رژیم صهیونیستی در محاصره مخالفان

۱۶ اردیبهشت ۱۳۹۱ | ۲۰:۵۰ کد : ۱۹۰۰۸۱۵ نگاه ایرانی
گفتاری از دکتر مسعود اسداللهی، کارشناس مسائل خاورمیانه برای دیپلماسی ایرانی
رژیم صهیونیستی در محاصره مخالفان
دیپلماسی ایرانی :  اخیرا آویگدرو لیبرمن، وزیر امور خارجه رژیم اسرائیل گفته است که در حال حاضر خطر مصر بیش از خطر ایران است. این اظهار نظر در پی تحولاتی بود که در مصر اتفاق افتاد. خصوصا بعد از قطع صدور گاز و لغو قرارداد صادرات گاز مصر به اسرائیل، نگرانی های این رژیم بیشتر و بیشتر شد. اما در این زمینه باید توجه داشت که این یک اظهار نظر عمومی نیست و در دورن اسرائیل اجماع نظر بر چنین مسئله ای وجود ندارد. بر عکس نتانیاهو، نخست وزیر و ایهود باراک، وزیر جنگ، بر این اعتقادند که خطر اصلی هم چنان ایران است. این جناح تلاش می کند که با طرح موضوع توانایی دستیابی ایران به سلاح هسته ای، ایران را تبدیل به یک موضوع روز نمایند. اتفاقا اسرائیلی ها طی یک سال اخیر که از موج بیداری اسلامی در منطقه می گذرد، بسیار ناراحت بودند که این تحولات باعث شده پرونده هسته ای ایران از اولویت جهان غرب خارج شود و توجه جهان غرب معطوف به تحولاتی که در کشورهای عربی اتفاق می افتد.

بنابراین اسرائیلی ها هم چنان ایران را برای خود بزرگترین خطر می دانند و معتقدند که باید به هر وسیله ممکن بار دیگر توجهات را به موضوع هسته ای ایران جلب کنند. در این راستا ایجاد فضای تبلیغاتی و جنجال سازی در اولویت اقدامات آن ها بود. لذا به نظر می رسد این اظهار نظر لیبرمن یک اظهار نظر فردی است. همان طور که می دانید در کابینه کنونی میان نتانیاهو و لیبرمن اختلافات زیادی وجود دارد و یکی از آن ها همین مسئله است. بر عکس لیبرمن، نتانیاهو تمام هم و غم خود را روی این مسئله گذاشته است که بگوید یک هولوکاست جدید در راه است و اگر جلوی ایران و توانایی های هسته ای اش گرفته نشود، احتمال وقوع یک فاجعه جدید و قتل عام یهودیان وجود دارد. او با این نوع دروغ پردازی ها سعی دارد جنجال سازی کند و حتی تلاش می کند به جهان غرب این پیام را منتقل کند که صبر اسرائیل تمام شده و اگر جهان غرب به فکر برخورد جدی با ایران نباشد، دولت اسرائیل دست به یک اقدام خودسرانه و یک جانبه علیه ایران خواهد زد.

اما یک واقعیت وجود دارد آن هم این که تحولاتی که در جهان عرب اتفاق  افتاده همه را از جمله اسرائیلی ها را غافلگیر کرده است. حجم تغییرات به حدی زیاد بوده که با این که همه مراکز پژوهشی و امنیتی اسرائیل به طور تمام وقت در حال پیگیری این تحولات هستند، اما قادر نبوده اند که پیش بینی کنند سیر حوادث و تحولات در کشورهای عربی به خصوص در مصر و سوریه که هم مرز با فلسطین اشغالی هستند به چه سمتی پیش می رود. این باعث شده که خود آن ها هم سر در گم شوند و اتفاقا یکی از دلایلی که نشان می دهد اسرائیل در شرایط کنونی نمی تواند به ایران حمله کند، همین مسئله است. محیط پیرامونی اسرائیل به حدی وضعیت مبهی پیدا کرده که آن ها در چنین شرایطی قادر نیستند که دست به ریسک بسیار خطرناکی مانند حمله به ایران بزنند. اگر اسرائیل بخواهد به ایران حمله کند باید کاملا از محیط پیرامونی خود مطمئن باشد. امنیت مرزها تامین است و هیچ گونه حادثه غیر مترقبه ای در محیط پیرامونی اتفاق نمی افتد تا بتواند دست به حمله به ایران بزند.

اما در شرایط فعلی که اوضاع کاملا مبهم است و هر نوع اتفاق جدیدی در مصر یا سوریه و حتی در اردن و نیز کشورهای دورتری مانند لیبی و یمن نیز بر ملاحظات اسرائیل می افزاید. گفته می شود بعد از سقوط قذافی و فروپاشی ارتش این کشور، بعضی از سلاح های پیشرفته ارتش قذافی به نوار غزه رسیده است. بنابراین، این یک واقعیت است که اسرائیلی ها به شدت نگران این تحولات هستند. به خصوص این که اسلام گرا ها نیز در این کشورها در حال به قدرت رسیدن هستند و این خود نگرانی مضاعفی برای اسرائیلی ها ایجاد کرده است. در چنین شرایط پیچیده و مبهمی است که اسرائیلی ها اظهار نظر های ضد و نقیض می کنند. برخی چون خطر اسلام گرایی را مهم تر می بینند این گونه اظهار نظر می کنند که تحولات مصر برای امنیت اسرائیل خطرناک است. اما در این خصوص اجماع نظر وجود ندارد و این موضع گیری را نباید به عنوان یک استراتژی جدید برای آن رژیم تلقی کرد.

بنابراین به نظر می رسد مجموعه ای از عوامل تهدید کننده برای اسرائیل وجود دارد. پیروزی اسلام گرایان در کشورهای مختلف یکی از آن ها است. چون اسلام گرا ها هر اندازه هم با یکدیگر اختلاف نظر داشته باشند، در یک مسئله با یکدیگر اشتراک نظر دارند و آن بحث اسرائیل است. هیچ گروه اسلام گرایی اعم از شیعه و یا سنی در هیچ کشوری پیدا نمی شود که اسرائیل را دوست مسلمانان بداند و خواهان رابطه دوستانه با این رژیم باشد. بنابراین وقتی در این کشورها مشاهده می شود که گروهی مانند اخوان المسلمین و یا حتی سلفی ها در انتخابات آرای قابل توجهی به دست می آورند، زنگ خطری بزرگ برای اسرائیل به صدا در می آید. چرا که اسرائیل می داند که پتانسیلی وجود دارد که ممکن است این گروه ها در مرحله ای علیه اسرائیل حرکت کرده و امنیت این رژیم را به خطر بیندازند.

از طرف دیگر از بین رفتن رژیم های قبلی در کشور های عربی، حتی اگر موجب روی کار آمدن گروه های اسلام گرا هم نشود، اما یک دوره هرج و مرج و بی ثباتی در این کشور ها ایجاد می کند که باعث می شود در امنیتی که فی المثل رژیم مبارک برای اسرائیل در صحرای سینا تامین می کرد، خلل وارد شود. بنابراین هم این نگرانی وجود دارد که میان اسلام گرایان و ایران نوعی هم پیمانی ایجاد شود و هم از این بابت نگران هستند که این بی ثباتی ها دست نیرو های ضد اسرائیلی را باز کند تا در مناطق مرزی اسرائیل عمل کنند. قبلا رژیم مبارک بر طبق قرارداد امنیتی فیمابین، امنیت اسرائیل را به طور کامل در صحرای سینا و نوار غزه تامین کرده بود. حتی در جنگ بیست و دو روزه شاهد آن بودیم که نه تنها مصر امنیت اسرائیل را تامین کرده بود بلکه محاصره فلسطینی ها را تکمیل کرد. بنابراین هر دو حالت برای اسرائیلی ها نگران کننده و مخاطره آمیز است./12


نظر شما :