حتی اگر چین از طریق الحاق تایوان به «سرزمین مادری» از طریق اقدام نظامی فرصت را برای آمریکا در راستای تکرار اقداماتش در قبال روسیه فراهم نکند، سیاست آمریکا در جهت متوقف کردن صعود چین ادامه خواهد داشت.
ادامه مطلب
بیش از ۴۰ سال است که چین در حال ایجاد و انباشت قدرت اقتصادی است که امروزه، یا برابری با امریکا و یا حتی برتری در برخی زمینه ها را فراهم می کند. اکنون، زمان آن فرا رسیده است که امپراتوری آسمانی وارد فضای جهانی شود و توانایی های خود را به جهان خارج نشان دهد و منافع ملی خود را مطرح کند.
ادامه مطلب
رابرت گیتس می نویسد: رهبری سیاسی آمریکا – چه جمهوریخواهان و چه دموکراتها، در کاخ سفید و در کنگره – نتوانسته اند به اندازه کافی آمریکاییها را متقاعد کنند که تحولات چین و روسیه اهمیت دارند. رهبران سیاسی نتوانستهاند توضیح دهند که تهدیدات این کشورها چگونه در هم پیوسته هستند.
ادامه مطلب
علی اکبر دارینی در گفت وگو با دیپلماسی ایرانی می گوید: در ۲۰ سال پیش اگر کسی صحبت از این می کرد که می خواهد دلار را به چالش بکشد یا دلار را از تجارت کنار بگذارد آمریکایی ها یا کودتا می کردند یا حکومت را سرنگون می کردند، اما امروز دیگر چنین شرایطی وجود ندارد. بسیاری از کشورها مایل هستند دلار را کنار بگذارند و در تجارت با ارزهای دیگر کار بکنند چه یورو چه یوان چین چه ارزهای محلی.
ادامه مطلب
اگر همه کشورهای دعوت شده، رسما به بریکس بپیوندند، پروژههای همکاری فضایی تازه میان اعضای آن قطعاً امکان پذیر است. با این حال، تأثیر مهمتر این گسترش، احتمالا در حوزه مدیریت فضا و اجرای قوانین ناظر بر آن باشد. حاکمیت یا مدیریت فضا به مجموعه پیچیدهای از قوانین، مقررات و چارچوبهایی اشاره دارد که استفاده از فضا را در سطوح ملی و بینالمللی تنظیم میکند. این امر، ذاتا یک مسئله سیاست خارجی است چرا که فضا متعلق به هیچ کشوری نیست و فیزیکِ فضا نیاز به هماهنگی بینالمللی دارد.
ادامه مطلب
رئیس صندوق بین المللی پول هشدار داد: پس از دهه ها ادغام جهانی، این خطر فزاینده وجود دارد که جهان به بلوک های اقتصادی متخاصم تقسیم شود. چرا این اتفاق می افتد، جهان آینده چگونه خواهد بود و روسیه چه جایگاهی در آن خواهد داشت؟
ادامه مطلب
مائده هنجار در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: چینیها با قبول میزبانیهای متعدد مسابقات ورزشی و بین المللی نگاههای زیادی را به سمت خود میکشند. آنها فرهنگی سرشار از احترام متقابل، نظم، فناوری، زیبایی بصری و تکنولوژی را از خود به نمایش میگذارند و از فرصت چنین مسابقاتی برای صدور فرهنگ چینی استفاده میکنند.
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: موضوع مهم این که ولادیمیر پوتین، رئیسجمهوری روسیه نیز در مجمع کمربند و جاده حضور خواهد داشت و برخی شواهد حکایت رهبران مجارستان و روسیه دارد؛ چرا که گای ورهوفستات، نماینده پارلمان اروپا، منتقد اوربان، در یک پست آنلاین از تصمیم اوربان انتقاد و نوشته است در حالی که پارلمان و شورا درباره تهدیدات ژئوپلیتیکی علیه اروپا بحث می کنند... اوربان برای دیدار با پوتین به چین می رود!
ادامه مطلب
از دیدگاه ژئوپولیتیک، این جنگ، نویددهنده همگرایی غیررسمی بیشتر میان چین و روسیه (که هیچ کدام حمله حماس را محکوم نکردند) و ایران است که چنانچه جنگ اوکراین تشدید شود یا اقدامات نظامی تهاجمی چین در اطراف تایوان و دریای شرقی و جنوبی چین افزایش یابد، می تواند آسیبپذیریهای تازه ای هم برای آمریکا خلق کند.
ادامه مطلب
جلال خوش چهره در یادداشتی می نویسد: اگرچه پکن در شروع جنگ، تنها به این نکته اشاره کرد که این درگیری منافع همه طرفها و از جمله ثبات در خاورمیانه را دچار بحران و آشفتگی میکند اما مسکو بلافاصله سیاستهای ایالات متحده را به باد انتقاد گرفت و بروز این جنگ را اجتنابناپذیر خواند. مواضع پکن و مسکو در طول هفته خونبار گذشته تا همینجا محدود ماند. سکوت معنادار این دو قدرت شرقی که اکنون در مواجهه با غرب در یک جنگ سرد بهسر میبرند، چنین تفسیر شد که از یکسو پکن در حال ارزیابی اوضاع از چگونگی توازن قوا میان دو طرف منازعه است تا در صورت لزوم وارد ماجرا شود. از سوی دیگر مسکو جنگ کنونی را تا آنجا که به کنترل و مهار لازم نیاز نباشد، فعلا در خدمت به ایجاد تنفس برای روسیه در جنگ اوکراین تحمل کند.
ادامه مطلب
جهان جنوب بازگشته است. این جهان وجود دارد نه به عنوان یک گروه همگن و سازمان یافته بلکه به عنوان یک واقعیت ژئوپلیتیک. تأثیرات آن در ائتلافهای نوین و رو به رشد مشخصی احساس میشود؛ مانند گروه بریکس که ممکن است به زودی از اعضای اصلی خود یعنی برزیل، چین، هند، روسیه و آفریقای جنوبی فراتر رود. این جهان اما حتی بیشتر از گذر کنش های فردی کشورهای آن احساس میشود. این کنش ها، که پیشران شان منافع ملی و نه آرمانگرایی همبستگی جنوبی است، به پدیده ای بیش از جمع اجزای خود تبدیل میشود. این جهان، شروع به محدود کردن کنشگری قدرتهای بزرگ کرده و آنها را وادار به پاسخگویی به دست کم برخی از خواسته های جهانی جنوب میکند.
ادامه مطلب
فونتاین: در روابط با چین، ما بیشتر می دانیم که چه چیزهایی را نمی خواهیم. ما نمی خواهیم که کاملا از چین جدا شویم، نمی خواهیم که آنها از فن آوری های ما برای اهداف نامناسب استفاده کنند، نمی خواهیم این کار را بکنند، آن کار را بکنند اما نگرش و چشم انداز درازمدتی درباره همزیستی با چین نداریم. به نظرم مهمترین هدف سیاست خارجی واشنگتن در قبال پکن باید این باشد که چین نخواهد یا نتواند نظم موجود منطقه ای و جهانی را بر هم بزند.
ادامه مطلب
ممکن است واشنگتن ناچار باشد که با نقش روزافزون چین در منطقه کنار بیاید هرچند احتمالا برای بسیاری از آمریکاییان ناخوشایند باشد اما این هزینه کاهش مشارکت ایالات متحده در خاورمیانه است.
ادامه مطلب
توافق عربستان – ایران با حمایت چین چیزی جز تشییع نفوذ آمریکا در شرق جهان عرب نیست. نفوذی که مستقیما وارد مرحله مرگ مغزی شد بعد از این که آمریکاییها در پی حمله به عراق در مخمصه گیر افتادند. به این ترتیب آمریکاییها شکست خوردند و طرح خاورمیانه جدید آمریکا به خاورمیانه ایران تبدیل شد.
ادامه مطلب
کشورهای عربی اعم از عربستان سعودی، امارات متحده عربی، مصر با چرخش از نظم تک قطبی ای که واشنگتن سردمدار آن است، برای پیوستن به بریکس صف کشیده اند. الجزایر، بحرین، کویت، مراکش و فلسطین تنها برخی از کشورهایی هستند که آشکارا علاقه خود را به پیوستن به بریکس اعلام کردهاند. این بازآرایی، احتمالا برای خاورمیانه و شمال آفریقا، پیامدهای سیاسی، اقتصادی و اجتماعی خواهد داشت که بطور بالقوه قدرت آمریکا را تضعیف میکند.
ادامه مطلب
در حاشیه نشستهای گروه بیست در دهلی نو در ابتدای سپتامبر امسال، رقابت بر سر جغرافیای گذرگاههای زمینی و دریایی وارد مرحلهای جدید و بی سابقه در سیاست بینالملل شده است. بر اساس دیدگاه آمریکا، هدف از پروژه گذرگاه «هندی» بستن راه به روی پروژه چینی معروف به «کمربند و جاده» است.
ادامه مطلب
روز دوشنبه، واشنگتن روابط دیپلماتیک با نیوئه و جزایر کوک، دو کشور جزیره ای کوچک در شرق استرالیا برقرار کرد. وزارت امور خارجه آمریکا از «ارزشهای مشترک»، «اولویتهای مشترک» و نیاز به مقابله جمعی با تهدیداتی مانند تغییرات آب و هوایی صحبت کرد. اما از دیدگاه آمریکا، احتمالا رقابت با چین که در حال حاضر در تلاش است تا قلمرو خود را افزایش دهد، مهم تر است.
ادامه مطلب
سعید سیفی و علی رضوان پور در یادداشت مشترکی برای دیپلماسی ایرانی می نویسند: اگر چین به گسترشی که میخواهد دست یابد، تأثیر خود را در صحنه ثابت خواهد کرد. اما اگر مسیر چین مسدود شود، شکاف عمیق این گروه را نشان خواهد داد.
ادامه مطلب
شهره پولاب در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بایدن با نمایش یک تصویر آمریکایی از نشست جی ۲۰ در صدد بوده که نشان دهد که اگرچه جهان به سمت چند قطبی شدن پیش می رود، اما ایالات متحده همچنان کارت های قدرت بیشتری را در اختیار دارد که در رویارویی با رقابت اقتصادی چین و چالش های ژئوپلیتیکی روسیه از آن ها بهره می گیرد.
ادامه مطلب
نشست موسوم به «فرمت مسکو» دیروز جمعه ۲۹ سپتامبر/ ۷ مهر در شهر قازان (کازان) روسیه، مرکز جمهوری تاتارستان با حضور نمایندگان ۱۵ کشور من جمله روسیه، قزاقستان، قرقیزستان، تاجیکستان، ترکمنستان، ازبکستان، چین، هند، ایران و پاکستان برگزار شد. در این نشست امیر خان متقی، سرپرست وزارت امور خارجه طالبان نیز به دعوت روسیه حضور داشت. علاوه بر هیات طالبان، این دور از نشست «فرمت مسکو»، مهمانان ناظر دیگری از جمله مقاماتی از عربستان، امارات، قطر و ترکیه به شهر قازان دعوت کرده بود. شرکت کنندگان در این نشست در مورد وضعیت کنونی افغانستان، مسایل آشتی بین طرف های افغان، تضمین امنیت منطقه ای و بازسازی کشور پس از جنگ و همچنین مسایل فراگیر بودن دولت طالبان، مبارزه با تروریسم و جنایات مواد مخدر بحث و تبادل نظر کردند.
ادامه مطلب
این پروژه که واشنگتن حامی آن است رقیب جدی پروژه کمربند ـ جاده یا راه ابریشم جدید چین دانسته میشود که ۱۰ سال پیش مطرح شده است. کریدور تازه شامل دو مسیر جدا از هم میشود که یکی هند را به دریای عمان و دیگری دریای عمان را به اروپا متصل میکند.
ادامه مطلب
مشارکت ایتالیا در این توافق در سال ۲۰۱۹ توسط ائتلاف دولتی پوپولیستی آن زمان مورد توافق قرار گرفت. ایتالیا و چین یک "یادداشت تفاهم" امضا کردند که پیوستن ایتالیا به "جاده ابریشم" را تضمین می کرد. این توافق محدودیت زمانی دارد، اما ایتالیا باید به طور رسمی تا پایان سال از آن خارج شود تا از تمدید خودکار آن جلوگیری شود.
ادامه مطلب
به تدریج که تجارت جهانی شده و دیوارهای ایدئولوژیکی که بین کشورها جدایی می اندازد برداشته شدند، حتی سرسخت ترین رقبای ایدئولوژیکی پکن یاد گرفتند که ادامه راه بدون برقراری ارتباط با دولت چین برای اقتصادشان غیرممکن است. در چنین بستری است که آمریکا اکنون ناگزیر شد در خصوص ساختن یک معماری دیپلماتیک در آسیا اقدام کرده و تعداد بسیاری از شرکای محلی را درگیر سازد که آخرین موردشان نیز ویتنام است.
ادامه مطلب
رامین فخاری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: با آغاز جنگ اوکراین روسیه ناگزیر شد که همه انرژی خود را در اوکراین متمرکز کند و باتوجه به اینکه جنگ اوکراین به صورتی که روسیه تصور میکرد پیش نرفت و روسیه عملاً در جنگ اوکراین وارد یک باتلاق ژئوپلیتیک شد حضور روسیه در منطقه قفقاز و حتی در سوریه کاهش پیدا کرد. این مسئله به این منجر شد که ترکیه با خیال راحتتری برنامههای منطقهای خود را بهوسیلهی جمهوری آذربایجان در منطقه قفقاز بهپیش ببرد و جنگ اوکراین عملاً چند فرصت طلایی را در اختیار ترکیه قرار داد.
ادامه مطلب
این کریدور که شامل ساخت خطوط راه آهن و خطوط لوله برای انتقال انرژی و کابل برای انتقال داده است، هدف آن تبدل منطقه خاورمیانه به عنوان منطقه نفوذ آمریکا در بحبوحه تلاش های چین برای تثبیت نفوذ خود در این منطقه است. از سوی دیگر یکی از اهداف بعدی این پروژه ادغام اسرائیل در منطقه عربی و تقویت موقعیت هند در مقابل چین است.
ادامه مطلب
تدابیری که به قصد تنبیه خودکامگان به کار گرفته می شود، به فرسایش همان نظم غربی ای می انجامد که حفاظت از آن، هدف اصلی تحریم هاست.
ادامه مطلب
کوروش احمدی در یادداشتی می نویسد: بایدن در حاشیه نشست اخیر گروه ۲۰ در دهلی از طرح آمریکا برای کمک به احداث کریدور جدیدی با نام کریدور هند-خاورمیانه-اروپا سخن گفت. این کریدور جدید قرار است حملونقل کالا از طریق دریا و راهآهن، انرژی از طریق لوله و دادههای دیجیتالی از طریق فیبر نوری بین مبدأ، یعنی بنادر غربی هند و مقصد، یعنی اروپا و نیز کشورهای مسیر شامل امارات، عربستان، اردن و اسرائیل را ممکن کند و همچنین شامل ایجاد مناطق اقتصادی در طول مسیر باشد.
ادامه مطلب
حسن الحسن، عضو پژوهشی سیاست خاورمیانه در موسسه بین المللی مطالعات راهبردی مستقر در منامه هم می گوید: "به یک معنی، سعودی ها، بویژه اماراتی ها و تاحدودی مصری ها، بلندپروازی هایی برای حاکمیت جهانی دارند و این عضویت را راهی برای اِعمال رهبری و دستیابی به آرمان های جهانی شان می بینند."
ادامه مطلب
غسان شربل می نویسد: اجلاس سران گروه ۲۰ در دهلی نو نشان داد جهان در حال عبور از دوره انتقالی مملو از چالش های ژئوپلتیک و رقابت های اقتصادی در نبردی آشکار است. حضور نداشتن سران روسیه و چین و حضور چشمگیر سه بازیگر یعنی آمریکا، هند و عربستان پیام هایی با خود داشت.
ادامه مطلب
بخش جدید از جنگ اعلام شده توسط دونالد ترامپ، رئیس جمهوری سابق ایالات متحده امریکا در سال ۲۰۱۸ و ادامه آن توسط جو بایدن، رئیس جمهوری ایالات متحده نگرانی بسیاری از اقتصاددانان از جمله جنت یلن، وزیر خزانه داری امریکا که این سناریو را «فاجعه بار» می داند، در مورد تأثیر جدایی دو اقتصاد بزرگ جهان که برای امنیت و رشد فاجعه بار است، افزایش می دهد.
ادامه مطلب