چرا سیاست های خانوادگی ژاپن شکست خورده است؟!

دیپلماسی ایرانی: در یک کلام، دولت ژاپن تمام تلاش خود را برای افزایش نرخ زاد و ولد در این کشور انجام می دهد اما فایده آن برای کسی قابل مشاهده نیست. 

هیچ کس بسته ای که دولت داده را قبول نمی کند، به خصوص جوانان.  آنها حاضر به ازدواج یا بچه دار شدن نیستند و نگرانی دولت ژاپن روز به روز بیشتر می شود.  زیرا سرعت کاهش جمعیت جای نگرانی دارد.

تعطیلی مدارس به دلیل بحران دانش آموزی و بحران نیروی انسانی در ژاپن وجود دارد. از سوی دیگر، وابستگی به کارگران خارجی به طور مداوم در حال افزایش است.

 در همین حال، دولت ژاپن بسته بی سابقه ای را برای تشویق مردم به بچه دار شدن اعلام کرده است. دولت فومیو کیشیدا، نخست وزیر ژاپن بالاترین مشوق‌ها را در تاریخ این کشور برای فرزندآوری و تربیت کودک ارائه کرد. روز سه‌شنبه (۱۳ ژوئن)، کابینه ژاپن، این بسته حمایتی را برای کودکان تصویب کرد. به طوری که دولت از بدو تولد تا سن معینی متحمل هزینه های زیادی برای تحصیل آنان خواهد شد. نخست وزیر فومیو کیشیدا اعلام کرده است که این بسته حمایتی، زاد و ولد را تا سال 2030 دو برابر خواهد کرد.

تنها 770 هزار و 747 کودک در سال 2022 در ژاپن به دنیا آمدند. یعنی کمترین میزان زاد و ولد در تاریخ این کشور چراکه 50 سال پیش یعنی در دهه 70 این عدد بیش از 2 میلیون نفر بود.

عمدتاً به دلیل افزایش هزینه های زندگی، بی میلی گسترده در میان ژاپنی ها برای ازدواج و بچه دار شدن وجود داشته است. در نتیجه ژاپن به کشوری با پیرترین جمعیت جهان تبدیل شده و چند سالی است که سیاستگذاران کشور نسبت به این موضوع ابراز نگرانی کرده اند.

این در حالی است که بودجه سالانه زایمان و تربیت فرزند در ژاپن برای سه سال آینده سه و نیم تریلیون ین تصویب شده است.  دولت اعلام کرده است که مشوق های مالی مختلف را در بخش تولد، تربیت و آموزش افزایش می دهد. علاوه بر این، به والدین کمک هزینه ویژه ای در طول مرخصی و مراقبت از کودک داده می شود. همچنین برنامه هایی برای تمدید تعطیلات آخر هفته وجود دارد.

فومیو کیشیدا، نخست وزیر ژاپن گفت که کاهش نرخ زاد و ولد باعث نگرانی شدید سیستم اجتماعی و اقتصاد ژاپن است. هیچ راهی برای نادیده گرفتن این موضوع وجود ندارد. تا اوایل دهه 2030، تعداد جوانان به طور قابل توجهی کاهش خواهد یافت. بنابراین این آخرین فرصت برای افزایش نرخ تولد است و ما قصد داریم تا اوایل سال 2030 این انگیزه را دو برابر کنیم.

از یک سو نرخ پایین زاد و ولد و از سوی دیگر میانگین امید به زندگی به دلیل بهبود نظام سلامت افزایش یافته است. بنابراین تحلیلگران نگرانند که شرایط اجتماعی – اقتصادی سومین اقتصاد بزرگ در معرض تهدید است.