ایران باید از هرگونه مذاکره‌ای استقبال کند

۲۰ تیر ۱۳۸۹ | ۱۴:۴۴ کد : ۷۸۵۴ گفتگو
گفتاری از علی خرم، تحلیل‌گر مسائل سیاسی
ایران باید از هرگونه مذاکره‌ای استقبال کند
موضع‌گیری جدید فرانسه و گفتگو با ایران؟ با صدور قطعنامه‌ای جدید شورای امنیت علیه ایران، می‌توان گفت که غربی‌ها از یک طرف منتظرند تا واکنش ایران به این قطعنامه را برای بازگشت به مذاکرات ببینند و از طرف دیگر هر اشتباهی هم از سوی غرب سر زند، قطعا مذاکره بهترین روش برای حل مسالمت‌آمیز قضایا از جمله موضوع پرونده هسته‌ای ایران است. به هرجهت درایران همواره باید از هرگونه مذاکره‌ای استقبال شود. حال ممکن است نیت این مذاکره، نیت خیری نباشد اما در یک مذاکره قطعا ایران هم می‌تواند حرف‌های خود را بزند و هم می تواند بسیاری از مشکلاتی که در اثر سوءتفاهم بوجود آمده را مورد بحث و بررسی قرار دهد و در نهایت از بدتر شدن اوضاع جلوگیری کند. اینکه قطعنامه‌ای در شورای امنیت تصویب شده و بخواهد اجرائی شود و همین طور اتحادیه اروپا و امریکا هم بخواهند تحریم‌های یکجانبه خودشان را به تصویب و اجرا بگذارند، شرایط را وخیم‌تر می‌کند و طرفین یعنی ایران و 5+1 در تنش قرار می گیرند. لذا اعم از اینکه نیت فرانسه خیر باشد یا نه، تصورم این است که دعوت به مذاکره در صحنه بین‌المللی برای حل مشکلات بین المللی، همواره مثبت و مفید است. مدودف و تاثیر بر سارکوزی؟ به نظر من در حال حاضر مواضع آقای مدودف و آقای سارکوزی خیلی هم دور نیست. اما قطعا نظرات آقای مدودف به ایران نزدیک‌تر است و روسیه مایل نیست که ایران خیلی از چارچوب همکاری‌ها دور شود، لذا سعی می‌کند که حتی در مجموعه 5+1 هم راه مذاکره با ایران باقی بماند و این اثر مثبت را آقای مدودف و روسیه می تواند بر فرانسه هم داشته باشد. ضمن اینکه فرانسه ممکن است بعد از این قطعنامه به دنبال این باشد که باب مذاکره با ایران را باز کند. البته نه تنها فرانسه بلکه همه مجموعه غرب. به هر صورت قطعا اثر روسیه بر فرانسه مانند گذشته نیست اما هنوز هم می‌تواند تاثیر مثبت خودش را داشته باشد.
رای دادن به قطعنامه بعد از یک سری اصلاحاتی است که کشورهای مثل روسیه یا چین بر روی آن انجام می‌دهند تا آن قطعنامه تعدیل شود. و بعد از تعدیل به آن قطعنامه رای می‌دهند. لذا رای مثبت روسیه به قطعنامه به معنای دشمنی با ایران نیست بلکه به معنای این است که روسیه تا حدی که منافع وامنیت ملی کشورش ایجاب می‌کند به تعدیل قطعنامه کمک کرده‌است.( و همین طور چین) ما نباید سیاه و سفید فکر کنیم که به طور مثال اگر روسیه یا چین به قطعنامه رای مثبت داده‌اند علیه ما هستند. آنها ممکن است نقطه نظراتی را که در ارتباط با کمک به ایران داشته‌اند را وارد و با تعدیل کردن قطعنامه به آن رای داده‌اند. اگر از این زاویه به موضوع نگاه کنیم، حرکت آنها جنبه دشمنی ندارد و بعد باز هم روسیه می تواند در جهت همکاری با ایران قدم بردارد. همین وضعیت در مورد چین هم صدق می کند. عقب نشینی برزیل از میانجی‌گری توافقی بین ایران، برزیل و ترکیه صورت گرفت ولی 5+1 آن را نپذیرفت و به دنبال قطعنامه رفت. اکنون که قطعنامه جدیدی علیه ایران صادر شده، ممکن است ایران هم دیگر مایل به اجرای آن موافقتنامه نباشد. به عبارتی دیگر آن موافقتنامه سه جانبه به خودی خود از دور خارج می‌شود و ایران دیگر حاضر به پیاده‌سازی آن بعد از صدور قطعنامه نخواهد بود. شاید برزیل با تصور این موضوع چنین موضع‌گیری را انجام داده است.

نظر شما :