پیام مشترک غرب و اعراب به ایران
دیپلماسی ایرانی: همزمان با خیزش‌های عمومی در خاورمیانه، جهان عرب در حال سخت گیری بیشتر بر ایران و البته نگاه بدبینانه به این کشور است. آسوشییتدپرس در این خصوص می‌نویسد: در داخل کاخ کویت نظامی‌ها مهمان سفرای ناتو هستند. محور کلام هم مانورهای نظامی احتمالی است که ناتو با کشورهای عربی قرار و مدار آن را گذاشته است. همزمان در تهران هم محمود احمدی نژاد در جامه رئیس جمهوری این کشور از اینکه غرب و اعراب دست در دست هم ایران را خطری برای منطقه می‌دانند گلایه می‌کند.
خلیج فارس همواره محل اختلاف میان ایران و اعراب بوده اما این بار تحلیل‌گران غربی هم اصرار دارند که جنس اختلاف‌ها میان تهران و اعراب متفاوت است. اعراب کشورهای حاشیه خلیج فارس تاثیر گرفته از آنچه در این منطقه در حال شکل گیری است و قیام‌های مردمی به شدت از ایران و افزایش قدرت این کشور واهمه دارند. همین مساله آنها را به سمت و سویی سوق داده که اتحاد میان اعراب و آمریکایی‌ها بیش از پیش محکم شده است.
خیزش‌های عمومی در جهان عرب که بر خلاف انتظار غربی‌ها در ایران با آن ابعاد تکرار نشد به دوستان در کشورهای عربی درس خوبی داد. غربی‌ها به راحتی نیروهای نظامی خود را از پایگاه‌های مخفی بیرون کشیدند و به خیابان‌های لیبی و بحرین رساندند. نخستین پیامی که به ذهن ما می‌رسد این است که اعراب ترسیده اند و برای مهار این واهمه است که در لاک دفاعی فرورفته اند. اما حقیقت این است که هر تصمیمی که اعراب می‌گیرند و هر استراتژی را که به شکل بلند و یا کوتاه مدت برای خود در منطقه تعریف می‌کنند به نوعی تحت تاثیر ایران است.
آسوشیتد پرس در این خصوص می‌نویسد: سال‌ها بود که اعراب در ظاهر به ایران لبخند می‌زدند و مهار بحث ایران هراسی را به دستان واشنگتن سپرده بودند. با این همه عملکردهای کاخ سفید در یک فصل اخیر نشان داد که اعراب باید دست به کار شوند و مساله بیم از نفوذ ایران را عیان کرده و البته دست در دست هم مقابل تهران به صف شوند.
مشعل الغرغاوی که ریاست موسسه خلیج در دوبی را عهده دار است در این خصوص می‌گوید: کشورهای حاشیه خلیج فارس دیگر به شکلی منفعل برخورد نخواهند کرد. ما از این پس در مسائل منطقه ای بسیار پویا خواهیم بود.
بحران در منطقه خلیج فارس آغاز شده و هیچ کس اندک تمایلی ندارد که بر آتش این تنش بیفزاید. واشنگتن در خاورمیانه و بخصوص کشورهای حاشیه خلیج فارس دچار نوعی سردرگمی شده است. هیچ کس نه در عربستان و نه در دیگر کشورهای این منطقه نمی‌تواند بر روی کمک‌های واشنگتن برای بقای در قدرت حساب باز کند.
راهپیمایی‌های اعتراض آمیز در کشورهای حاشیه خلیج فارس به راه افتاده و شعار همگان در آن یک چیز است: دموکراسی خواهی. کاخ سفید که سالهاست خود را داعیه دار دموکراسی می‌داند نمی‌تواند بیش از اندازه در برابر جریان‌های آزادی خواهی بایستد. بر همین اساس کشورهای عرب منطقه به این فکر افتاده اند که تنها راه برای مهار قدرت ایران همان ایستادن بر روی پاهای خود است.
ابتدای هفته بود که شورای همکاری خلیج فارس موضع گیری بسیار سختی علیه ایران داشت. شش عضو این شورا در بیانیه ای از دخالت‌های ایران در مسائل داخلی کشورهای منطقه ابراز نگرانی کردند. کویتی‌ها همزمان ادعای انهدام شبکه جاسوسی ایران را مطرح کردند.
خاندان سعود در عربستان هم نگران ایران شیعه ای هستند که به قول آنها می‌خواهد اختلاف‌های میان شیعه و سنی را در منطقه تشدید کند. ماه گذشته میلادی بود که سربازان عربستان سعودی به بحرین لشگرکشی کردند تا به کمک آل خلیفه ای بشتابند که اقلیت سنی و البته کرسی حکومت ورزی را در منامه در اختیار دارد. عربستان در بحرین هم به دنبال خنثی کردن نقش ایران بود و لاغیر. دولتمردان ایرانی هم دخالت عربستان در مساله داخلی کشوری دیگری را به "اشغال" تعبیر کردند. الغرغاوی در این خصوص می‌گوید: ما در بیانیه شورای همکاری خلیج فارس تاکید کردیم که ما در قالب کشورهای منطقه دست در دست هم مقابل ایران و تحریکات این کشور ایستاده ایم.
برخی تحلیل‌گران اعتقاد دارند که عربستان با دخالت نظامی در بحرین با یک تیر دو نشان را زد. هم برای ایرانی‌ها گردن کشی کرد و هم موفق به مهار بحران داخلی در این کشور و سرکوب شیعیان شد.
کشوهای حاشیه خلیج فارس و در نگاهی اجماعی‌تر کشورهای عربی در حقیقت آرام آرام در مسیر تحقق اهداف غرب قدم می‌زنند. قطر و امارات متحده عربی به اروپایی‌ها در لیبی کمک کردند. در جریان ناآرامی‌ها در یمن هم این کشورهای عربی شاید برای نخستین بار در تعامل کامل با غرب بودند. اعراب دست در دست غرب شده و این همگرایی را به رخ ایرانیان می‌کشند.
هیاتی از ناتو که در حال حاضر در کویت مشغول به گفتگو با اعراب است قصد داد مانور مشترکی را در منطقه برگزار کند که به نوعی آب‌های ایران را تحت الشعاع قرار دهد. این حرکت می‌تواند به استحکام توافقنامه‌های نظامی میان اعراب و ایالات متحده هم منتهی شود. اعراب به دنبال برنامه‌هایی هستند که بتواند ایران و قدرت این کشور در منطقه را محدود کند. آنچه در خاورمیانه و جهان عرب رخ داد منجر به تغییر 180 درجه ای موضع اعراب نسبت به ایران شد. اعراب اکنون ایران را خطری بالقوه برای خود می‌دانند.
نظر شما :