بروجردی: نامه سفرای اروپایی یک گام رو به جلو است

۲۲ خرداد ۱۳۹۰ | ۱۶:۰۰ کد : ۱۳۶۴۱ پرونده هسته ای
علاء الدین بروجردی، نماینده مجلس و رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس در گفتگو با دیپلماسی ایرانی یادداشت شش سفیر سابق اروپایی در حمایت از غنی‌سازی اورانیوم در خاک ایران را مورد بررسی قرار داد.
بروجردی: نامه سفرای اروپایی یک گام رو به جلو است

شش سفیر سابق اروپایی که در میان آنها سفرای سابق فرانسه و بریتانیا نیز حضور دارند در یادداشتی که در روزنامه‌های اروپایی منتشر کردند به دفاع از برنامه هسته‌ای ایران برخاسته و غنی‌سازی اورانیوم در خاک ایران را حق مسلم ایران دانسته‌اند. این اقدام در حالی صورت می‌گیرد که آمانو، رئیس آژانس بین‌المللی هسته‌ای هفته گذشته گزارش تندی را علیه ایران منتشر کرد. علاء الدین بروجردی، نماینده مجلس و رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس در گفتگو با دیپلماسی ایرانی این موضوع را مورد بررسی قرار داد که در زیر می‌خوانید.

نامه شش سفیر سابق اروپایی در حمایت از غنی‌سازی اورانیوم در ایران و پرونده هسته‌ای کشورمان را چگونه ارزیابی می‌کنید؟


البته با توجه به این که در چند سال گذشته غربی‌ها از مجموعه ظرفیت‌های خودشان استفاده کردند تا حق مسلم ملی ما برای غنی‌سازی اورانیوم را که در چارچوب ان‌پی‌تی و آژانس با اهداف صلح‌آمیز صورت می‌گیرد را متوقف کنند ولی ناکام ماندند و از سوی دیگر دفاع جدی نظام از این حق ملی و مصوبات چند باره مجلس در این زمینه، عملا آنها این حق را بدون اعلام رسمی پذیرفته‌اند. چون زمانی که مبادله سوخت غنی شده 5/3 درصد را با 20 درصد پیشنهاد دادند این بدان معنا است که آنها از لحاظ ماهیت حقوقی عملا غنی‌سازی را در ایران قبول کرده‌اند. ولی این پیشنهاد مکتوب سفرای سابق شش کشور مهم اروپایی یک گام ارزشمندی است در جهت رسمیت دادن به این موضوع و به نظر می‌رسد که این پیشنهاد و اقدام آنها می‌تواند کمک به حل این معضل و رسمیت دادن به جمهوری اسلامی ایران در باشگاه هسته‌ای جهان کند. چرا که ما عملا حضور خودمان را با ادامه این روند قانونی به اثبات رسانده‌ایم و این پیشنهاد در قالب امضای شش سفیر با توجه به سوابق خودشان در ایران می‌تواند در جهت رسمیت دادن به این مسئله کمک کند.


این یادداشت در حالی در روزنامه‌های اروپا منتشر شده که یک هفته پیش آقای آمانو آن گزارش ضد ایرانی را منتشر کرد. این تناقض را چگونه می‌توان ارزیابی کرد؟


آمانو در واقع یک فرد با تبیعت‌های بالا از سیاست‌های امریکا است. زمانی که به عنوان سفیر ژاپن در آژانس حضور داشت نیز یک چنین شناختی از شخصیت او وجود داشت. این که آمانو با آن کارنامه خودش و با محور قرار دادن مطالعات ادعایی امریکایی‌ها آن گزارش را ارائه داد عملا جایگاه آژانس را از یک ساختار مهم مستقل جهانی که باید بر مبانی مقررات آژانس عمل بکند به یک جایگاه سیاسی تنزل داده و شان آژانس را به شدت پایین آورده است و طبیعتا باید در برابر همه کشورهای عضو آژانس نیز پاسخگو باشد. همین چند وقت پیش کشورهای غیر متعهد برای چندمین بار بر سیاست‌های جمهوری اسلامی ایران صحه گذاشتند و عملکرد جمهوری اسلامی ایران و گزارش‌های متعدد آژانس هم نشان دهنده همین واقعیت است. بنابراین گزارش آمانو با توجه به نکاتی که ذکر شد فاقد آن ارزش حقوقی است و کاری که این سفرا انجام دادند گامی است در جهت واقع‌گرایی در عرصه فعالیت‌های هسته‌ای صلح‌آمیز جمهوری اسلامی ایران و می‌تواند کمک به حل این معضل کند.


فکر می‌کنید کشورهای عربی به ویژه عربستان سعودی که سر پرونده هسته‌ای ایران فشارهای بسیاری را به غرب وارد می‌آورند با انتشار این یادداشت چه واکنشی داشته باشند؟


مواضع عربستان فاقد ارزش بین‌المللی است. عربستان با توجه به مشکلات متعددی که درگیر آن است و سیاست‌های ناموفقی که در منطقه داشته است تلاش می‌کند بالاخره به هر موضوعی متوسل شود برای این که بتواند یک عرض اندامی در منطقه داشته باشد. ولی به لحاظ جایگاه عربستان در ارتباط با مسائل هسته‌ای جهان با توجه به این که این کشور اصولا توانمندی‌اش در این زمینه در حد صفر است، به گمان من فاقد ارزشی است که بخواهد روی موضعش یک موضع‌گیری صورت بگیرد.


آیا گمان می‌کنید این نامه بتواند مذاکرات آتی هسته‌ای ایران را تسهیل کند؟


در هر صورت ما همیشه برای مذاکره بر مبنای بسته پیشنهادی جمهوری اسلامی ایران اعلام آمادگی کرده‌ایم. این موضع ثابت جمهوری اسلامی است و هر وقت که پنج به علاوه یک این مذاکره را تایید کردند طبیعتا می‌تواند انجام شود.


جمهوری اسلامی ایران در برابر این نامه‌ای که نوشته شده چه واکنشی خواهد داشت و چه موضعی خواهد گرفت؟


این موضوع را طبیعتا سخنگوی وزارت امور خارجه باید بیان کند. ولی من تصورم این است که این گام که بر مبنای واقعیت برداشته شده یک گام مثبت رو به پیش محسوب می‌شود.


آیا می‌توانیم آن را یک عقب‌نشینی از جانب غرب نیز قلمداد کنیم؟


حالا نیازی نیست از واژه‌هایی استفاده بکنیم که کمکی به حل مشکل نخواهد کرد.


نظر شما :