اروپا و سیاست انتظار در برابر ایران

سخنگوی وزارت امور خارجه درباره زمان سفر هيات پارلمانی اروپا گفت: "زمان سفر به فرصت ديگری که طرفين از طريق کانال‌های مربوطه هماهنگ خواهند کرد، موکول شد."

گفتاری از دکتر پرویز ایزدی، تحلیل‌گر مسائل اروپا در مرکز تحقیقات وزارت امور خارجه:

تنش‌های ایران و اروپا معطوف به دو زمینه است؛ مسائل هسته‌ای ایران و مسائل حقوق بشر. اروپا در مورد احضار سفیران خود از ایران یا احضار سفیران ایران در کشورهای اروپایی همواره تعلل داشته است. به نظر می‌رسد که اروپا سیاست انتظار را در برابر ایران اتخاذ کرده و برای اجرای تصمیمات مهمی چون احضار سفیران منتظر مشخص شدن مسائل و اوضاع ایران در آینده هستند.

با این حال میان کشورهای اروپایی در قالب گروه 1+5 در مورد ایران اجماع وجود دارد. کشورهای اروپایی تلاش دارند در چارچوب تصمیم گیری‌های گروه 1+5 اعمال فشارهای بیشتر بر ایران به شکل تشدید تحریم‌ها را مد نظر قرار دهند البته این سیاست هم هنوز عملی نشده است.

احضار سفیران سابقه دار است

اولین بار مساله احضار سفیران اروپایی از ایران در جریان میکنوس مطرح و اجرا شد، پیش از آن انگلیس به تنهایی به چنین اقدامی در مورد ایران دست زده بود. پس از انتخابات دهم ریاست جمهوری ایران نیز این موضوع مطرح شد اما باید توجه داشت که احضار سفیران اقدامی بسیار تند بوده و بعید است طرف‌های اروپایی تا روشن‌تر شدن بیشتر اوضاع ایران دست به چنین اقدامی بزنند.

روابط اقتصادی حرف اول را می‌زند

کشورهای اروپایی همواره در تعامل با ایران دست به بررسی منافع و مزایا و سبک و سنگین کردن اوضاع می‌پردازند، برای آنها تصمیم گیری در مورد ایران بسته به تحولاتی است که در آینده برای ایران رخ خواهد داد.

با این حال منافع اقصادی امری است که در روابط ایران و اروپا بسیار اهمیت دارد. به طور کلی روابط ایران اروپا ماهیت اقتصادی دارد تا سیاسی به ویژه که ایران پس از انقلاب تصمیم گرفت روابط خود با غرب را در قالب روابط با غرب منهای امریکا تعریف کند.

به این ترتیب پس از انقلاب روابط با اروپا در اولویت قرار گرفت و بیشتر هم حول مسائل اقتصادی این روابط تعریف شد، مسائل سیاسی در مقاطعی روابط اقتصادی ایران و اروپا را تحت الشعاع قرار داد اما آن چه همچنان حرف اول را در تعامل ایران و غرب می زند، مسائل اقتصادی است.

اروپا به دلیل منافع اقتصادی موجود در روابط با ایران همواره منتظر شرایط و تحولات آینده ایران است و به همین علت در حال حاضر کشورهای اروپایی سیاست انتظار را در پیش گرفته‌اند.