گروکشی روسیه در پرونده نیروگاه بوشهر

آنچه که روز گذشته در مورد عدم تعهد روسیه در مورد انتقال سوخت و راه‌اندازی نیروگاه بوشهر در رسانه‌ها منعکس شد، خبری غیرقابل پیش‌بینی نبود و در واقع پیش از این با موضع‌گیری‌هایی که روسیه داشت مشخص بود که این عضو شورای امنیت ملی راه‌اندازی و تأمین سوخت نیروگاه بوشهر را در گرو پرونده هسته‌ای قرار داده است.

هرچند که سیاستمداران ایران به روسیه به عنوان عضو غیرغربی شورای امنیت ملی می‌نگرند و انتظار تعاملی بیشتر با این کشور همسایه را داشتند اما سیاست‌ها و مواضع اخیر روسیه نشان داد این کشور برای پایان دادن به مسئله هسته‌ای ایران به گونه‌ای که غرب خواهان آن است همراه خواهد شد و این مسئله بر تعهدات قبلی آن نیز تأثیر خواهد داشت.

برای شناخت سیاست روسیه در قبال ایران باید این نکته را در نظر داشت که روسیه به ایران به عنوان کشوری در داخل آسیا می‌نگرد و در مناسبات خود نیز همسایه جنوبی خود را تنها یک کشور در عرصه بین‌الملل می‌بیند که مناسباتی بین‌المللی میان دو کشور برقرار است نه مناسباتی دوجانبه.

این در حالی است که ایران ارتباط با روسیه را با نگاه گسترده‌تری دنبال می‌کند و در واقع آنچه که از تفاوت رویکردهای دو کشور نسبت به هم شاهد هستیم به علت تفاوت نگاه‌ها در نوع ارتباط دو کشور است.

از سوی دیگر روسیه به‌طور طبیعی در ارتباط با ایران و کشورهای غربی به‌دنبال منافع خود است و آنچه که به نظر می‌رسد برای تأمین منافع خود بیشتر به سمت غرب کشیده شده است.

روسیه که پیش از این در زمان ریاست جمهوری «پوتین» از اقتصاد سرمایه‌داری و سیاست باز استقبال نمی‌کرد به نظر می‌رسد اکنون با «مدودف» تجربه جدیدی را در سیاست‌های اقتصادی پیش رو دارد که چندان مورد علاقه طرفداران پوتین نیست اما این کشور را به سمت غرب کشانده است.

«مدودف» اخیراً در سخنانی از رویکرد کشورش به اقتصاد باز و نیاز به سرمایه‌گذاری‌های اقتصادی گفته بود که نشان می‌دهد این کشور اوراسیایی با گذراندن دوره میلیاریستی، دوره‌ای نظامی و امنیتی، سعی دارد به سمت اقتصاد سرمایه‌داری و بازکردن فضای سیاسی پیش می‌رود و اکنون بیش از پیش در فکر جلب سرمایه‌گذاری غربی‌ها است. بنابراین طبیعی است که منافع خود را در نزدیکی مواضع خود با غرب ببیند و در این میان پرونده هسته‌ای ایران نیز موقعیتی بود که این نزدیکی مواضع را نشان دهد.

البته باید بحران بین‌المللی اقتصاد و مشکلات دیگر این کشور را هم به علت نزدیکی به غرب اضافه کرد.

میزان داد وستد ایران و روسیه هم نشان می‌دهد که ایران سهم ایران از بازارهای روسیه سهم این کشور از بازار ما هم نیست و این کشور هنوز راه‌های ترانزیتی خود را بر روی ایران می‌بندد.

اینکه روسیه هیچ گاه نمی‌تواند همکار و متحد خوبی برای ایران باشد واقعیت جدیدی نیست که اکنون با بی‌توجهی به تعهدات آنها نمود پیدا کرده باشد بلکه از رویکرد این کشور در قبال ایران و بی‌توجهی به تعهدات دیگری نیز خود را نشان داده بود.

منبع: روزنامه خبر