در سرزمین موعودشان نیز کم‌کم از بین خواهد رفت." بن آمی در کاخ سفید در دوران ریاست جمهوری بیل کلینتون فعال بود. از کانال صهیونیست‌ها به کاخ سفید راه یافته بود و هم‌زمان به دولت تلاویو نیز کمک می‌کرد. او همان زمان هم هشدار می‌داد که اگر سیاست فعلی کاخ سفید و سیاست سختگیرانه و تند اسرائیل ادامه داشته باشد پروسه صلح کاملا رنگ خواهد باخت.

نویسنده دوباره به زمان فعلی می‌آید و می‌نویسد: یهودی‌های امریکا با انتخاب پرزیدنت اوباما در سال 2008 خیلی سخاوتمندانه عمل کردند. هنوز هم سازمان‌های یهودی مانند ایپاک امیدوارند که بتوانند با وجود نفوذ خود در ایالات متحده کاری به نفع اسرائیل از پیش ببرند. یکی از دلایل آن این است که محافظه‌کارانی که یهودی‌ها معمولا آرای خود را به صندوق‌ رای آنها می‌ریزند در حال حاضر هنوز از انسجام لازم برخوردار نیستند تا یهودی‌های امریکا بتوانند بر روی آنها حساب کنند. بن آمی معتقد است که 8 درصد یهودی‌ای که معمولا در سیاست‌های کلان ایالات متحده تاثیرگذاری مستقیم دارند با ادامه سیاست یک‌جانبه‌گرایانه‌شان موجب می‌شوند تا جریانی به شدت اسرائیلی تقویت شود که فعالیت‌های آنها و متحدانشان را به شدت تحت تاثیر قرار خواهند داد. برخی می‌گویند که ارگان‌های یهودی اثرگذار در سیاست خارجی امریکا این بار استثنائا نتوانسته‌اند کاری از پیش ببرند اگر چه نمایندگان کنگره امریکا عزم خود را جزم کرده‌اند که نهایت فشار را بیاورند تا با حمایت این جریان‌ها مانع از تحقق آرمان فلسطینیان شوند.

در ادامه این یادداشت آمده است: در مورد یهودی‌های امریکایی باید گفت که خود آنها مدتی است دچار چند دستگی شده‌اند. مسائل اقتصادی امریکا که منافع یهودی‌های در آن بسیار لحاظ است از یک سو و برخی مسائل اجتماعی دیگر که جوانان یهودی امریکایی عموما با آن درگیر هستند و بسیاری آن را متاثر از جامعه اسرائیلی می‌دانند از سوی دیگر، باعث شده تا اختلاف نظر در لابی یهودی‌ها بیش از پیش افزایش یابد. مسئله‌ای که باعث شده تا فلسطینیان برای آزمودن شانس خود در سازمان ملل بیش از همیشه امیدوار شوند. بن آمی می‌پرسد: چه خواهد شد اگر روزی کار به جایی برسد که لابی‌ یهودی‌های امریکا در کنار واشنگتن رو در روی تلاویو بایستد و همانند دوران اسحاق رابین و شیمون پرز از دولتمردان اسرائیلی بخواهد که بیش از این سیاست‌های افراطی و یک‌جانبه گرایانه را ادامه ندهند؟ یا طور دیگر نگاه کنیم، اگر یک روزی گلن بک، بهترین دوست اسرائیل در کاخ سفید پا به کنست اسرائیل بگذارد و بگوید باید سخاوت به خرج دهید و از برخی خواسته‌هایتان بگذرید، آنگاه اسرائیلی‌ها چه خواهند کرد؟ برخی از جریان‌های یهودی مخالف سیاست‌های اسرائیل مانند "صدای یهودی برای صلح" می‌گویند جنگ در برابر جنگ بهتر از این است که خاک فلسطینیان همچنان در اشغال بماند. دولت اسرائیل و امریکا می‌خواهند در برابر آنها چه کنند.

نویسنده این یادداشت در نهایت می‌نویسد: به هر حال بهار عربی این شانس را برای ایالات متحده به وجود آورده که شانس خود را در منطقه از نو متولد شده بیازماید. ولی این مسئله به توازن بیشتر در سیاست‌های ایالات متحده نیاز دارد. شاید، فقط شاید وال استریت بتواند کمی فضای سیاسی بهتر برای اتخاذ تصمیم‌های سیاسی کارامدتر برای اداره‌کنندگان کاخ سفید فراهم آورد.