این برگ برنده از آن ایران است

دیپلماسی ایرانی: مساله قابل ستودنی در ارتباط با نتیجه مذاکرات هفته گذشته ژنو با ایران رسیدن به یک توافق برای ارسال اورانیوم کم درصد غنی‌ شده ایران که قابل استفاده در سلاح‌های هسته‌ای است به روسیه و غنی سازی آن توسط روسیه با غنای 19.75 درصد و ارسال آن به فرانسه و تبدیل آن به سوخت و ارسال مجدد آن به ایران برای رآکتورهای تحقیقاتی است. باراک اوباما، رئیس جمهور امریکا نیز در ایران ارتباط اعلام کرد که این توافق آغاز بسیار خوبی است.

در واقع، این توافقنامه یک پیروزی دیگر برای ایران در طولانی مدت در مقابل غرب خواهد بود. هر حرکتی به سوی تحریم‌های سخت‌تر علیه ایران دیگر آن همبستگی گذشته را ندارد و ایران فریب‌کارانه، با عضای دائم شورای امنیت سازمان ملل روابط دوستانه برقرار کرده است. اکنون به مشکلات پیش رو توجه کنید:

● آیا توافقی صورت گرفته است یا خیر؟ سه واژه غیر قابل اعتماد در دیپلماسی "توافق در کلیات" است. سفیر ایران در بریتانیا در پاسخ به این سوال که آیا کشورش توافق کرده است تا اورانیوم با غلظت پایین را به روسیه منتقل کند گفت: نه! نه! هنوز این مساله مورد بحث قرار نگرفته است. یکی از مقامات ایرانی هم که نخواست نامش فاش شود اعلام کرد که توافق در ژنو تنها بر روی کلیات بود. ما بر روی مقدار و میزان هیچ توافقی نکردیم. موافقت بر سر جزئیات این توافق می‌تواند همچنان مبهم باقی بماند.

مسائل دیگر شامل این است که آیا ایران ناظری در تاسیسات غنی سازی روسیه خواهد داشت یا نه. اگر چنین باشد، چه تکنولوژی‌های جدیدی را این ناظران آرام آرام فراخواهند گرفت؟ و از آنجا که رآکتورهای تهران برای اهداف پزشکی است، آیا اوباما نیاز سوخت ایران در سال 2010 را نادیده خواهد گرفت؟

● این توافقنامه خواست شورای امنیت سازمان ملل برای عدم اجازه این شورا برای غنی سازی اورانیوم ایران را کاهش می‌دهد.

هیچ رئیس‌جمهور امریکایی تا به امروز به اندازه آقای اوباما عاشق قوانین بین‌المللی و شورای امنیت سازمان ملل نبوده است. اینجا، وی قطعنامه‌های کشورهای عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل در ارتباط با برنامه هسته‌ای تهران را سست می‌کند. در قطعنامه 1696، که در تاریخ 31 جولای سال 2006، شورای امنیت سازمان ملل از ایران خواست تا برنامه‌های هسته‌ای خود و غنی سازی اورانیوم را به حالت تعلیق در آورد. این قطعنامه به تحریم‌ها علیه ایران انجامید. بنابراین با توجه به اینکه ایران اعتبار چندانی ندارد، هیچ ایده‌ای نیز وجود ندارد که بتوانیم بدانیم میزان اورانیوم درصد پایینی که اعلام می‌کند با میزان ذخیزه‌ای که دارد همخوانی دارد.

با تایید حق قانونی ایران برای غنی‌سازی اورانیوم، آقای اوباما موضع خود را در ارتباط با اینکه ایران باید به طور کامل به تعهدات بین‌‌المللی خود پایبند باشد را تضعیف کرد.

● تبدیل اورانیوم غلظت پایین ایران به اورانیومی با درصد بیشتر در واقع یک عقب‌نشینی به حساب می‌آید. 3/2 از فعالیت برای رسیدن به اورانیوم 90 درصد که بهترین اورانیوم برای تولید سلاح است، زمانی انجام می‌شود که ایزوتوپ‌های U235 در اورانیوم طبیعی در حالتی باشد که ایران در حال حاضر به آن دسترسی دارد یعنی 3% تا 5%. غنی سازی یشتر اورانیوم ایران تا 19.75% در واقع اقدامی مهم اما در مسیری غلط است. این مقدار به جرات زیر 20 درصد از ساخت سلاح است. بنابراین ما باید رآکتورهای تهران را تبدیل کند نه اینکه اورانیوم 19.75% به آنها تحویل دهیم.

هر چه توانایی هسته‌ای ایران پیشرفته‌تر باشد، راه‌های بیشتری برای تولید سلاح هسته‌ای در پیش رو خواهد داشت.

رئیس جمهور امریکا همچنین اعلام کرده است که تاسیسات هسته‌ای ایران باید طی دو هفته بازرسی شود. اما درست 24 ساعت پس از این سخنان یکی از مقامات کاخ سفید اعلام کرد که هیچ ضرب‌العجلی برای بازدید از تاسیسات جدید قم وجود ندارد. مسلما ایران نیز نمی‌خواهد که این ضرب‌العجل وجود داشته باشد. بنابراین بار دیگر شاهد هستیم که در ارتباط با برنامه هسته‌ای ایران به آنها فرصت داده‌ایم تا بتوانند برنامه‌های هسته‌ای خود را توسعه دهند. بنابراین درحال حاضر شرایطمان از پیش از اجلاس ژنو نیز بدتر شده است.

نویسنده: جان بولتون
منبع: وال استریت ژورنال