چالش هاى پيش روى ما

امروزه ما با دو چالش در جهان روبه رو هستيم؛ نخست روندهاى کنونى و دوم چالش هايى که عامل تغييرات در ميان مدت و درازمدت خواهند بود.

 

در بين روندهاى کنونى انتخابات رياست جمهورى در امريکا وجود دارد و اين پرسش مطرح است که آيا اين انتخابات به سلطه نومحافظه کاران پايان مى دهد؟ آيا به اين ماموريت امريکا با هزينه هاى اقتصادى- اجتماعى - سياسى و خارجى پايان مى دهد؟ هم اکنون رکود اقتصادى امريکا تاثير خود را بر ساير کشورهاى پيشرفته تسرى مى دهد.

 

افزايش بسيار زياد قيمت نفت و نگرانى که در خصوص امنيت نفت وجود دارد و رقابت کشورها در درآمد و آسيب پذيرى بازارهاى مالى بر رفاه جهان تاثير گذاشته است. جهان شاهد رشد کشورهاى بريکس ( برزيل، روسيه، هند و چين ) است که تقريباً عرضه دنيا را در اختيار دارند و دنيا شاهد تولد رهبران جديد و اتحادهاى احتمالى در اروپا است که بر اوضاع دنيا تاثير خواهد داشت.

 

تغييرات آب و هوايى که علائم نگران کننده آن خود را نشان داده است به عنوان يک چالش جديد مطرح است.

 

دومين چالش موج تغييرات در حال وقوع است که در سراسر دنيا ديده مى شود که مراکز قدرت اقتصادى را تغيير مى دهد و توازن قدرت را به هم مى زند و کشورهايى در تلاشند نقش آينده خود را پيدا کنند.

 

رقابت در حد اعلاى خود است و کشورها امکانات خود را در اختيار مى گيرند که جاى خود را در جهان پيدا کنند و بازيگران جديد به صحنه وارد مى شوند.

 

اين امر نيازمند تغيير دنيا است. اين روندها بازى را به هم مى زند و تاثير بر وزن بازيگران دارد. در چنين شرايطى اينجا جمع شده ايم که درباره برخى از مسائل اقتصادى و بين المللى گفت وگو کنيم. تعدادى از موضوعات اقتصادى - منطقه يى و جهانى که اين تحولات را شکل مى دهند مورد توجه قرار داده ايم.

 

اين موضوع که چگونه مى تواند امنيت انرژى برقرار باشد و براى توسعه آتى مورد استفاده قرار گيرد؟ چگونه از درآمدهاى منابع نفت و گاز در امر سرمايه گذارى استفاده کنيم؟ چگونه روسيه، اروپا و اوپک و چين بازى را انجام مى دهند؟

 

عراق چگونه به ثبات دست مى يابد؟ وضعيت آتى سياسى لبنان چگونه خواهد بود؟ آيا بلوک اقتصادى سياسى محکمى بين کشورهاى عرب خليج فارس به وجود مى آيد؟ آيا پاکستان به رقابت سنتى خود با هند ادامه مى دهد؟ آيا رشد اقتصادى پاکستان ادامه خواهد يافت يا کشور ورشکسته يى خواهد شد که افراطى ها بر آن مسلط خواهند شد.

 

رقابت در آسياى ميانه توسط کشورهاى بيرون چه سرنوشتى مى يابد؟

 

نشست شانگهاى چه خواهد کرد؟ آيا مجمع و اتحاديه يى که وحدت منطقه را حفظ مى کند، باقى مى ماند؟

 

تنها راهى که مى توان به اين روندها توجه کرد اين است که منافع مشترک خود را تعيين کنيم و بشناسيم و رويه يى را انتخاب کنيم که رفاه و امنيت همه بازيگران مدنظر باشد.

 

ما معتقديم بايد يک برنامه و شيوه را اتخاذ کرد که به ما اجازه بدهد منافع و دستاوردهاى آتى خود را براساس برد- برد تقسيم کنيم.

 

در دنيا امروزه انحصارطلبى رويه يى کهنه است و منجر به شکست و عدم توفيق است. شيوه بازى، مشارکت و همکارى است که در آن هر بازيگرى يک سهم داشته باشد. همه سهيم هستند البته با نفوذ و قدرت متفاوت. آنچه هم در اختيار يکى باشد قابل دوام نيست. تعامل، قانون قرن حاضر است.

 

همکارى در زمينه بازرگانى و سرمايه گذارى يک نياز فورى براى اعمال اين رويه ها است و اين امر بايد به گونه يى باشد که استراتژى آينده تامين شود.

 

اين مجمع هدفش اين است که همه چالش هاى در معرض وقوع را مورد بررسى قرار دهد. امسال موسسه روند دست به ابتکارى زده و يک پانل را به گفت و گوى ايران و اعراب اختصاص داده است.

 

ما معتقديم در چارچوب اين تحولات چنين گفتمانى مفيد خواهد بود، که شيوه هاى همکارى اقتصادى و رفع شکاف و اختلاف براى اين سياست مفيد است.

 

در آستانه اين وقايع متغير جمع شديم تا تعريف جديدى از منافع مشترک براساس منافع ملى و منطقه يى داشته باشيم، نه براساس شيوه هاى گذشته.