حقوق بشر هم وزن برنامه هستهای است
دیپلماسی ایرانی: برای اولین بار از زمان آغاز غنی‌سازی اورانیوم از سوی ایران که به سلاح هستهای منجر خواهد شد، ما روزنه‌ای از امید برای پیدا کردن راه‌کاری دیپلماتیک برای این مسئله دیده‌ایم.
دلیل آنکه اکنون شانس کوچکی ( بر روی کوچک بودن آن تاکید می‌کنم) برای مذاکره وجود دارد این است که برنامه هستهای ایران همواره به عنوان یک استراتژی برای نظام حاکم مورد استفاده قرار می‌گرفت. اکنون پس از انتخابات ماه خرداد در ایران، گروهی که دولت را در دست دارد، چندان از حمایت مردمی و روشنفکران جامعه برخوردار نیستند. اکنون محمود احمدی‌نژاد نمی‌تواند صدای مرگ بر امریکا را بلندتر از مرگ بر دیکتاتور بشنود. اکنون تحریم‌های بیشتر علیه ایران نه تنها زندگی سیاسی در ایران را با فاجعه مواجه خواهد کرد بلکه به طور قطع از نظر اقتصادی نیز فاجعه‌ای در پیش خواهد بود.
بنابراین چنین شرایطی بهترین زمان است تا دولت ایران بخواهد مذاکره کند چرا که در غیر این صورت وضعیت خود را در خطر می‌بیند.
در اول ماه اکتبر، ویلیام برنز، به عنوان نماینده امریکا همراه با دیپلمات‌های بریتانیایی، فرانسوی، آلمانی، روسی و چینی با ایران در ارتباط با برنامه هستهای این کشور مذاکره خواهند کرد و بررسی خواهند کرد که آیا می‌توانند با ایران به توافقی دست پیدا کنند یا خیر.
زنده نگه داشتن گزینه تحریم‌ها در چنین شرایطی هرچند واجب است اما کافی نیست. ما همچنین باید این نکته را گوش‌زد کنیم که هرلحظه احتمال این وجود دارد که اسرائیل بخواهد حرکتی دیوانه‌وار انجام دهد. من خواهان حمله نظامی اسرائیل علیه ایران نیستم و امیدوارم که ما به عنوان امریکا در آن دخالتی نداشته باشیم. اما بر این باورم که مقامات امریکایی، بهخصوص رابرت گیتس، وزیر دفاع امریکا، باید از تکرار این موضوع در ملاء‌عام خودداری کنند. گیتس یک باهوش و قدرت‌مند است. خود او به خوبی می‌داند که چگونه بازی کند. اگر هر یک از مقامات امریکایی این سوال را مطرح کنند که آیا اسرائیل باید پایگاه‌های هستهای ایران را مورد هدف قرار دهد یا خیر، تنها یک جواب، پاسخ درست است: باید آنها را به سخنان دیک چینی، معاون سابق رئیس‌جمهور در سال 2005 ارجاع داد که گفت احتمال این وجود دارد که اسرائیل ابتدا تصمیم بگیرد که وارد عمل شود تا جلوی دستیابی ایران به سلاح‌های هستهای را بگیرد. چرا ما باید در چنین شرایطی از ایران حمایت کنیم؟
در چنین شرایطی امریکا باید تحریم‌های متنوعی علیه ایران را مد نظر داشته باشد، تحریم پروازهای ایرانی و تحریم شرکت‌هایی که با شرکت‌های نفتی ایران همکاری می‌کنند.
با افزایش روابط باراک اوباما با روسیه، وی توانست در این مسیر حرکت درستی انجام داده باشد. اما با آغاز مذاکرات مسئله دیگری نیز وجود دارد که نباید آن را فراموش کنیم: و آن این است که مقامات امریکایی نباید بگویند که تنها مشکل ما برنامه هستهای ایران است و اگر در این مسئله به توافق برسند، تمام مشکلات حل خواهد شد.
تحلیلگران معتقدند که اگر مسائل حقوق بشری را مورد توجه قرار ندهیم ،پیام ما به مردم ایران این است که شما برای ما اهمیت ندارید و تنها برنامه هستهای مهم است. هرچند این تنها دست ایرانی‌هاست تا تاریخ خود را تغییر دهند. ما نمی‌توانیم بیش از آنچه آنها می‌خواهند انجام دهیم.
منبع: نیویورک‌تایمز
نظر شما :