ایران تغییر نخواهد کرد

دیپلماسی ایرانی: سرکیس نعوم، ستون‌نویس ثابت روزنامه النهار در یادداشت خود به گفتگوهایش با مسئول پرونده فلسطین در کاخ سفید پرداخته که در آن درباره وضعیت خاورمیانه، صلح فلسطینیان و اسرائیلی‌ها و نقش ایران در منطقه بحث کرده است.

نعوم می‌نویسد: مسئول پرونده فلسطین در کاخ سفید می‌گوید: به همان اندازه‌ای که پرونده فلسطین و اسرائیل در حکومت خودگردان اهمیت دارد این پرونده در کاخ سفید نیز صاحب اهمیت است. از او می‌پرسم سلام فیاض، نخست‌وزیر حکومت خودگردان فلسطینی چه نقشی در پیش‌برد پرونده فلسطینیان دارد، می‌گوید: سلام فیاض نخست‌وزیر حکومت خودگردان است ولی هم‌زمان گویی خارج از حکومت است. او کارش را می‌کند ولی از ثقل لازم در داخل سازمان‌های رسمی و حزبی حکومت خودگردان فلسطین برخوردار نیست. محمود عباس، رئیس حکومت خودگردان بسیار ضعیف شده است. او به سمتی رفت که مفید نبود. هنگامی که شورای امنیت موضوع متوقف ساختن شهرک‌سازی‌ها را نپذیرفت و در برابر او ایستاد، محمود عباس به گونه‌ای صحبت کرد انگار که او نیز یک مقام امریکایی است. اکنون هم او تهدید می‌کند که برای بار دوم به شورای امنیت می‌رود تا با تشکیل کشور مستقل فلسطینی موافقت شود. او تلاش می‌کند که کشورهای مختلف را با به رسمیت شناختن کشور مستقل فلسطینی قانع کند. اما همه اینها نه جدی است و نه جدی گرفته می‌شود. انگار عباس می‌خواهد امریکا را قانع کند. ما می‌خواهیم به او کمک کنیم ولی راهی که پیش گرفته به ما اجازه نمی‌دهد که بتوانیم کمکش کنیم. در هر حال کشوری که می‌خواهد او در سازمان ملل به رسمیت برسد، ارزشی ندارد تا زمانی که سرزمین، مرزهای آن، پرچم و حکومتش مشخص شده باشد.

سرکیس نعوم می‌نویسد: به او گفتم: شاید عباس این کارها را کرد او می‌خواهد محبوبیتش را نزد فلسطینی‌ها احیا کند، هم در داخل جنبش فتح که برایش اولویت دارد و هم نزد مردم فلسطین. فراموش نکن که حماس در بر برابر او ایستاد. پاسخ داد: شاید این صحیح باشد به هر حال محبوبیت او وقتی درباره چیزهایی که از آن سخن گفتیم، بیان کرد، بالا رفت. از او پرسیدم: آیا به نظرت عباس اگر ببیند دروازه همه راه‌ها در برابرش قفل شده، از سمتش استعفا خواهد داد؟ پاسخ داد: نمی‌‌دانم ولی گمان نمی‌کنم استعفا دهد. او نه می‌گوید که می‌خواهد استعفا دهد و نه تا کنون تهدید به این کار کرده است. گفته است که در انتخابات آتی شرکت نمی‌کند ولی هنوز کسی نمی‌داند که اصلا قرار است این انتخابات برگزار شود یا نه. این را می‌دانیم که توافق شده در ماه سپتامبر آینده همان طور که عباس گفته انتخابات برگزار شود ولی آیا واقعا برگزار می‌شود؟ به او گفتم: فکر کنم در یکی از جلسات مجموعه‌های یهودی امریکایی در سال گذشته گفته بود که استعفا می‌دهد. گفت: شاید گفته باشد، ولی در عین حال تهدید می‌کند که از مطالبات کشور مستقل نیز دست خواهد کشید، با این تلویح که او به دموگرافی فلسطینی‌ها که آنها را در اکثریت در برابر اسرائیلی‌ها قرار می‌دهد، اعتقاد دارد یا این که می‌گوید فلسطین سابقه تاریخی دارد ولی همین ادعاها را اسرائیلی‌ها نیز دارند.

نعوم در این جا به موضوع ایران می‌رسد و می‌نویسد: از او پرسیدم: درباره ایران چه می‌گویی که امروز همه قضایا، مشکلات، پرونده‌ها و نقش‌های منطقه‌ای‌اش به اولویت نخست ایالات متحده تبدیل شده است؟ به من گفت: به رغم مشکلات بسیاری که در ایران وجود دارد این نظام همچنان قدرتمند است. در ایران اگر عده‌ای هستند که نسبت به حکومت اعتراض می‌کنند در اقلیتند. اکثریت مردم ایران همچنان با نظام هستند. بسیاری در ایران شاید نسبت به برخی سیاست‌ها و راه و روش حکومت اعتراض داشته باشند ولی همچنان به آن وفادارند و فقط خواستار تغییر و اصلاح هستند.

وی در ادامه می‌نویسد: از او درباره سپاه پاسداران پرسیدم، گفت: رهبر ایران از سپاه پاسداران حمایت قاطع می‌کند و اکثریت سپاه نیز با او است. چنین مسائلی در داخل سپاه چندان مطرح نیست. همه افراد سپاه چه در داخل و چه در خارج از آن چه قانونی و چه عملی خود را وفادار به رهبر می‌دانند. احمدی‌نژاد هم توانسته در ایران دستاوردهایی داشته باشد، او نه تنها در مناطق مرفه‌نشین بلکه در شهرهای کوچک و بزرگ ایران موفقیت‌های خوبی به دست آورده است. با این حال می‌توانیم بگوییم مرفهین ایران با احمدی نژاد نیستند ولی مردم شهرستان‌ها و کلا شهروندان پایین دست جامعه از او حمایت می‌کنند. مثلا در تهران که پایتخت ایران است مردم شمال شهر با احمدی نژاد نیستند ولی تمامی مردم جنوب شهر از احمدی نژاد حمایت می‌کنند.

سرکیس نعوم در پایان می‌نویسد: از او پرسیدم آیا به نظرت در ایران تغییری رخ خواهد داد؟ جواب داد: نه در ایران تغییری رخ نخواهد داد مگر این که در ارکان اصلی نظام مثل سپاه تغییری رخ دهد و مردم هم از این تغییر حمایت کنند. اما در افق چیزی دیده نمی‌شود. از سویی ممکن است ایران مورد حمله نظامی توسط اسرائیل یا امریکا قرار گیرد که این مسئله ضرورتا به معنای سقوط نظام نیست. اگر چه تا کنون نیز احتمال به ایران بسیار ضعیف است.