تشدید حملات به نیروهای چینی

با وجود تهدیدهای امنیتی، چین همچنان در پاکستان سرمایه گذاری می کند

۰۸ اسفند ۱۴۰۰ | ۱۸:۰۰ کد : ۲۰۱۰۰۳۴ اخبار اصلی آسیا و آفریقا
به گفته منابع آگاه، پکن با وجود افزایش تهدیدات امنیتی، همچنان به افزایش  کارکنان خود در طرح  دالان اقتصادی چین و پاکستان و دیگر طرح ها ادامه می دهد. شمار اتباع چینی فعال در طرح دالان اقتصادی در پاکستان از ۲۰ هزار نفر در سال ۲۰۲۳ به ۶۰ هزار نفر در سال ۲۰۱۷ افزایش یافته است. برخی گروه های تجاری مستقل رقم کنونی را تا ۴۰۰ هزار نفر ذکر کرده اند.
با وجود تهدیدهای امنیتی، چین همچنان در پاکستان سرمایه گذاری می کند

نویسنده: شکیل اف ام

دیپلماسی ایرانی: چین با وجود مواجه شدن با تهدیدات امنیتی در پاکستان، مدت اجاره طرح معادن طلا و مس را در استان بلوچستان ناآرام به مدت ۱۵ سال تمدید کرد. این منطقه در روزهای اخیر شاهد حملات تروریستی ستیزه جویان به پایگاه های ارتش بوده است.

اگرچه پکن مدت‌هاست ناخرسندی خود را از نبود امنیت برای کارگران چینی در این منطقه ابراز کرده، ولی مشارکت اقتصادی خود در پاکستان را کاهش نداده است. چین حتی پس از حملات گروه‌های شبه‌نظامی به کسب و کارها و اتباع چینی، کارمندان  خود را  که در پروژه‌ها و سرمایه‌گذاری‌های مشترک مختلف در پاکستان نقش دارند، فرا نخوانده است .

حملات متوجه اهدافی مانند نیروگاه برق آبی داسو در سال گذشته بوده که در اثر آن ۹ مهندس چینی در این منطقه واقع در شمال غرب پاکستان، کشته شدند.

به گفته منابع آگاه، پکن با وجود افزایش تهدیدات امنیتی، همچنان به افزایش  کارکنان خود در طرح  دالان اقتصادی چین و پاکستان و دیگر طرح ها ادامه می دهد. شمار اتباع چینی فعال در طرح دالان اقتصادی در پاکستان از ۲۰ هزار نفر در سال ۲۰۲۳ به ۶۰ هزار نفر در سال ۲۰۱۷ افزایش یافته است. برخی گروه های تجاری مستقل رقم کنونی را تا ۴۰۰ هزار نفر ذکر کرده اند.

 شرکت فورچون گلوبال ۵۰۰ – که رتبه بندی تعداد ۵۰۰ شرکت برتر در سراسر جهان را منتشر می کند – در آخرین گزارش خود نوشته است بیش از نیمی از ۱۴۳ شرکت چینی موجود در این فهرست در پاکستان فعالیت دارند.

تحلیلگران بر این باورند که چین به پتانسیل معدنی وسیع استان بلوچستان پاکستان توجه دارد. آنها خاطرنشان می کنند که این شرکت ها علی رغم تجدید احساسات ضد چینی در منطقه ناآرام باقی مانده اند.

عایشه صدیقه، اندیشمند سیاسی، مفسر و نویسنده پاکستانی، می گوید دو علت اصلی برای  تداوم حضور  چین در میانه این حملات ستیزه جویان فزاینده وجود دارد: نخست، به این علت که بلوچستان از نظر ذخایر معدنی غنی است و پکن برای مصارف صنعتی خود به منابع بلوچستان از جمله طلا، مس و آهن نیاز دارد و دوم این که، پکن در بلوچستان دارای منافع ژئوپلیتیکی و همچنین بندر راهبردی گوادر است.

صدیقه می گوید پاکستان در بخش معدن تخصص چندانی ندارد و همین امر دولت را به شرکت های معدنی چینی و استرالیایی وابسته کرده است.

او گفت که محافل نظامی ارشد پاکستان بارها به رهبری چین اطمینان داده اند که ارتش قادر به دفاع از منافع آنها در این کشور است و یک بخش امنیتی ویژه را برای مقابله با تهدیدات امنیتی علیه اتباع چینی تشکیل داده است.

تحلیلگران می گویند که حملات هفته گذشته گروه شورشی ارتش آزادیبخش بلوچستان به پایگاه های نظامی در استان بلوچستان و هشدار آن به پکن، بار دیگر آسیب پذیری دستگاه امنیتی پاکستان را آشکار کرده است. این گروه جدایی طلب هفته گذشته در بیانیه ای به پکن هشدار داد که اگر تامین مالی پروژه ها در بلوچستان را متوقف نکند، به حمایت از نیروهای پاکستانی ادامه دهد و اتباع خود را از بلوچستان خارج نکند، حملات علیه اتباع و طرح های چینی را تشدید خواهد کرد.

برخلاف ادعای شرکت چینی مبنی بر تقویت مدارس و خدمات بهداشتی و اعطای کمک های تحصیلی به دانش آموزان در این منطقه، مردم محلی می گویند که بیشتر افرادی که در این شرکت استخدام شده اند، غیر بلوچ هستند.

مردم محلی می گویند به نظر می رسد دولت و شرکت چینی تمایلی به تأمین بودجه طرح های توسعه اجتماعی در این منطقه به شدت  فقیر ولی دارای ذخایر غنی طلا و مس ندارند.

منبع: آسیا تایمز / تحریریه دیپلماسی ایرانی/11

کلید واژه ها: چین پاکستان چین و پاکستان بندر گوادر پاکستان سرمایه گذاری چین در گوادر سرمایه گذاری چین در پاکستان


( ۸ )

نظر شما :

فدوی ۰۹ اسفند ۱۴۰۰ | ۰۷:۲۷
عجب دعوایی شده . اوکراین را ول کن ، فضای مجازی ایران را بچسب . برای هر دو گروه فکری مقابل هم در ایران ، روسیه اهمیت زیادی ندارد بلکه این آمریکاست که به عنوان خط معیار دو طیف را از هم جدا کرده است . دو طیف مجنون که یکی جنون آمیز دوست دار آمریکا و دیگری جنون آمیز دشمن آن است . به عنوان یک بی طیف باید عرض کنم که دشمنی با آمریکا تا حدودی مستدلتر از دوست دار آمریکا بودن است . شاید طیف دوستدار آمریکا تئوری " دستی که نمی توان گاز گرفت را باید بوسید " و یا استدلال " تعامل با جهان " را پیش بکشند که هم تعاملش مضحک است و هم جهانش نیش خندآور و یا استدلال کودکانه ی " ما می خواهیم زرنگی کنیم تا ماهی ایران را از آب گل آلود جهان بگیریم " را تراوش نمایند . البته طیف دیگر نیز چون بدون دندان مناسب به جنگ پنجه رفته اند نیز گاز گرفتنشان نهایت از جنس بوسیدن از کار در می آید البته از نوع صدا دارش ‌. باید امیدوار باشیم که روزی گروهی میانه رو را ببینیم که شاید از این افراط و تفریط نجات یافتیم و قدرتمند شدیم در تمام جنبه ها ، همچون چین که هم لبخند و هم اخمش را برای آمریکا و غیر آمریکا گذاشته برای زمانی مناسبتر که قطعا می رسد . ( فدوی اصلی ، که شاید ماهی یکبار گذرش به جمع دوستان و دشمنان بیافتد )