از برده داری در موریتانی تا سقوط آزاد سوریه

دیپلماسی ایرانی: تشخیص ورشکسته بودن یک دولت به صورت غیرقابل بحثی حیاتی است اما 12 شاخص در تعیین این که یک دولت تا چه میزان ضعیف است دخالت دارد. طیف وسیعی از موضوعات از جمله جنگ، گرسنگی، دیکتاتوری های بی رحمانه، مرگ و میر کودکان، نارسائی های اقتصادی، شیوع بیماریهای مسری، مبارزات داخلی سیاسی و ویرانی های پس از وقوع بلایای طبیعی کشورهای را به سمت ورشکستگی سوق می دهد.

در فهرست امسال کشورهای ورشکسته 178 کشور مورد بررسی قرار گرفته و بنابر مجموع امتیازشان رتبه بندی شده اند. حداکثر امتیازی که یک کشور می تواند به دست بیاورد 120 است.(هر چه این امتیاز بیشتر باشد آن کشور وضعیت وخیم تری دارد). تصاویری که در زیر می آید مربوط به زندگی روزانه در شکننده ترین کشورهای جهان به ترتیب امتیازشان است.

برای مشاهده قسمت اول اینجا کلیک کنید.

21- سوریه/ امتیاز: 97.4

جنگ داخلی سوریه روز به روز خونبارتر و گسترده تر می شود و تا به امروز نزدیک به 93 هزار کشته شدند. بعید است که تصمیم اخیر دولت اوباما برای تجهیز شورشیان سوری به سلاح های سبک تعادل قدرت نظامی را به طور قابل ملاحظه ای تغییر دهد و تظاهرات علیه بشار اسد که در ابتدا صلح آمیز بود تبدیل به جنگ فرقه ای تمام عیار شده است.

22- اوگاندا/ امتیاز: 96.6

اوگاندا اکتبر گذشته پنجاهمین سالگرد استقلال خود از بریتانیا را جشن گرفت. اوگاندا کشوری بسیار فقیر است؛ سرانه درامد در این کشور تنها 506 دلار است. همچنین این کشور بالاترین نرخ پرداخت رشوه را در شرق آفریقا داراست. تصویر بالا برخورد یک پلیس با یک روزنامه نگار را نشان می دهد.

23- لیبریا/ امتیاز: 95.1

لیبریا در فهرست 187 کشوره سازمان ملل از نظر شاخص های توسعه انسانی در رده 182 ایستاده است. این کشور هنوز در دوران نقاهت پس از 14 سال جنگ داخلی خود به سر می برد که بسیاری از زیرساخت های کشور را نابود کرد. بخش های عمده ای از پایتخت لیبریا هنوز به انر‍‍‍ژی الکتریکی دسترسی ندارند. 60 درصد مردم لیبریا در فقر زندگی می کنند و کماکان 8000 نیروی حافظ صلح سازمان ملل در این کشور حضور دارند.

24- کره شمالی/ امتیاز: 95.1

هزینه های عظیم نظامی در این کشور باعث عقب ماندگی اقتصادی شده است. کیم جونگ اون رهبر جوان این کشور هم به موشک پرتاب کردن خود ادامه می دهد که به نظر می رسد مقدمه ای برای یک بحران هسته ای بین المللی در سال جاری شود.

25- اریتره/ امتیاز: 95

با وجود اینکه اریتره در دو مورد از شاخص های دولت ورشکسته بهبود یافته است اما همچنان رئیس جمهور سرکوبگر آن اسیاس افورکی است که از زمان استقلال از اتیوپی در سال 1993 به مسند قدرت نشسته است. سازمان عفو بین الملل گزارش کرده است که این ر‍ژیم اسیاس افورکی 10 هزار زندانی سیاسی دارد که بسیاری از آنها در شرایط غیرقابل تصویری قرار دارند.

26- میانمار/ امتیاز: 94.6

بازگشت قابل توجه میانمار به جهان خارج از سال 2012 کماکان ادامه دارد و یاعث شده جایگاه این کشور نسبت به سال گذشته 5 رده بهبود باید. اما درگیری های قومی در این کشور میان اکثریت بودائی و اقلیت مسلمان ادامه دارد. انتخابات بعدی این کشور که احتمال می رود انگ سان سوچی در آن نامزد شود قرار است در سال 2015 برگزار گردد.

27- کامرون/ امتیاز: 93.5

با وجود اینکه کامرون با ضریب 75.9 درصدی نرخ سواد در افریقا پیشتاز است اما توسعه این کشور به دلیل فساد موجود محدود شده است.پاول بیا که از سال 1982 در قدرت است در سال 2011 بعد از لغو محدودیت دوره ریاست جمهوری که در قانون اساسی این کشور به آن تصریح شده بود مجددا برنده انتخابات شد. بیا اکنون از نظر قانونی می تواند برای بقیه عمرش نیز برای ریاست جمهور اقدام کند.

28- سریلانکا/ امتیاز: 92.9

جنگ داخلی 25 ساله سریلانکا در سال 2009 به پایان رسید اما تنش در روابط بین دولت و گروه تامیل (گروه اقلیت مذهبی که به دنبال دولت مستقل هستند) همچنان وجود دارد و نقض حقوق بشر ناشی از جنگ کماکان ادامه دارد. به عنوان مثال مقامات دولتی هنوز با تکیه بر قانون مرتبط با تروریسم برای بازداشت و زندانی کردن مظنونین بدون محاکمه در دادگاه اقدام می کنند. با این وجود ابن کشور در چند سال گذشته رشد اقتصادی خوبی را تجربه کرده است و شاخص ها نشان می دهد که این رشد ادامه دارد.

29-بنگلادش/ امتیاز: 92.5

تقریبا نیمی از 150 میلیون نفر از مردم بنگلادش با درامد روزی کمتر از 1 دلار روزگار می گذرانند.

30- نپال/ امتیاز: 91.8

نپال هنوز در تلاش برای ایجاد یک دولت دائم پس از لغو سلطنت در سال 2008 است. با وجود سالها گفتگو با رهبر شورشان مائویست این کشور کوچک هیمالیایی همچنان بدون قانون اساسی است و در خطوط سیاسی و مذهبی عمیقا شکننده است.

31- موریتانی/ امتیاز: 91.7

یکی از آخرین دژهای مستحکم برده داری قانونی روی زمین – این قانون تا سال 1981 به صورت رسمی لغو نشده بود- تخمین زده می شود که 10 تا 20 درصد جمعیت موریتانی همچنان به طور غیرقانونی به بردگی کشیده می شود. البته اوضاع برای آنهایی که برده نیست انچنان هم بهتر نیست. 40 درصد جمعیت این کشور در فقر زندگی می کنند.

32- تیمور شرقی/ امتیاز: 91.5

تیمور شرقی پس از سالها اشغال توسط پرتغالی ها و اندونزی ها سرانجام در سال 2002 به استقلال دست پیدا کرد ولی در اولین دهه خود به عنوان یک کشور مستقل با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم کرد. سال گذشته شاهد برگزاری انتخابات و خروج نیروهای حافظ صلح سازمان ملل از این کشور بودیم. با این وجود تیمور شرقی فقیرترین کشور آسیا است.

33- سیرالئون/ امتیاز: 91.2

این کشور که برای "الماس خونین" و ستمگری و جنگ داخلی یک ماهه اش بنام است هنوز در تلاش است که خود پس از 11 سال از پایان جنگ بازسازی کند. یک نکته ثبت درباره سیرالئون این است که در سال 2012 اولین انتخابات خود را بدون حضور ناظران سازمان ملل برگزار کرد. اما به دلیل فقر و بیماری، امید به زندگی در بدو تولد در این کشور رقم48.1  سال است.

34- مصر/ امتیاز: 90.6

با اینکه مصری ها در سال 2011 حسنی مبارک را سرنگون کردند و کشور دیگر تحت حاکمیت دیکتاتوری نیست اما مصر به سرعت در حال فرسوده شدن است. ادمکشی در مصر پس از انقلاب سه برابر شده است و مشکلات اقتصادی و کمبود آزادی های سیاسی منجر به تظاهرات زیادی علیه دولت برخاسته از اخوان المسلمین شده است.

بورکینافاسو/ امتیاز: 90.2

خوشبختانه روزهای کودتای نظامی در این کشور به سر رسیده است اما این کشور محصور در خشکی هنوز یکی از فقیرترین کشورهای جهان است و در رده 183 از 186 فهرست شاخص های توسعه انسانی سازمان ملل است.

36- جمهوری کنگو/ امتیاز: 90

با اینکه مدل حکومت داری کنگو در قیاس با جمهوری دموکراتیک کنگو بهتر است اما جمهوری کنگو مشکلات بسیار زیادی برای خودش دارد. بیش از 70 درصد جمعیت این کشور در فقز زندگی می کنند و رئیس جمهور فعلی دنیس ساسو نِگِسو متهم به فساد است.

37- مالی/ امتیاز: 89.3

ورود گسترده سلاح به مالی متعاقب انقلاب لیبی در سال 2011 تنها در خدمت تشدید تنش بین دولت مرکزی در جنوب و نیروهای مرتبط با القاعده در شمال بود. دخالت نظامی فرانسه در اوایل سال 2013 باعث شکست شبه نظامیان اسلامگرا شد اما با این حال مناطق شمالی بی ثبات باقی ماندند.

38- رواندا/ امتیاز: 89.3

رواندا، محل بدترین نسل کشی پس از پایان جنگ جهانی دوم راهی طولانی را از روزهای خونبار دهه 1190 طی کرده است. برای اولین بار بین سالهای 2006 تا 2011 فقر در این کشور به زیر 50 درصدی رسیدو با این وجود در سال 2012 سازمان ملل این کشور را متهم به حمایت از گروه شورشیان M23 در کشور همسایه اش جمهوری دموکراتیک کنگو کرد.

 39- مالاوی/ امتیاز: 89.2

اواخر دهه 2000 به نظر می رسید که مالاوی به دلیل رفتارهای یکسونگرانه بینگو وا ماتاریکی به سمت استبداد نزول کند. اما پس از مرگ وی، جویسه باندا، جانشینش توسعه اقتصادی و آزادسازی قوانین سختگیرانه ضد همجنس گرایی در مالاوی را در دستور کار خود قرار داد. با این وجود ایدز و عدم توسعه یافتگی مشکلات مزمن این کشور هستند.