ما برای مذاکره آماده ایم! بفرمائید سر میز

هفته گذشته بود که شورای امنیت سازمان ملل با تصویب تحریم ها علیه ایران به دولت در این کشور نشان داد که جهان در برابر خودداری ایران از رسیدگی به دغدغه های بین المللی سکوت نمی کند. قطعنامه جدید نوعی بیانیه برای نشان دادن عزم بین المللی بود که دولت بریتانیا حمایت خود را از آن اعلام می کند .

هم زمان سالروز برگزاری انتخابات در ایران و ناآرامی های پس از آن نیز از راه رسیده است. پرونده هسته ای این کشور و حوادث پس از انتخابات ریاست جمهوری دو موضوع منفک شده از یکدیگر است. با این همه هر دو تصویر نشان دهنده انزوای ایران چه در عرصه داخلی و چه در بعد خارجی است. دولت ایران همواره به شکل کاملا سنتی تقصیر را به گردن ایالات متحده یا لندن و به هر حال نیرویی خارجی می اندازد. این مساله هیچ کس را فریب نمی دهد. دولت بریتانیا خواهان روابطی فراگیر با ایران است. از نظر ما ایران دارای اهمیت استراتژیک با پیشینه ای تاریخی و فرهنگی است. به نفع هیچ کدام از ما نیست که ایران با عملکرد نادرست خود ما را از کمک هایش در بحران های بین المللی و منطقه ای محروم کند. همزمان ایرانی ها نیز لایق این انزوا نیستند. انزوایی که آن ها را پشت درهای بسته جامعه جهانی قرار می دهد و مانع از پیشرفت آنها در تمامی ابعاد می گردد.

عکس العمل محمود احمدی نژاد رئیس جمهوری ایران در ملاعام نسبت به این قطعنامه قابل پیش بینی بود. احمدی نژاد با دستمال خواندن تحریم ها شاید خود را در صدر اخبار بین المللی قرار داد اما وی نمی تواند تاثیر این تحریم ها بر آینده اقتصادی کشورش را نادیده بگیرد. درخواست او برای قطع ارتباط و یا کم رنگ شدن رابطه با آژانس نیز در دراز مدت تنها و تنها منجر به انزوا بیشتر ایران در بعد بین الملل می شود. این انزوا نیز دست پرورده دولت ایران است . در چند سال گذشته ایرانی ها به غنی سازی اورانیوم بیش از آن میزانی که نیاز داشتند روی آوردند. با قطعنامه های سازمان ملل سرناسازگاری داشتند و البته درصدد تولید کلاهک هایی بر آمدند که تنها برای تولید تسلیحات هسته ای است. هیچ کدام از حرکت های ایرانی ها در چند ماه اخیر در مسیر تعدیل این دغدغه ها نبود. ما همزمان توافقنامه هسته ای میان تهران و آنکارا را گامی مثبت می خوانیم اما این توافقنامه به دغدغه های ما در باب پرونده هسته ای ایران پاسخ نمی دهد. تهران در همان زمان می دانست که در صورت بی توجهی به دغدغه های بین المللی با تحریم ها روبه رو خواهد شد .

دولت ایران ادعا می کند که برنامه هسته ای این کشور صلح آمیز است. اما نمی تواند توضیح دهد که چرا ارتش تا این اندازه در برنامه ای هسته ای و صلح آمیز شراکت دارد. ایران ادعا می کند برنامه هسته ایش تهدیدی برای جهان نیست اما نمی تواند جهان را به غنی سازی اورانیوم بیش از حد نیاز در راکتورهای پزشکی اش متقاعد کند؟ سابقه پرونده هسته ای ایران جهانیان را به ادعاهای امروز و دیروز این کشور مشکوک می کند.

برنامه هسته ای ایران احتمال آغاز رقابت های هسته ای در خاورمیانه را افزایش می دهد و همزمان معاهده منع تکثیر تسلیحات هسته ای را تحت الشعاع قرار می دهد. آن هم در برهه زمانی که کنفرانس بازنگری منع تکثیر تسلیحات هسته ای موسوم به ان پی تی اخیرا به کار خود پایان داده است. دقیقا به این دلیل است که در این برهه زمانی نیاز به دخالت مستقیم جامعه بین الملل در این پرونده احساس می شود. به همین دلیل است که ما در قالب دولت جدید در بریتانیا به دنبال مکمل های اروپایی برای تشدید تحریم ها علیه ایران هستیم. البته همزمان همکاری نزدیک ما با متحدان در منطقه خاورمیانه نیز ادامه خواهد داشت. عملی کردن قطعنامه های سازمان ملل در حقیقت معیاری برای توانایی اروپا در حل کردن بحران های بین المللی است. بسیاری تلاش می کنند سطح این اختلاف ها را تا سطح دشمنی میان ایران و ایالات متحده و تقابلی دو جانبه پایین بیاورند. ایران نیز تلاش می کند خود را قهرمان مبازره با امپریالیسم غربی بخواند .

هیچ چیز نمی تواند حقیقت را زیر سوال ببرد. در شورای امنیت مکزیک، نیجریه و اوگاندا نیز از تصویب تحریم ها علیه ایران حمایت کردند . حرکت های ایران در پرونده هسته ایش قوانین حاکم بر استانداردهای بین المللی لحاظ شده برای کشورهایی که عاری از تسلیحات هسته ای هستند را زیر سوال می برد . ما برای حل پرونده هسته ای ایران مدت طولانی را به مصالحه و مذاکره اختصاص دادیم. دقیقا به همین دلیل است که ما خواهان بازگشت ایران به پای میز مذاکرات هستیم. دلیل اعمال این تحریم ها نیز وادار کردن تهران به مصالحه بود. صداها برای حضور ایران در پای میز مذاکره هر روز بلندتر از دیروز می شود. این پیامی است که دولت ایران نباید هرگز آن را فراموش کند. از هم اکنون تبعات تحریم گریبان ایرانی ها را گرفته است. تولید نفت در این کشور به دلیل کمبود سرمایه گذاری های خارجی کاهش یافته است . اوضاع اقتصادی در این کشور به شدت مخدوش است. این مساله و هزاران مساله دیگر تنها و تنها زنگ خطر را برای ایرانی ها به صدا در آورده است. ایران می تواند رابطه ای بهتر و مسالمت آمیز با جامعه جهانی داشته باشد.

جامعه جهانی نیز بی شک به گردش ایران از موضع تقابل به تعامل پاسخ مثبت خواهد داد. دولت بریتانیا از همین جا موافقت خود و همراهان غربی اش را برای مصالحه و مذاکره با ایران در بازده زمانی مد نظر این کشور اعلام می کند . ایران در حال حاضر با بسته ای از پیشنهادها از سوی غرب روبه رو است که می تواند این کشور را به آغوش جامعه جهانی بازگرداند. ما از دولت ایران می خواهیم که با تغییر رویکرد فضا را برای مصالحه میان دولت ها مهیا کنند.

منبع: تایمز