چرا بايد کشورهاى عربى به فکر امنیت هسته‌اى باشند؟
دیپلماسی ایرانی: روزنامه الاهرام چاپ مصر در یادداشتی به قلم محمد سعد ادریس، روزنامه‌نگار و از فعالان اصلاح‌طلب مصری، رای اخیر شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در ملزم ندانستن اسرائیل به خلع سلاح هسته‌ای و ورود به آژانس انرژی هسته‌ای را مورد بررسی قرار داده است.
سعد ادریس یادداشت خود را با این صحبت عمرو موسی دبیر کل اتحادیه عرب آغاز می‌کند که گفت: اسرائیل و ایالات متحده و اتحادیه اروپا موفق شدند تلاش‌های اتحادیه عرب را برای ملزم ساختن اسرائیل برای پیوستن به آژانس انرژی اتمی را به شکست منتهی کنند.
وی بلافاصله پس از آن می‌نویسد که متاسفانه قدرت غرب برای حمایت از اسرائیل به اندازه‌ای بالا است که حتی این خبر پوشش رسانه‌ای پررنگی نداشت و خیلی سریع به فراموشی سپرده شد در حالی که مدت‌ها است که کشورهای عربی در کنار کشورهای مسلمانی چون ایران تلاش می‌کنند اسرائیل را وادار کنند تا به معاهده منع سلاح‌های کشتار جمعی و اتمی تن دهد و به جمع اعضای آژانس بپیوندد.
سعد ادریس سه نکته را از شکست جامعه عربی در اقناع اعضای آژانس برای ملزم ساختن اسرائیل برای پیوستن به آن، برداشت می‌کند و می‌نویسد: شکست جامعه عربی نشان داد اولا ایالات متحده امریکا و اتحادیه اروپا به هیچ وجه به فکر اعراب نیستند در حالی که اعراب برای دل خوش ساختن آنها دست به هر کاری می‌زنند. ثانیا، نشان داد که شعارهای عدالت محورانه اتحادیه اروپا و امریکا که در بوغ و کرنا کرده‌اند که مخالف گسترش تسلیحات هسته‌ای هستند، دروغی بیش نیست و هر جا لازم باشد استثنائاتی در نظر می‌گیرند که اسرائیل بزرگ‌ترین نمونه آن است. ثالثا، نشان داد که سیاست اسرائیل در تعامل با اعراب سیاست تحقیر و دروغ است و بر خلاف آن چه می‌گوید که به دنبال صلح است به هیچ وجه به صلح باور ندارد.
ادریس سپس به انتقاد از مواضع کشورهای عربی می‌پردازد و می‌نویسد: ما سه حقیقت را از رفتار غرب در برابر خود و اسرائیل دیدیم اما در این میان حقیقت دیگری نیز وجود دارد. حقیقتی که بیش از هر چیز دیگری اهمیت دارد و بیش از هر چیزی خودنمایی می‌کند و آن این که مواضع عربی در دفاع از حقوق عربی و استقلال و مصالح ملی نیازمند امنیت ملی است و نه فقط قومی و این ایجاب می‌کند که برای حفظ مصالح و رسیدن به حقوق خود به فکر دستیابی به تکنولوژی هسته‌ای برای رسیدن به امنیت هسته‌ای باشیم.
ادریس همچنین به انتقاد از کشورهای عربی می‌پردازد که چرا قبل از آن که رژیم‌هایی منطقه‌ای مانند اسرائیل اقدام به امضای توافق‌نامه آژانس برای منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای کنند، اقدام به امضای این توافق‌نامه کرده‌اند. حتی کشورهای عربی هنگامی که توافق‌نامه صلح با اسرائیل امضا کردند هیچ اشاره‌ای به تاسیسات هسته‌ای این رژیم و تهدیدی که از ناحیه آن متوجه آنها می‌شود، نکردند و کورکورانه تن به صلح با اسرائیل دادند. صلحی که هنوز از نظر اسرائیل کافی نیست. از آن بدتر نقش ایالات متحده در فریب دادن کشورهای عربی به نفع اسرائیل است که متاسفانه دولت‌های عربی به جای درک این حقیقت پیمان اخوت با آن امضا کرده‌اند و همواره تلاش کرده‌اند که حمایت امریکا را برای حفظ موجودیت خود داشته باشند.
ادریس در نهایت یادداشت خود را این گونه به پایان می‌رساند که جای بسی تعجب است وقتی که نماینده اسرائیل در آژانس به کشورهای عضو خرده می‌گیرد که وقتی امنیت اسرائیل در خاورمیانه در خطر است چرا اعضا باید بر روی آن تمرکز کنند، سکوت اختیار می‌کنند و هیچ نمی‌گویند؟ البته پاسخ آن را می‌دانیم کشورهای عربی هیچ گاه به طور جدی به دنبال ملزم ساختن اسرائیل به تعهدات آژانس نبوده‌اند در حالی که باید برای تقویت جایگاه خود در برابر اسرائیل در آژانس با کشورهایی مثل ایران و ترکیه همکاری کنند که در این کار نیز باز به خاطر صلاح‌دید امریکایی‌ها و اروپایی‌ها که آنها هم بیشتر نگرانی اسرائیل هستند در این کار کوتاهی می‌کنند.
نظر شما :