هزينه هاى سرسام آور ميزبانى المپيک چين

بعد از پایان یافتن مسابقات المپیک در یونان وان کیشانگ، شهردار پکن، پرچم المپیک را از دستان ژاکوس راژ، رییس کمیته بین المللی المپیک، گرفت و پکن به عنوان میزبان بعدی مسابقات المپیک انتخاب شد.

با این کار نمادین توجه جهان به چین جلب شد و تحولات اقتصادی و صنعتی این سرزمین بیشتر از قبل زیر ذره بین قرار گرفت. زیرا این اولین کشور در حال توسعه آسیایی بود که میزبانی بازهای المپیک را بر عهده گرفته بود و بدون شک آماده کردن زمینه برای این میزبانی هزینه های گزافی را برای کشور چین به همراه داشت.

بعد ازاینکه چین به عنوان بیست و نهمین میزبان بازهای المپیک انتخاب شد سخنگوی مرکز مطالعات آمار چین پیش بینی کرد طی سالهایی که این کشور تا میزبانی المپیک فاصله دارد در اثر سرمایه گذاری هایی که در چین انجام می شود و طرحهایی که برای این میزبانی اجرا خواهد شد سالانه با رشد 0.3 تا 0.4 درصدی تولید ناخالص داخلی روبرو شود.

این رشدی است که تنها در اثر میزبانی المپیک نصیب اقتصاد چین می شود و در صورتیکه تاثیر عوامل دیگر از قبیل رشد نرخ اشتغال و رشد هزینه های مصرفی در اثر افزایش درآمد و کاهش بیکاری را در نظر بگیریم به رقم بیشتر از 5 درصد در سال می رسیم.

وی تاکید کرد تاثیر برگزاری بازیهای المپیک روی رشد اقتصاد شهر پکن بیشتر از 2 درصد در سال  خواهد بود.

در مورد تاثیر برگزاری این بازیها سخنان زیادی گفته می شود ولی واقعیت نشان می دهد بازیهای المپیک روی زندگی تک تک ساکنان کشور میزبان تاثیر می گذارد ضمن اینکه می توان وجهه کشور میزبان را در جهان تغییر دهد.

برخی برگزاری بازیهای المپیک در یک کشور را نشانه ای از توانمندی آن کشور در میزبانی یک حادثه بزرگ و با اهمیت ورزشی می دانند.

سخنگوی کمیته مسابقات المپیک چین نیز برگزاری این بازیها را عاملی برای افزایش سطح اشتغال، رشد هزینه های مصرفی و در نهایت افزایش سطح سرمایه گذاری داخلی و خارجی در شهر پکن و زیر ساختهای بزرگ کشور ذکر کرد و گفت:" بدون شک بعد از میزبانی المپیک اقتصاد چین همراه با اقتصاد جهانی در مسیر رکود قرار نخواهد گرفت و این یکی از فاکتورهای بسیار مثبت و مهم در این میزبانی است."

برگزاری بازیهای المپیک برای چین بیشتر از 2 میلیون فرصت شغلی ایجاد کرد. گزارشها نشان می دهد آماده سازی کشور برای این میزبانی 2.1 میلیون فرصت شغلی که سهم اعظم آن در بخشهای عمرانی هستند ایجاد کرد که در مقایسه با سالهای قبل و میزبانان قبلی رقم قابل توجهی است.

در سال 1998 میلادی که مسالبقات المپیک در سئول، پایتخت کره جنوبی، برگزار شده بود حدود 300هزار فرصت شغلی در سئول ایجاد شد. این درحالی است که آماده سازی سیدنی برای برگزاری مسابقات المپیک با ایجاد 150 هزار فرصت شغلی در این شهر همراه بود.

البته آماده کردن زیر ساختها برای میزبانی المپیک نیز فرآیندی بسیار پر هزینه برای دولت چین بود. در سالهای آغازین قرن حاضر مجموع بودجه مورد نیاز برای برگزاری مسابقات المپیک در چین 1.6 میلیارد دلار امریکا برآورد شده بود.

اما زمانیکه هزینه های اضافی از قبیل هزینه حمایت از محیط زیست، توسعه بزرگراهها و فرودگاهها، توسعه و ارتقای کیفی جاده های بین شهری و هزینه ساخت مرکز برگزاری مسابقات به هزینه های قبلی اضافه شد و برآورد تغیر کرد.

سپس هزینه ساخت هتلها و بازسازی هتلهای قدیمی در کنار فراهم کردن امکان تفریح برای توریستهای بازهای المپیک نیز در نظر گرفته شد و هزینه ای که برای این میزبانی در نظر گرفته شد به یکباره افزایش یافت.

در این  زمان یعنی سال 2003 میلادی مجموع  مبلغ مورد نیاز برای میزبانی 16 میلیارد دلار امریکا برآورد شد. در سال 2003 میلادی هیچ یک از اقتصاددانان و تحلیل گران احتمال رکود و افزایش تورم را پیش بینی نمی کردند و به همین دلیل در برآوردهای خود این موارد را لحاظ نکرده بودند.

اما با گذشت زمان، اقتصاد جهانی در مسیر نزول قرار گرفت و مشکلات اقتصادی در تمامی بخشهای جهان نمایان شد. در این  زمان رشد نرخ تورم جهانی، رشد قیمت نفت و فرآورده های نفتی  و در نهایت احتمال رکود اقتصاد امریکا و جهان در کنار فشار غرب بر چین مبنی بر افزایش ارزش یوان چین را وادار به تغییربرآوردها کرد.   

هم اکنون با توجه به اینکه تمامی هزینه ها در این کشور انجام شده است اخبار از رسیدن هزینه میزبانی المپیک پکن به بیشتر از 40 میلیارد دلار حکایت دارد که رقم بی سابقه ای در میان میزبانان است.

برخی بر این باورند یکی از دلایل بسیار مهم در بالا بودن هزینه برگزاری مسابقات المپیک این است که زیر ساختهای اقتصادی کشور چین ضعیف بود و آماده کردن این زیر ساختهای ضعیف برای میزبانی بازیهای المپیک  هزینه زیادی را در بر داشت.