دیدار صمیمانه مهاجران عراقی با مالکی در آلمان

در برلین اهالی عراق، در حالی با نوری مالکی نخست­وزیر کشورشان دیدار کردند که آقای نخست­وزیر درد و رنج­های عراق را بر دوش می­کشید و تلاش می­کرد علاوه بر آن، هم و غم فرزندان عراق را نیز درک کند. چه مشکلاتی که مربوط به امنیت و بازسازی عراق بود و چه مشکلاتی که مهاجران به دلیل مهاجرت اجباری سال­ها بر دوششان سنگینی کرده بود که بسیاری از دوران ستمگری رژیم بعث آن را متحمل شده بودند. دیدار بسیار خوبی بود. نخست­وزیر به حرف­هایشان گوش داد، با آنها خندید و به برخی گفته­هایشان با همان روحیه ویژه عراقی­­ها نظر داد، به آنها خرده گرفت و نقدشان کرد.

فضای گفت و گوی نزدیک نخست وزیر با فرزندان عراق زمانی صمیمی­تر شد که برق سالن رفت و وی خطاب به وزیر برق گفت: «آقای وزیر برق کجایی؟»، این را گفت نه برای این که از وزیر برق بخواهد که به دنبال وصل برق در یک کشور غریب برود، بلکه به او بفهماند که ملت عراق نیازمند برق است و برنامه­هایی که وعده داده بودی به کجا رسید.

مالکی در این دیدار از وضعیت سیاسی و اقتصادی عراق مفصل صحبت کرد و ماحصل قراردادها و تفاهم­نامه­های اقتصادی را که با طرف­های آلمانی امضا کرده را به طور کامل توضیح داد.

نخست وزیر درباره وضعیت امنیتی کشور و وضعیت فعلی شهروندان عراقی توضحیاتی داد و گفت: «وضعیت امنیتی بسیار بهبود یافته است. دلیل این ادعا را هم می­توانم با تضمینی که شرکت­های امنیتی خارجی به سرمایه­گذاران برای سرمایه­گذاری در عراق داده­اند، بدهم. اکنون شرکت­های امنیتی بین­المللی بر جایگاه­هایی که تا دیروز در دستان گروه­های تروریستی بود، مسلط شده­اند و با پاک­سازی آن مناطق از حضور تروریست­ها آنها را برای حضور سرمایه­گذاران آماده کرده­اند.»

اما نشست نخست­وزیر با مهاجران عراقی تنها به صرف تعارف نبود. برخی از شهروندان عراقی از نبود خدمات و عدم احترامی که به شهروندان عراقی از سوی سفارت عراق صورت می­گیرد به شدت انتقاد کردند و از مالکی خواستند کنسولگری جدید در آلمان تاسیس شود. در این موقع مالکی از دست اندارکاران خواست به پرسش­های انتقادی منتقدان پاسخ دهند. سپس مالکی وعده داد، خود شخصا برای افتتاح کسنولگری جدید عراق در آلمان اقدام کند تا ارائه خدمات به شهروندان عراقی آسان­تر شود. مالکی همچنین گفت، هر کاری که باعث شود شهروندان عراقی ترغیب شوند که به میهنشان بازگردند را انجام می­دهد و از آنها می­خواهد در بازسازی کشورشان سهیم باشند.

به گفته مطبوعات آلمان استقبال از مالکی در عراق بسیار بالا بوده است. آنگلا مرکل از او همانند یک رهبر کشور دموکراتیک استقبال کرد و به وی برای ایجاد زمینه­های حرکت مدنی و جنبش­های اجتماعی در سایه بازگشت امنیت تبریک گفت.

بر اساس آماری که یکی از روزنامه­­های چاپ برلین ارائه داده است، 77 درصد رسانه­های آلمانی سفر مالکی به آلمان را مثبت ارزیابی کرده­اند. 67 درصد نیز گفته­اند که با سفر مالکی به آلمان به این درجه از اطمینان رسیده­اند که می­توانند، به عراق به عنوان کشوری دموکراتیک، مطمئن و صاحب جایگاه در خاورمیانه امیدوار باشند.

سفر مالکی به آلمان را می­توان تحول مثبت در عصر تازه تاریخ عراق دانست. برای نخستین بار، حداقل طی 17 سال گذشته است که یک مقام ارشد عراقی تا این اندازه مورد استقبال قرار می­گیرد و این چنین پشتیبانی برای عراق و آینده­اش به ارمغان می­آورد.

در کنار استقبال آلمانی­ها که در مطبوعات آلمان از آن به عنوان شریک تازه آلمان، شریک تازه عربی و شریکی تازه از خاورمیانه یاد کردند، شور و شعفی که عراقی­ها مقیم آلمان داشته­اند، در خور توجه بود. شاید پیش از این و در زمان رژیم صدام حسین، مقام­های عراقی بسیاری به آلمان سفر می­کردند اما هیچ کدام از آنها این چنین شور و شعفی در میان عراقی­ها به وجود نمی­آوردند.

عراقی­ها این بار همانند بسیاری از مردم متمدن جهان که به هنگام سفر رئیس جمهوری کشورشان به کشوری دیگر در خود احساس غرور می­کنند، از سفر مالکی به آلمان احساس غرور کردند. حسن حاتم المذکور استاد دانشگاه، در این باره می­گوید، هنگامی که مالکی را از نزدیک دیدم احساس کردم همه عراق و ملت عراق مقابل چشم من هستند. او خود، عراقی بزرگی است.

شاید اظهارات این استاد دانشکاه تا اندازه­ای ناشی از احساس باشد، که البته از محبت او به نخست­وزیر و ملتش سرچشمه می­گیرد، اما ادامه صحبتش، احساسش را بهتر نمایان می­کند. ما عراقی­ها همه به نخست­وزیرمان امیدواریم. به او احترام می­گذاریم و می­دانیم که وی تا چه اندازه به سیاست­های سازنده­اش امیدوار است. برای او آرزوی توفیق و موفقیت می­کنم. شاید برای نخستین بار بود که هنگامی که نخست­وزیر مملکتم به آلمان آمد در خود احساس غرور کردم و با افتخار گفتم من عراقی هستم. احساسی که مدت­ها بود در من کور شده بود و به دلیل حساسیت­هایی که نسبت به عراق از زمان رژیم بعث به وجود آمده بود، مدت­ها بود که در من به وجود نمی­آمد. چه، بارها گفتم عراقی نیستم. اما اکنون با افتخار هر کس از من می­پرسد اهل کجایی، می­گویم عراق.

امیدی که عراقی­ها به مالکی دارند، بسیار زیاد است. عراقی­های مقیم آلمان واقعا و از صمیم قلب امیدوارند که مالکی در سیاست­هایش موفق باشد و عراقی واقعا جدید بسازد. علی السرای، دیگر عراقی مقیم آلمان که او نیز استاد دانشگاه است، در این باره می­گوید، سفر او به اروپا از جمله آلمان تاثیر شگرفی بر فعالیت­هایش و متعاقبا پیشرفت امور در عراق می­گذارد. ما به خوبی می­بینیم که وی برای خروج عراق از محنت چگونه تلاش می­کند. از صمیم قلب آرزوی موفقیت برای او می­کنیم.

حیدر المالکی استاد سابق دانشگاه بغداد و استاد کنونی دانشگاه هامبورگ نیز نسبت به سفر مالکی به آلمان خوشبین است و می­گوید: «استقبال از نخست­وزیر در نوع خود بی­نظیر بود. دولت آلمان حمایت کاملی از برنامه­های نخست­وزیر کرد و ما همه به آینده عراق و خروج کشورمان از محنت و رنج کنونی امیدواریم. نوری مالکی بر پیگیری وضعیت مهاجران بسیار تاکید کرد اما گفت، پیگیری امور نیازمند زمان بیشتری است و ما تلاش می­کنیم تمام امکانات را فراهم آوریم تا مهاجران عراقی در خارج احساس غربت نکنند. ما نیز به نخست­وزیر حق می­دهیم و منتظر می­شویم تا به مرور مشکلات حل شود. آن طور که او برای حل مشکلات مهاجران و پناهندگان و دیگر مشکلات عراق مصمم است، ما را دلگرم می­کند و باعث می­شود ما هم برای کمک به او مصمم شویم.»

کریم البیضانی روزنامه­نگار مقیم آلمان به سفر مالکی از زاویه دیگری می­نگرد. وی به نشستش با استادان، نخبگان، روزنامه­نگاران و صاحبان رسانه اشاره کرد و گفت: «شاید برای نخستین بار باشد که یک مقام ارشد عراقی این چنین صمیمانه و بدون هیچ گونه محدودیتی با نخبگان و روزنامه­نگاران در خارج از عراق دیدار می­کند. در زمان رژیم بعث هیچ گاه امکان نداشت روزنامه­نگار یا خبرنگار ساده­ای بتواند به آسانی رو در روی یک مقام ارشد عراقی بنشیند، با او صحبت کند، انتقاد کند یا با وی به بحث بنشیند. همچنین برای نخستین بار بود که قومیت­های مختلف عراقی، کردی، مسیحی، صائبی، شبکی، یزیدی و ترکمن با مقام عالی کشورشان آزادانه به گفت و گو نشستند و مشکلاتشان را بیان کردند. حتی برخی از آنها با گلگی و رنجش با نخست­وزیر صحبت کردند که وی صبورانه به حرف­های آنها گوش فرا داد و به آرامی پاسخشان را داد.»

وی سپس به خاطره­ای از زمان رژیم بعث اشاره می­کند و می­گوید: «یک بار طارق عزیز در زمانی که وزیر امور خارجه بود، سفری به یکی از کشورهای اروپایی داشت. کسی جرات صحبت با او را نداشت اما یک مسیحی به زحمت خود را به او رساند و با یادآوری این که هم­مذهب او است مشکل خود را با او مطرح کرد. طارق عزیز از ابتدا تا انتهای صحبتش به او توجه نمی­کرد و دائما صحبتش را قطع می­کرد و با اطرافیانش حرف می­زد. در نهایت رو به او کرد و گفت، بعثی هستی یا خیر. مرد پاسخ داد، خیر. طارق عزیز سپس گفت، در وهله اول من بعثی ام بعد مسیحی. ثانیا این بار چون مسیحی هستی چیزی به تو نمی­گویم ولی اگر یک بار دیگر ببینیم که جلوی من سبز شدی یا بشنوم با هر کدام از مقام­های عراقی صحبتی کردی، بلایی بر سرت می­آورم که تا عمر داری فراموش نکنی. در ضمن پاسخ این توهینت را به موقع خواهی دید. آن مرد از ترس از محل دور شد. بعدها یکی از نزدیکانش را در عراق شکنجه کردند و کشتند و به وی اطلاع دادند این جزای کار نسنجیده­ات در آلمان در برابر جناب وزیر امور خارجه بود.»

نوری مالکی درباره پیمان نامه امنیتی عراق و آمریکا به طور مفصل با مقام­های آلمانی مذاکره کرد و با عراقی­های مقیم آلمان نیز به گفت و گو نشست. وی در این باره گفت: «گفت و گوها میان طرف­های عراقی و آمریکایی در جریان است و مراحل مقدماتی آن به انجام رسیده است. ما تلاش داریم بر سر چگونگی حضور نیروهای آمریکایی در عراق، عقب­نشینی نیروهای آمریکایی، چگونگی آمد و شد نیروهای آمریکایی در خاک عراق، خروج عراق از بند 7 منشور سازمان ملل در سال 1991 که پس از جنگ کویت وضع شد و بر اساس آن تحریم­هایی متحمل کشورمان شد با طرف­های آمریکایی به نتیجه برسیم و تا کنون به توافق­های ابتدایی در این زمینه نیز رسیده­ایم و بسیار امیدواریم در آینده به نتایج مطلوبی برسیم.»

همچنین نوری مالکی اعلام کرد، بیش از یکصد شرکت آلمانی اعلام کرده­اند که آماده­اند به عراق بیایند و در پروژه­های مختلف سرمایه­گذاری کنند. قرار است برخی شرکت­های آلمانی گروه­های ویژه خود را به عراق بفرستند تا میزان امکانات عراقی­ها در تامین امنیت را از نزدیک بسنجند و من از دیگر شرکت­ها نیز می­خواهم همانند آنها عمل کنند تا به وجود امنیت برای سرمایه­گذاری در عراق مطمئن شوند.