سه نکته اساسی نادیده گرفته شده در سیاست واشنگتن در قبال تهران

خطر جنگ در خلیج فارس متحدان آمریکا را به ایران نزدیک می کند

۱۶ بهمن ۱۳۹۸ | ۰۸:۰۰ کد : ۱۹۸۹۲۸۸ اخبار اصلی آمریکا خاورمیانه
در پی ترور سردار سلیمانی، فرمانده ایرانی، روابط بین ایالات متحده و ایران دشوارتر شده است. در این شرایط پرتنش، سه دیدگاه اساسی مطرح می شود: استراتژی ایالات متحده کمبودهایی دارد؛ چشم انداز خاورمیانه به طور فزاینده به نفع ایران تغییر کرده است؛ و آمریکا باید راهی برای خارج کردن منطقه از اولویت بیابد.
خطر جنگ در خلیج فارس متحدان آمریکا را به ایران نزدیک می کند

نویسنده: مارا کارلین

دیپلماسی ایرانی: در پی ترور سردار سلیمانی، فرمانده ایرانی، روابط بین ایالات متحده و ایران دشوارتر شده است. در این شرایط پرتنش، سه دیدگاه اساسی مطرح می شود: استراتژی ایالات متحده کمبودهایی دارد؛ چشم انداز خاورمیانه به طور فزاینده به نفع ایران تغییر کرده است؛ و آمریکا باید راهی برای خارج کردن منطقه از اولویت بیابد.

1. استراتژی ایالات متحده در قبال ایران پیچیده و نامناسب است. دولت ترامپ در کمپین «اعمال فشار حداکثری» چشم اندازی متفاوت از نظام ایران ترسیم کرده و با این حال، به طور همزمان تلاش هایی می کند که با این چشم انداز در تناقض است. از یک سو، دولت استراتژی امنیت و دفاع ملی با محوریت رقابت بر سر قدرت برتر با چین و روسیه را پیش می برد و از سوی دیگر، تاکتیک های آن برای دستیابی به اهداف مرتبط با ایران فاقد استراتژی روشن و یکپارچه است. این مساله را به وضوح می شد در رابطه با برجام مشاهده کرد: دولت ترامپ در زمان خروج از توافق برای مشخص کردن مسیر به سمت یک توافق جدید هیچ تلاشی نکرد و در عین حال، نتوانست ائتلافی بین المللی برای تحت فشار گذاشتن ایران تشکیل دهد. این رویکرد مبهم، متناقض و موقتی ترامپ در قبال ایران همچنین در اوج تشدید تنش ها با ترور سردار سلیمانی و بی تفاوتی در واکنش به انهدام هواپیمای بدون سرنشین ایالات متحده توسط ایران نیز آشکار بود. این رویکرد گیج کننده ایالات متحده را ایرانی ها غیرمسئولانه، شرکای منطقه ای و متحدین اروپایی و آسیایی آمریکا بی ثبات، و دیگر مخالفان ایالات متحده مانند کره شمالی فرصتی برای اقدامات بدخواهانه می دانند.

2. خاورمیانه به سمت و سویی پیش می رود که خوشایند ایران است. ایران در سوریه موفق شده با حمایت گسترده روسیه، حزب الله و دیگران، بشار اسد را در قدرت نگه دارد. دولت جدید در لبنان به حزب الله قدرت بیشتری داده و بعید است که قدمی واقعی برای رسیدگی به مشکلات اقتصادی محرک تظاهرات مردمی اخیر بردارد. در عراق، حوزه های انتخابیه اصلی در حال بررسی جدی حضور نظامی ایالات متحده هستند. در یمن، سعودی ها و اماراتی ها پس از سال ها درگیری با حوثی ها، هیچ نتیجه ای غیر از تلفات بالای غیرنظامی نگرفته اند. ظرفیت و توانایی متحدان ایران در سراسر منطقه در حال افزایش است.

با این حال، ایالات متحده می تواند یک سری قدم هایی برای بازیابی نفوذ خود انجام دهد. برای نمونه، اقدام به کاهش تنش ها در سراسر خلیج فارس می تواند اقدام هوشمندانه ای باشد، چرا که نگرانی از درگیری متحدان مهم آمریکا در خلیج فارس مانند امارات متحده عربی و عربستان سعودی را بر آن داشته که درصدد نزدیکی با ایران برآیند. ایالات متحده همچنین باید به پایان دادن دشمنی سعودی با قطر کمک و عربستان را به یافتن مسیر خروج از جنگ یمن کمک کند. به علاوه، لازم است که واشنگتن درباره اولویت دادن به روابط خود با ریاض و منافعی که دنبال می کند، تجدید نظر کند و به بهترین راه برای ترغیب آن به سمت رفتارهای مثبت بیندیشد. همه این اقدامات هم از تنش موجود در منطقه می کاهند و هم این فرصت را برای ایالات متحده فراهم می آورند تا روی چالش های اساسی تمرکز کند.

3. ایالات متحده باید راهی پیدا کند تا خاورمیانه را از اولویت در دستورکار خود خارج کند. اگرچه در زمینه ژئوپولتیک این چین است که ایالات متحده را به چالش می کشد، اما ایالات متحده همچنان در دام پاکسازی خاورمیانه گرفتار است. جنگ های پس از 11 سپتامبر به دلیل فراموش شدن موضوع اصلی و ابهام و اضطراب درباره ترازنامه دستاوردها، بازداری ها و تحریک ها طولانی شدند. رویکرد بیش از اندازه نظامی آمریکا به منطقه هنوز ادامه دارد. در ماه های اخیر دست کم 20هزار نیروی نظامی به منطقه اعزام شده اند و شمار نیروهای مستقر در منطقه حدود 80هزار نفر برآورد می شود و این در حالی است که حضور دیپلماتیک آمریکا در منطقه از جمله عراق در حال کاهش است.

کمپین اعمال فشار حداکثری دولت ترامپ به تمرکز حداکثری بر ایران منجر شده و این مساله بی شک هزینه هایی خواهد داشت: ایالات متحده اساسا زمان، توجه و منابع کافی به چالش ژئوپلیتیکی چین اختصاص نداده است. ایالات متحده باید بتواند از خاورمیانه فاصله بگیرد و نباید این کار را به گونه ای انجام دهد که به نفع روسیه تمام شود. روس ها به طور فعالانه به فعالیت دیپلماتیک در منطقه متعهد شده اند و تنها راه ایالات متحده این است که ضمن کاهش حضور نظامی، روابط دیپلماتیک خود را در منطقه تقویت کند.

پیامدها برای سیاست های ایالات متحده

پویایی روابط ایالات متحده و ایران به طور اجتناب ناپذیر با ثبات و امنیت منطقه در ارتباط است. دولت ایالات متحده باید در این حوزه ها تجدید نظر کند:

استراتژی و اجرا: در رابطه با پیچیدگی استراتژی آمریکا در قبال ایران و خاورمیانه، دولت باید به وضوح مشخص کند که دقیقا برای دستیابی به چه چیزی تلاش می کند، چرا و چگونه قصد انجام این کار را دارد.

کمپین و ائتلاف مبارزه با داعش: درگیری بین ایالات متحده و ایران جنگ علیه داعش را به خطر انداخته و به نارضایتی برخی از عراقی ها دامن زده است. به ویژه نقشی که کنگره می تواند در تقویت مشارکت ایالات متحده با اعضای کلیدی ائتلاف ایفا کند، باید مورد توجه قرار گیرد.

توافق در آشفتگی: تصمیم دولت دونالد ترامپ به پایان مشارکت ایالات متحده در توافق هسته ای ایران به جای تلاش برای یافتن راه هایی برای بهبود آن، سبب شده میان آمریکا و دیگر امضاکنندگان توافق فاصله ایجاد شود. واشنگتن اکنون باید مسیرهایی را برای ایجاد یک سطح اولیه همکاری میان ایران و بازیگران کلیدی بین المللی برای به حداقل رساندن برنامه هسته ای در نظر بگیرد.

حضور و هدف منطقه ای آمریکا: ایالات متحده در دو دهه گذشته به طور عمده بر رویکرد نظامی در خاورمیانه متمرکز بوده که این رویکردی ناقص است. اگر نیروهای نظامی آمریکا به خروج ناگهانی از عراق مجبور شوند، واشنگتن توانایی خود برای تاثیرگذاری بر سیاست های بغداد را از دست خواهد داد. در سوریه هم هدف از ماموریت نیروهای آمریکایی آشکار نیست. این تاکید بر رویکرد نظامی بر رویکرد دیپلماتیک تاثیر منفی گذاشته است. شاید حضور نظامی آمریکا در کشورهایی مانند عربستان یا کویت به تعمیق روابط ایالات متحده با آنها بینجامد، اما در رابطه با سایر منطقه اینطور نیست. در کل، نبود امنیت و ثبات در خاورمیانه به تهدیدی برای انحصار منابع امنیت ملی ایالات متحده تبدیل شده است. هیچ راه حل ساده ای وجود ندارد. با این حال، اگر ایالات متحده از برخی قدم ها در استراتژی در قبال خاورمیانه عقب نشینی کند و مسیری منسجم تر و پایدار تر در پیش بگیرد، بسیاری از مشکلات حل خواهند شد.

منبع: بروکینگز / مترجم: طلا تسلیمی

کلید واژه ها: رویکرد آمریکا در قبال خاورمیانه رویکرد آمریکا در قبال ایران خطر جنگ در خلیج فارس حضور نظامی آمریکا در خاورمیانه چالش ژئوپولتیک چین برای آمریکا


( ۳ )

نظر شما :

حسینقلی ۱۹ بهمن ۱۳۹۸ | ۲۱:۳۸
این آقای کارنشناس بروکینگز توجه ندارد که اگر ایران را از خاورمیانه برداریم تسلط آمریکا بر آن با توجه به حضور اسرائیل به عنوان نیروی نیابتیش تضمین شده است.و از آنجایی که ایران قابل برداشتن یا نادیده گرفته شدن نیست مهار آن را در دستور کار قرار داده اند تا مثل چین نشود. ایران برای تبدیل شدن به قدرتی شبیه چین چیزی از آن کم ندارد. فلذا بهترین کار برای مهار ایران همین است که در دستور کار قرار داده اند و اصلا هم متناقض و گنگ و نامشخص نیست. برجام یک مسکّن بود. کمپین اعمال فشار حداکثری هم داروی علاجشان. کاملا حساب شده عمل کردند. ما باید زرنگ باشیم که درها را به روی خودمان نبندیم.