آیا ایران با وجود بی اعتمادی، باید روسیه را حفظ کند؟
ایران و روسیه در تحقیر غرب و تمایل خود به دنیای چندقطبی، روابط دوجانبه خود را در دهه گذشته به ویژه در زمینه نظامی مانند سوریه عمیق تر کرده اند.
ادامه مطلبایران و روسیه در تحقیر غرب و تمایل خود به دنیای چندقطبی، روابط دوجانبه خود را در دهه گذشته به ویژه در زمینه نظامی مانند سوریه عمیق تر کرده اند.
ادامه مطلببا توجه به تمایل آمریکا به مداخله نکردن در امور منطقه و در پیش گرفتن راهبردی در برابر ایران که محور آن را همکاری و مهار و رویارویی – با توجه به شرایط حاکم – تشکیل می دهد، ممکن است شاهد برخی همکاری های موردی بین دو کشور باشیم و در مواردی نیز دو کشور در مقابل هم قرار بگیرند.
ادامه مطلبرامین فخاری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: پس از چهل سال سر دادن شعار "نه شرقی نه غربی" در شرایطی که شوروی سقوط کرده و بلوک غرب دارای قدرت سابق نیست اما در عین حال دارای قدرت نظامی و اقتصادی بالایی است و توانایی اعمال فشار و تحریم ایران و ایجاد اجماع جهانی علیه ایران را دارد و همچنین چین که در بلوک شرق قرار دارد در حال تبدیل شدن به بزرگترین اقتصاد دنیاست، تنها منجر به منزوی شدن بیشتر ایران و بردن اقتصاد ایران به مسلخ می شود.
ادامه مطلبتلاش تهران برای توافق با روسیه در زمینه های مختلف، با تلاش ایران برای به سرانجام رساندن توافق هسته ای با غرب و لغو تحریم ها بی ارتباط نیست. با این حال بعید به نظر می رسد روابط ایران و روسیه به سطح روابط راهبردی ارتقاء یابد اما ممکن است به توسعه ابعاد نظامی و سیاسی منجر شود.
ادامه مطلبگفته می شود رابرت مالی مسئول پرونده ایران در دولت آمریکا برای عبور از معضل تضمین های سیاسی و قانونی، اعطای «ضمانت های اقتصادی» را به ایران پیشنهاد کرده است. به این ترتیب که راه برای سرمایه گذاری کلان و گسترده شرکت های آمریکایی در بخش های مختلف اقتصادی ایران باز شود. در این صورت، شرکت ها و بخش خصوصی آمریکا برای حفظ منافع خود، در برابر تلاش هر دولتی در آمریکا برای خروج از توافق هسته ای و بازگرداندن تحریم ها، مقاومت خواهند کرد.
ادامه مطلبمحمدرضا بارز در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بر دستگاه تصمیم گیری و دیپلماسی کشور واجب خواهد بود با ایجاد تعادل در جهت گیری های آینده کشور و با استفاده از تمام ظرفیت تقابلی طرفین حاضر در وین، مانع از تکرار حوادث پایانی جنگ جهانی دوم، که در اثر جهت گیری یک سویه پهلوی اول رخ داد برای این مرز پرگهر شوند.
ادامه مطلببرنارد هورکید، کارشناس فرانسوی مسائل ایران می گوید در تازه ترین دور گفت وگوها ایران توانست طرف های مقابل را متقاعد کند که حل و فصل مسائل مربوط به تحریم ها در اولویت قرار گیرد چون این کار باعث خواهد شد تا راه برای حل و فصل مسائل فنی مربوط به برنامه هسته ای ایران، هموار شود. وی گفت که ایران بر این نکته تاکید می کند که همواره مفاد توافق هسته ای را محترم شمرده و این آمریکاست که با خروج از توافق به آن آسیب رسانده است و باید خود نیز آن را ترمیم کند.
ادامه مطلببشیر اسماعیلی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: «کاپلان»، اندیشمند روابط بینالملل در آمریکا، فلات ایران را منشأ قدرت ذاتی ایران میداند؛ به تعبیر وی در جنوب غرب آسیا، تنها کشوری که به مفهوم واقعی «کشور» وجود دارد، ایران است و کشورهای دیگر همگی پس از جنگهای جهانی بوجود آمدهاند. بدین روی کاپلان، آمریکا را برای داشتن یک آینده استراتژیک موفق آمیز در این منطقه، به برقراری رابطهای استراتژیک با ایران و نه عربستان سعودی و امارات متحده و ... رهنمود میسازد.
ادامه مطلبسعید خطیب زاده تاکید کرد، با به نیات طرف مقابل خوش بین نیستیم. طرف مقابل امریکایی ها و برخی کشورهای اروپایی ها هستند که اکنون تلاش دارند دوری خود از ترامپ را با نزدیکی به سیاست های ترامپ در دوره بایدن جبران کنند. آنها اظهاراتی را بیان می کنند که بیشتر جای آن که جنبه واقعی داشته باشد تلاش بر این است تا بر روند مذاکرات تاثیر بگذارند. بنابراین اظهارنظرهای خوشبینانه یا بدبینانه آنها برای ما ملاک نیست. از روز اول همه تلاش تیم مذاکره کننده هسته ای به نتیجه نهایی متمرکز بوده و از طرف مقابل نیز می خواهیم با همین رویکرد به مذاکرات برگردند. قرار است ظرف روزهای آینده تاریخ آغاز مذاکرات اعلام شود، انتظار داریم طرف های اروپایی نیز به جای حاشیه سازی و خبرسازی، با جدیت به مذاکرات برگردند و به فکر به نتیجه رساندن مذاکرات باشند.
ادامه مطلبفقدان راهبرد مناسب برای تعامل با ایران موجب شده است هر سیاستی که اتخاذ شود – اعم از دستیابی به توافق یا برخورد نظامی – موجب قدرتمندتر شدن ایران شود.
ادامه مطلبجاوید منتظران در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در ادامه مقصر نامیدن ایران در عدم موفقیت مذاکرات احیای برجام و متعاقباً مقصر شناساندن ایران به افکار عمومی جهان در نابودی این توافقنامه بینالمللی و نهایتاً اجماع سازی جهانی علیه ایران، در ادامه با تصویب قطعنامهای ضد ایرانی در شورای حکام آژانس بینالمللی انرژی اتمی، مصادف خواهد شد که احتمالا مدنظر رویکرد مشترک غربیها از بازی مقصرسازی علیه ایران خواهد بود تا در نهایت به اتکای آن بتوانند، از طریق شورای حکام آژانس و یا اعضای باقیمانده برجام (سه کشور اروپایی برجام)، مکانیسم ماشۀ مندرج در برجام را فعال کنند.
ادامه مطلبرامین فخاری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بدون تردید دولت آقای رئیسی قابلیت بستن یک قرارداد محکم تر را با غرب دارد. در صورتی که غرب این فرصت را از دست بدهد باید در انتظار تبعات این مساله و افزایش نفوذ چین و روسیه به واسطه سازمان همکاری های شانگهای و نزدیکتر شدن ایران به این سازمان، در منطقه خاورمیانه باشند.
ادامه مطلبمبین عبدی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: تعدد اختلافات فی ما بین جمهوری اسلامی ایران و طرف های مقابل در تمامی حوزه ها از جمله امنیتی، نظامی، اقتصادی، هسته ای و حتی مسائل منطقه ای تداعی کننده آن است که این روند در پیش گرفته شده نمی تواند به توافقی که رفع تحریم ها و بازگشت طرف های مقابل به توافق را منجر شود، لذا باید منتظر ماند و دید که آیا طرف های برجام حاضر به نشان دادن انعطاف برای رسیدن به توافق می شوند؟
ادامه مطلبدر پاسخ به بیانیه اروپا، میخائیل اولیانف، نماینده روسیه و سخنگوی اصلی تیم مذاکره کننده این کشو گفت: فرصت برای تغییر وجود دارد و برای ناامید شدن زود است.
ادامه مطلبیک منبع دیپلماتیک اسرائیلی چند روز پیش به بن کاسپیت، ستون نویس المانیتور گفت: "بیشترین شرمندگی آن است که هر گاه تهدید ایران را به آمریکایی ها گوشزد می کنیم، به ما می گویند "شما از جان ما چه می خواهید؟ همین شما بودید که ترامپ را متقاعد کردید که از توافق خارج شود، نتانیاهو این کار را کرد. بعد ایرانی ها هم شروع به نقض توافق کردند. اگر امروز به اینجا رسیده ایم، تنها علتش همین است."
ادامه مطلباسلام ذوالقدرپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در اوایل قرن بیستم بود که آدولف هیتلر، رهبر آلمان نازی در کتاب خود "نبرد من" به صراحت به شرایط و زیستواره سیاسی و اجتماعی شهر وین حمله کرده و آن را "وین ماری زهرآگین" نام مینهد۴، شهر وین که مرکز تعامل، مذاکره و مذاکره، توافق و همزیستی مسالمتآمیز برای نژادها، مذاهب، افکار و ایدئولوژیهای متفاوت بود، فضایی جهان وطنی داشت که به شدت مورد انتقاد هیتلر قرار میگیرد. سالهاست که وین به شهری برای مذاکرات ایران و غرب بر سر مسائل هستهای ایران و با بهتر بگوئیم ظهور ایران به عنوان یک قدرت بزرگ منطقهای و جهانی، بدل شده که شرایط جوی و سیاسی آن برای برخی سیاستگذاران و مذاکره کنندگان ایران بسیار بهتر و آشناتر از فضا و شرایط ایران و تهران شده است.
ادامه مطلبجلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: اهمیت اختلاف دیدگاهها که گاه به نقطه تعارض و مناقشه نزدیک شده در آن است که طرفهای غربی بر بازگشت تهران به جایگاه خود در سال ۲۰۱۷ یعنی هنگام خروج دولت «دونالد ترامپ» از برجام، تأکید دارد. تهران اما با محاسبه زمان سپری شده، خسارتهای اقتصادی تحمیل شده به ایران و موقع تازهای که در توسعه تکنولوژی هستهای خود کسب کرده، براین نظر است که باید طرفهای گفتوگو کننده با لحاظ موارد بالا و به رسمیت شناختن موقع هستهای آن، تمهیدات تشویقی لازم را برای بازگشت به تعهدات هستهای به شکل رسمی و حقوقی فراهم کنند.
ادامه مطلبپرستو بهرامی راد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: با پیوستن ایران به سازمان همکاریهای شانگهای این سازمان ۲۱ درصد از ذخایر نفت و ۴۶ درصد از ذخایر گاز جهان را در اختیار دارد. به نظر می رسد که عضویت ایران در سازمان همکاری شانگهای می تواند شروع مناسبی برای روابط اقتصادی گسترده با چین و روسیه و دیگر کشورهای شرق باشد و مسیر اجرای سیاست نگاه به شرق ابراهیم رئیسی را دنبال شود.
ادامه مطلبجلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: بلاتکلیفی کسالتبار برجام، بازتاب فرساینده خود را در مواضع اخیر گفتوگو کنندگان برجامی نشان میدهد. حالا این سخن که توافقی متفاوت از برجام لازم است، لقلقه زبانها شده و فرصتی را فراهم کرده که مخالفان برجام از جمله اسرائیل بنا به سیاستهای راهبردی خود مدام از آن سخن به میان آورند.
ادامه مطلباخیرا ابراهیم رئیسی گفت: «جهان وارد دوره جدیدی شده است. هژمونی و یکجانبه گرایی شکست خورده و به سود توزیع مجدد قدرت در کشورهای مستقل در حال تغییر است.» بی شک ایران خود را کشوری می بیند که از این توزیع مجدد قدرت می تواند سود ببرد و سهمی از آن داشته باشد. برای همین تلاش خواهد کرد تا آنجا که توان دارد بیشترین سهم را از این توزیع قدرت از آن خود کند.
ادامه مطلبفاطمه نکولعل آزاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اصرار برای احیای برجام در اسرع وقت و صدور بیانیه احتمالی در نشست پیش روی شورای حکام علیه ایران می تواند مقدمه صدور قطعنامه در نشست های بعدی و زمینهسازی برای معرفی کردن جمهوری اسلامی ایران بهعنوان مسئول شکست مذاکرات باشد.
ادامه مطلبافغانستان به دست طالبان افتاد. آمریکا این کشور را در شرایط مشابه سال ۲۰۰۱ رها کرد: بی ثبات و در خطر. وضعیتی که استراتژیست های بایدن امیدوارند این کشور را به یک باتلاق غیرقابل مدیریت و ضداقتصادی برای چین، روسیه و ایران و سایر رقبا تبدیل سازد.
ادامه مطلبعلی واعظ، از گروه بین المللی بحران در بروکسل، می گوید: "همه نشانه ها به جهت بدی اشاره دارد." دو مقام رسمی برجسته اروپایی هم به ان بی سی گفتند بسیار بعید است که ایران با از سرگیری گفت وگوهای وین در این ماه، موافقت کند.
ادامه مطلببشیر اسماعیلی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: کاپلان، تحلیلگر مسایل بین الملل در آمریکا می گوید ایران در منطقه خاورمیانه تنها بازیگری است که می تواند به قدرتی بزرگ بدل شود چون فلات ایران از دیرباز به مفهوم واقعی یک کشور بوده است. بقیه کشورهای اطراف ایران، همگی بعد از جنگ های جهانی و فروپاشی عثمانی به وجود آمده اند اما ایران یک قدرت تاریخی است.
ادامه مطلبعماد حسینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: کشورهای اروپایی بطور فزایندهای اهمیت خود را در دیپلماسی خاورمیانه از دست میدهند یا اصلاً دیده نمیشوند. شایان ذکر است چشماندازهای همچنان غالب در اروپا عمدتاً مربوط به دورانی است که اکنون دیگر رو به افول گذاشته است. اکنون محوریت مناقشه اسرائیل و فلسطین در راستای برقراری ثبات در خاورمیانه، تمایل به بازگشت به توافق هستهای منعقده با ایران، اولویت کلی بیشتر برای توافقات رسمی و چندجانبه، آنهم در شرایطی که منطقه توافقات ضمنی، عمل گرایانه، و دوجانبه را ترجیح میدهد.
ادامه مطلبمجتبی لشکر بلوکی در یادداشتی می نویسد: تا زمانی که نظام حکمرانی و کشورداری درست نباشد، بهترین مدیران، اخلاقی ترین کارگزاران، خوش قلب ترین سیاست مداران هم به نارکارآمدی، فساد، استبداد و خطا کشیده می شوند. نظام حکمرانی و نهاد سیاست است که نظام درمانی، نظام آموزشی و نظام صنعتی یک کشور را هدایت می کند. هر چند وقت یک بار باید بهترین های جهان را در حوزه حکمرانی و کشورداری انتخاب کنیم و از آنان بیاموزیم.
ادامه مطلبغلامرضا مصدق می نویسد: گر هدف توافق بلند مدت با چین گسترش قدرت مانور ایران در تعامل با دنیا، ایجاد توازن در روابط بین الملل و استفاده از فرصت ها برای حفظ و حداکثر کردن منافع ملی باشد، نه تنها انتقادی به عاقدین این توافق وارد نیست، بماند که باید سپاسگزار و دست بوس آنها بود، اما اگر این توافق سیاستی برای مقابله با آمریکا باشد، بی تردید سیاستی از پیش شکست خورده، زیانبار، ناقض استقلال و در ضدیت با منافع ملی ایران است.
ادامه مطلباروپا و آمریکا در مورد سه چیز خیال باطل دارند: ۱- خیال میکنند که میتوانند با زمانبندی خود و با توجه به شرایط خود به توافق با ایران برسند. ۲- خیال می کنند می توانند ایران را به طمع مذاکره و حل و فصل توافق هستهای از چین دور و سپس منزوی کنند. ۳- خیال می کنند که می توانند ایران را فریب دهند و با تطمیع مهارش کنند و چین را منزوی کنند و روسیه را با حل و فصل جزئی مسائل از جمله با شروط مبتنی بر چانه زنی بر سر نقش ایران و هم پیمانانش، به ویژه در سوریه سرگرم کنند.
ادامه مطلبرضا رسالت در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اینک این کشورهای غربی هستند که باید برای به ثمر نشاندن و یا باطل کردن دیپلماسی چندجانبه تلاش کنند. آنها اگر به واقع خواهان عمل به تعهدات برجامی هستند باید قبل از آن که پنجره ی دیپلماسی به کلی بسته شود، اقدام به رفع کامل تحریم ها و منتفع ساختن ایران از عواید برجامی خود کنند.
ادامه مطلبحرکت ایران در مسیری یک طرفه بوده است. به این ترتیب که ساخت تجهیزات نظامی بزرگ و نزدیک شدن به تولید اورانیوم فلزی را اعلام کرد و این به معنای نزدیک شدن به دستیابی به سلاح هسته ای است. این امر خشم کشورهای اتحادیه اروپایی را برانگیخت. اما آنها در نهایت به سمت همان راهی که ایران می خواهد، حرکت میکنند.
ادامه مطلب